ชื่อเรื่องเหมือนนิยายเลยอะ แต่มันเป็นเรื่องจริงในชีวิตของผม วันนี้ว่างๆเลยอยากจะมาเล่าเรื่องราวในชีวิตให้ฟัง🤭
เล่าก่อนตัวผมตอนก่อนมีไอ้หนูคือเสเพลมากครับ เหล้า เที่ยวกลางคืน ไม่กลับบ้าน ติดสาว แต่ทางบ้านไม่ค่อยว่าครับยังไงก็ลูกผู้ชาย ฐานะทางบ้านดีครับเพราะฝั่งพ่อเป็นคนจีน ก็ทำตัวแบบนี้มาเรื่อยๆครับจนตอนม.3 ก็เกิดไปชอบรุ่นพี่ม.4ในโรงเรียนก็คบกันได้แค่5เดือนก็มีอะไรกันประกอบกับตอนนั้นต่างคนต่างเมา พอวันหลังจากวันนั้นก็เลิกครับพี่แกเป็นคนขอเลิกแล้วไม่เห็นแกอีกเลย ออกหรือย้ายจากโรงเรียนอันนี้ผมไม่ทราบ จนตอนที่ผมมาขึ้นม.5ครับอยู่ๆพี่แกโทรบอกให้ไปเจอ ผมก็ไป พอไปเจอก็เห็นแกอุ้มเด็กคนหนึ่งอยู่ นี่ก็ถามไป"หลานหรอน่ารักดีเนอะ"
พี่เขาก็บอก"ลูกเรา" ผมตอนนั้นคือช็อคไปเลยครับ ทำตัวไม่ถูกเลยคำพูดเขามันดังวนในหัวเลยว่า"ลูกเราๆ" พี่แกก็บอกว่า เอาไปเลี้ยงแทนหน่อยได้มั้ย ที่บ้านมีปัญหา แม่พี่ก็เสีย แกจะไปทำงาน
ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงซิครับได้แต่บอกว่า"เดี๋ยวไปถามป๊ากับม๊าดูก่อนนะ ว่ายังไงแล้วเดี๋ยวโทรบอก"แกก็พยักหน้า ไอ้นี่ก็กลับบ้านไปก็ไม่รู้จะบอกคนที่บ้านยังไง ก็นั้งกลุ้มจนแม่เขามาถามว่าเป็นอะไร เลยสูดหายใจเขาแล้วตัดสินใจบอกไปเลย แม่ก็เงียบไปพักหนึ่งครับ แล้วก็เดินเข้าไปพูดกับพ่อ ในใจผมนึกไปไกลแล้วครับ พ่อแกก็เดินออกมาพร้อมกระเป๋า ผมคิดว่าพ่อคงให้เก็บของแล้วไล่ออกไปจากบ้านแน่ๆ แต่ป่าวครับแกยิ้มแล้วบอกว่า"ไปรับมาซิ จะปล่อยให้ลูกลำบากหรอ"คืนตอนนั้นน้ำตาไหลเข้าไปกอดพ่อกับแม่เลย พ่อก็พอไปรับไอ้หนูเสร็จสับ ก็เอามาเลี้ยงดู คนที่บ้านญาติๆคนอื่นก็เอ็นดูกันหมดครับ มีแต่คนบอกหน้าเหมือนผม
ชีวิตเปลี่ยนไปเยอะเลยครับตั้งแต่มีลูกเข้ามา จะให้เที่ยวเหมือนเมื่อก่อนก็ไม่ได้ ติดลูกงอมแงมเลยครับตอนนั้น พักเที่ยงก็โทรหาลูก เลิกเรียนก็รีบกลับมาหาลูก มันเหนื่อยแหละครับทั้งเรียนทั้งเลี้ยงลูก แต่ดีหน่อยมีพ่อแม่ช่วยเลี้ยง
จนตอนนี้น้อง15แล้วครับ ผมก็32จะเข้า33ละ น้องนิสัยค่อนข้างเงียบครับ ชื่อมาเฟีย เป็นหนุ่มฮอตในโรงเรียนเลย มีอะไรก็จะบอกผมตลอดไม่เคยปิดบังกัน ไปไหนมาไหนมีแต่คนทักพี่น้องกันเพราะตัวผมเองก็หน้ายังไม่แก่ เลี้ยงแบบค่อนข้างตามใจครับ แต่ก็ไม่ได้เอาแต่ใจ เรื่องเหล้าเรื่องเที่ยวก็มีบ้างแหละครับวัยรุ่นเนอะ เดือนที่แล้วขอบิ๊กไบค์กับไอโฟนxอ่ะก็ให้ไปปปลูกคนเดียว ทั้งชีวิตนี้ไม่คิดอะไรนอกจากหาตังให้ลูกกับพ่อแม่
ตั้งแต่มีน้องจุดหมายของชีวิตเปลี่ยนไปเยอะเลยครับ เปลี่ยนตัวผมด้วย จากคนไม่เอาไหนคนหนึ่งกลับกลายมันเป็นคุณพ่อในวันนี้ จากคิดจะเที่ยวนั้นเที่ยวนี่ หาสาวแบบนั้นแบบนี้ ก็เปลี่ยนมาเป็นหาตังให้ลูกใช้ หาที่เรียนดีๆให้เค้า เก็บตังไว้ซื้อของให้ อยากให้เค้ามีชีวิตหลายๆรูปแบบ จากคนไม่ชอบเด็ก เกลียดเด็กเวลาร้องไห้ดังๆ หรือกรี๊ดเวลาไม่ได้ใจ จากที่เคยมองพ่อแม่เด็กพวกนั้นว่าทำไมไม่สั่งสอนลูก ตอนนี้เข้าใจลึกเลยครับ ตั้งแต่เด็กจนทุกวันนี้ไม่เคยตีลูกครับ คุยกับด้วยเหตุผลมากกว่า สนับสนุนน้องทุกทาง ขอบคุณน้องที่เข้ามาทำให้ชีวิตผู้ชายคนหนึ่งเปลี่ยน💙
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านจนจบนะครับ หวังว่าเรื่องราวชีวิตของผมจะทำให้ทุกคนได้เปิดโลกขึ้นมาก ขอบคุณครับ
จากคนเกเร ต้องมาเป็นคุณพ่อ
เล่าก่อนตัวผมตอนก่อนมีไอ้หนูคือเสเพลมากครับ เหล้า เที่ยวกลางคืน ไม่กลับบ้าน ติดสาว แต่ทางบ้านไม่ค่อยว่าครับยังไงก็ลูกผู้ชาย ฐานะทางบ้านดีครับเพราะฝั่งพ่อเป็นคนจีน ก็ทำตัวแบบนี้มาเรื่อยๆครับจนตอนม.3 ก็เกิดไปชอบรุ่นพี่ม.4ในโรงเรียนก็คบกันได้แค่5เดือนก็มีอะไรกันประกอบกับตอนนั้นต่างคนต่างเมา พอวันหลังจากวันนั้นก็เลิกครับพี่แกเป็นคนขอเลิกแล้วไม่เห็นแกอีกเลย ออกหรือย้ายจากโรงเรียนอันนี้ผมไม่ทราบ จนตอนที่ผมมาขึ้นม.5ครับอยู่ๆพี่แกโทรบอกให้ไปเจอ ผมก็ไป พอไปเจอก็เห็นแกอุ้มเด็กคนหนึ่งอยู่ นี่ก็ถามไป"หลานหรอน่ารักดีเนอะ"
พี่เขาก็บอก"ลูกเรา" ผมตอนนั้นคือช็อคไปเลยครับ ทำตัวไม่ถูกเลยคำพูดเขามันดังวนในหัวเลยว่า"ลูกเราๆ" พี่แกก็บอกว่า เอาไปเลี้ยงแทนหน่อยได้มั้ย ที่บ้านมีปัญหา แม่พี่ก็เสีย แกจะไปทำงาน
ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงซิครับได้แต่บอกว่า"เดี๋ยวไปถามป๊ากับม๊าดูก่อนนะ ว่ายังไงแล้วเดี๋ยวโทรบอก"แกก็พยักหน้า ไอ้นี่ก็กลับบ้านไปก็ไม่รู้จะบอกคนที่บ้านยังไง ก็นั้งกลุ้มจนแม่เขามาถามว่าเป็นอะไร เลยสูดหายใจเขาแล้วตัดสินใจบอกไปเลย แม่ก็เงียบไปพักหนึ่งครับ แล้วก็เดินเข้าไปพูดกับพ่อ ในใจผมนึกไปไกลแล้วครับ พ่อแกก็เดินออกมาพร้อมกระเป๋า ผมคิดว่าพ่อคงให้เก็บของแล้วไล่ออกไปจากบ้านแน่ๆ แต่ป่าวครับแกยิ้มแล้วบอกว่า"ไปรับมาซิ จะปล่อยให้ลูกลำบากหรอ"คืนตอนนั้นน้ำตาไหลเข้าไปกอดพ่อกับแม่เลย พ่อก็พอไปรับไอ้หนูเสร็จสับ ก็เอามาเลี้ยงดู คนที่บ้านญาติๆคนอื่นก็เอ็นดูกันหมดครับ มีแต่คนบอกหน้าเหมือนผม
ชีวิตเปลี่ยนไปเยอะเลยครับตั้งแต่มีลูกเข้ามา จะให้เที่ยวเหมือนเมื่อก่อนก็ไม่ได้ ติดลูกงอมแงมเลยครับตอนนั้น พักเที่ยงก็โทรหาลูก เลิกเรียนก็รีบกลับมาหาลูก มันเหนื่อยแหละครับทั้งเรียนทั้งเลี้ยงลูก แต่ดีหน่อยมีพ่อแม่ช่วยเลี้ยง
จนตอนนี้น้อง15แล้วครับ ผมก็32จะเข้า33ละ น้องนิสัยค่อนข้างเงียบครับ ชื่อมาเฟีย เป็นหนุ่มฮอตในโรงเรียนเลย มีอะไรก็จะบอกผมตลอดไม่เคยปิดบังกัน ไปไหนมาไหนมีแต่คนทักพี่น้องกันเพราะตัวผมเองก็หน้ายังไม่แก่ เลี้ยงแบบค่อนข้างตามใจครับ แต่ก็ไม่ได้เอาแต่ใจ เรื่องเหล้าเรื่องเที่ยวก็มีบ้างแหละครับวัยรุ่นเนอะ เดือนที่แล้วขอบิ๊กไบค์กับไอโฟนxอ่ะก็ให้ไปปปลูกคนเดียว ทั้งชีวิตนี้ไม่คิดอะไรนอกจากหาตังให้ลูกกับพ่อแม่
ตั้งแต่มีน้องจุดหมายของชีวิตเปลี่ยนไปเยอะเลยครับ เปลี่ยนตัวผมด้วย จากคนไม่เอาไหนคนหนึ่งกลับกลายมันเป็นคุณพ่อในวันนี้ จากคิดจะเที่ยวนั้นเที่ยวนี่ หาสาวแบบนั้นแบบนี้ ก็เปลี่ยนมาเป็นหาตังให้ลูกใช้ หาที่เรียนดีๆให้เค้า เก็บตังไว้ซื้อของให้ อยากให้เค้ามีชีวิตหลายๆรูปแบบ จากคนไม่ชอบเด็ก เกลียดเด็กเวลาร้องไห้ดังๆ หรือกรี๊ดเวลาไม่ได้ใจ จากที่เคยมองพ่อแม่เด็กพวกนั้นว่าทำไมไม่สั่งสอนลูก ตอนนี้เข้าใจลึกเลยครับ ตั้งแต่เด็กจนทุกวันนี้ไม่เคยตีลูกครับ คุยกับด้วยเหตุผลมากกว่า สนับสนุนน้องทุกทาง ขอบคุณน้องที่เข้ามาทำให้ชีวิตผู้ชายคนหนึ่งเปลี่ยน💙
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านจนจบนะครับ หวังว่าเรื่องราวชีวิตของผมจะทำให้ทุกคนได้เปิดโลกขึ้นมาก ขอบคุณครับ