พ่อกับแม่ผมเป็นคนที่เลี้ยงลูกห่วงลูกเหมือนไข่ในหินมาก ยกตัวอย่างนะครับ (ขอบอกก่อนนะครับว่าผมอยู่ ม.3)
พ่อแม่จะไม่ชอบให้ผมไปงานคอนเสิร์ตหรืองานคนเยอะๆอะคับ แล้วไม่อยากให้ผมขับรถ ซึ่งอายุประมาณนี้ผมเห็นเพื่อนๆ
ผมขับรถกันหมดแล้ว ไปเองได้ไม่ต้องพึ่งพ่อแม่ อยากไปไหนก็ไป ซึ่งผมก็อยากขับบ้าง พอผมจะขับแม่ก็จะชอบทำหน้าโกรธพอผมขับ
ก็อารมณ์เสียใส่ ผมเลยต้องทำใจ ไปแอบฝึกขับกับเพื่อนจนขับเป็น แต่ผมก็ไม่ได้ขับออกไปไหน ซึ่งผมคิดว่าแม่น่าจะควรยอมรับให้ผมขับได้แล้ว
เรื่องสุดท้ายครับ เรื่องไปเที่ยว คือแม่ผมอะคับ พอผมอยากไปเที่ยวงานคนเยอะที่เพื่อนผมไปกัน แม่จะชอบบอกว่า ผมยังเด็กอยู่ มันไม่ใช่ที่ของเด็ก
คือผมก็อยากไปสังสรรค์กับเพื่อนบ้าง เช่น งานคอนเสิร์ต งานดึกๆ แต่ไม่ได้เที่ยวกลางคืนนะครับคือผมแค่อยากไปสนุกกับเพื่อน ไปกับเพื่อน
แต่ไม่ดื่มของอะไรพวกนี้ แค่ได้ไปสนุกกับเพื่อน ที่จริงแม่จะให้ไปนานแล้วแหละคับเขาจะบอกว่า ไปได้พอถึงวันเขาก้บอกว่า ไม่ต้องไปละไว้งานหน้า
แล้วสุดท้ายผมก็ไม่ได้ไปเหมือนเดิมจน ถึงงานตอนนี้สุดท้ายก้ไปไม่ได้ไปอยู่ดีแหละครับ อยากรู้ว่าผมควรทำยังไงดีครับผม ??
พ่อแม่ใครเป็นแบบนี้บ้างครับ ขอคำปรึกษาหน่อยครับผม
พ่อแม่จะไม่ชอบให้ผมไปงานคอนเสิร์ตหรืองานคนเยอะๆอะคับ แล้วไม่อยากให้ผมขับรถ ซึ่งอายุประมาณนี้ผมเห็นเพื่อนๆ
ผมขับรถกันหมดแล้ว ไปเองได้ไม่ต้องพึ่งพ่อแม่ อยากไปไหนก็ไป ซึ่งผมก็อยากขับบ้าง พอผมจะขับแม่ก็จะชอบทำหน้าโกรธพอผมขับ
ก็อารมณ์เสียใส่ ผมเลยต้องทำใจ ไปแอบฝึกขับกับเพื่อนจนขับเป็น แต่ผมก็ไม่ได้ขับออกไปไหน ซึ่งผมคิดว่าแม่น่าจะควรยอมรับให้ผมขับได้แล้ว
เรื่องสุดท้ายครับ เรื่องไปเที่ยว คือแม่ผมอะคับ พอผมอยากไปเที่ยวงานคนเยอะที่เพื่อนผมไปกัน แม่จะชอบบอกว่า ผมยังเด็กอยู่ มันไม่ใช่ที่ของเด็ก
คือผมก็อยากไปสังสรรค์กับเพื่อนบ้าง เช่น งานคอนเสิร์ต งานดึกๆ แต่ไม่ได้เที่ยวกลางคืนนะครับคือผมแค่อยากไปสนุกกับเพื่อน ไปกับเพื่อน
แต่ไม่ดื่มของอะไรพวกนี้ แค่ได้ไปสนุกกับเพื่อน ที่จริงแม่จะให้ไปนานแล้วแหละคับเขาจะบอกว่า ไปได้พอถึงวันเขาก้บอกว่า ไม่ต้องไปละไว้งานหน้า
แล้วสุดท้ายผมก็ไม่ได้ไปเหมือนเดิมจน ถึงงานตอนนี้สุดท้ายก้ไปไม่ได้ไปอยู่ดีแหละครับ อยากรู้ว่าผมควรทำยังไงดีครับผม ??