ย้อนไปประมาณ 8-9ปีที่แล้ว จะเล่าแบบย่อๆๆ
- ตัวจริง ได้คุยทุกวัน ได้บอกคิดถึง ได้บอกรัก ได้บอกว่า ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร แต่........ คนในรูปไม่ใช้เรา เราได้เอารูปลูกพี่ลูกน้องมาใช้เล่นHi5 ณ ตอนนี้
แล้วพี่ก้อบอกว่าจะดีหรา ทำแบบนี้ ไอเราก้อคิดว่าแค่คุย คงไม่ได้เจอหรอก เพราะพี่เขาเรียนชุมพร เราเรียนอีกที่ คงไม่ได้เจอ เราก้อแค่อยากมีแฟน แต่เราไม่สวย เราเลยไม่กล้า เราก้อคิดว่ามันก้อเหมือนคนก่อนๆๆๆ คุยๆๆกัน พอเขาอยากเจอตัวจิง ก้อเปลี่ยนเบอรหนี แล้วก้อหาคนคุยใหม่ 5555 ก้อเราไม่สวยนิ
แต่ครั้งนี้มันไม่ได้เป็นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา เรากลับชอบพี่เขาจิงๆๆๆ
เราก้อทำทุกอย่างเพื่อที่จะสอบให้ติด ที่เดี่ยวกัน สุดท้ายเราก้อทำได้ สอบติดที่เดี่ยวกัน
แต่มันยังไม่จบเท่านั้น
เราตัวปลอม ดันไปบอกว่ามีเพื่อนสอบติดที่เดี่ยวกัน แต่เราบอกว่าเราตัวปลอมไม่ได้ไปเรียนที่นั้น
เราก้อบอกว่าเราฝากเพื่อนด้วย (เข้าทางเลยทีเดี่ยว)
-รุ่นน้อง เราเป็นรุ่นน้องปี1 (เรียนคณะเดี่ยวกัน )ที่พี่ปี4 ดูแลดีกว่าคนอื่น เพราะ " เป็นเพื่อนแฟน" เราเป็นรุ่นน้องที่ได้กินข้าวพร้อมกัน ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ได้เจอกันทุกวัน แต่ไม่ใช้แฟน
แล้วทุกครั้งที่เจอกับพี่ คำพูดที่ติดคู่เราตลอด ทำไม พี่โทรไปแล้ว.....เขาไม่รับเลย
นึกในใจ จะรับได้ไง ก้อคนที่พี่โทรหา พี่เรียกว่าแฟน นั้งยุตรงนี้ ถ้าเรารับสาย คือจบบอกก่อนเราจะไม่รับสายคัยเวลายุข้างนอก แล้วน้อยคนมากที่จะได้เหนโทรศัพท์เรา ตั้งแต่เราไปเรียนที่เดี่ยวกับพี่เขา เราไม่ต้อง เสียง ไม่ตั้งสั้น มีแต่แสงไฟ ก้อคนมันมีความลับ
แรกๆๆๆที่พี่เขาถามถึงเรื่องราว ของตัวปลอมที่เราสร้างขึ้นมาก เราเขินนะ เราเขินที่พี่เขา ถามถึง แอบดีใจ
แต่นานๆๆเขา เรากลับรู้สึกแย่ลงเข้าไปทุกที่
แต่เรื่องมันไม่ได้จบแค่นั้น
เรากับพี่เขา ไปมีอะไรกัน ต่างคนต่างเป็นคนแรก เราก้อไม่รู้ว่าที่เขาทำแบบนี้ เพราะเหงา หรือ แค่อยากเชยๆๆ
หลังจากนั้น เรากับพี่เขายุหอเดี่ยว ยิ่งเราใกล้ชิดกันมากขึ้น แต่พี่เขาก้อไม่มีเบอรเรานะ เพราะเราปิดบัง เราอยู่กับพี่เขาแบบมีความลับ เราโคตรมีความลับกับพี่เขา
แล้วช่วงหลังๆๆ พี่เขาเริ่มรู้ เขาก้อถามเราว่า คนนี้ คือ คัย แล้วเราคือคัย
สรุป : วันหนึ่งพี่เขารู้ความจริง ทุกอย่าง พี่เขากลับเลิกกับเรา เราก้อรู้ตัวเอง ว่าความผิดนี้ ไม่อาจจะให้อภัยได้ แต่ก้อจิง
ถ้าเริ่มด้วยการหลอก มันก้อจะจบแบบเจ็บๆๆ
สุดท้ายเราก้อเลือกที่จะกลับมาเรียนที่บ้าน เพราะไม่อาจจะสู้หน้าพี่เขาได้ แล้วเราก้อทำใจไม่ได้ด้วย
จนถึงทุกวันนี้ เราก้อยังไม่ลืม
มันจบทุกครั้งที่คิดถึง
เราก้อยังเปิดfacebook พี่เขา ซึ่งเราไม่รู้เลยว่าพี่เขายังเล่นอยู่ป่าว เราพยยามติดต่อเขาทุกทาง แต่ก้อไม่เจอ
เราจำได้ พี่เขาชอบอ่านพันทิป เราเล่นสมัครเล่น ข้อความทั้งหมดนี้ เราพิม เราลบ 3-4ครั้ง เราไม่กล้า
เราอยากขอโทดเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมา เราอยากบอกว่า ถึงเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน พี่จะอยู่ในใจตลอดไป
#งงใจ
ตัวจริง หรือ รุ่นน้อง แบบไหนเจ็บกว่ากัน
- ตัวจริง ได้คุยทุกวัน ได้บอกคิดถึง ได้บอกรัก ได้บอกว่า ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร แต่........ คนในรูปไม่ใช้เรา เราได้เอารูปลูกพี่ลูกน้องมาใช้เล่นHi5 ณ ตอนนี้
แล้วพี่ก้อบอกว่าจะดีหรา ทำแบบนี้ ไอเราก้อคิดว่าแค่คุย คงไม่ได้เจอหรอก เพราะพี่เขาเรียนชุมพร เราเรียนอีกที่ คงไม่ได้เจอ เราก้อแค่อยากมีแฟน แต่เราไม่สวย เราเลยไม่กล้า เราก้อคิดว่ามันก้อเหมือนคนก่อนๆๆๆ คุยๆๆกัน พอเขาอยากเจอตัวจิง ก้อเปลี่ยนเบอรหนี แล้วก้อหาคนคุยใหม่ 5555 ก้อเราไม่สวยนิ
แต่ครั้งนี้มันไม่ได้เป็นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา เรากลับชอบพี่เขาจิงๆๆๆ
เราก้อทำทุกอย่างเพื่อที่จะสอบให้ติด ที่เดี่ยวกัน สุดท้ายเราก้อทำได้ สอบติดที่เดี่ยวกัน
แต่มันยังไม่จบเท่านั้น
เราตัวปลอม ดันไปบอกว่ามีเพื่อนสอบติดที่เดี่ยวกัน แต่เราบอกว่าเราตัวปลอมไม่ได้ไปเรียนที่นั้น
เราก้อบอกว่าเราฝากเพื่อนด้วย (เข้าทางเลยทีเดี่ยว)
-รุ่นน้อง เราเป็นรุ่นน้องปี1 (เรียนคณะเดี่ยวกัน )ที่พี่ปี4 ดูแลดีกว่าคนอื่น เพราะ " เป็นเพื่อนแฟน" เราเป็นรุ่นน้องที่ได้กินข้าวพร้อมกัน ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ได้เจอกันทุกวัน แต่ไม่ใช้แฟน
แล้วทุกครั้งที่เจอกับพี่ คำพูดที่ติดคู่เราตลอด ทำไม พี่โทรไปแล้ว.....เขาไม่รับเลย
นึกในใจ จะรับได้ไง ก้อคนที่พี่โทรหา พี่เรียกว่าแฟน นั้งยุตรงนี้ ถ้าเรารับสาย คือจบบอกก่อนเราจะไม่รับสายคัยเวลายุข้างนอก แล้วน้อยคนมากที่จะได้เหนโทรศัพท์เรา ตั้งแต่เราไปเรียนที่เดี่ยวกับพี่เขา เราไม่ต้อง เสียง ไม่ตั้งสั้น มีแต่แสงไฟ ก้อคนมันมีความลับ
แรกๆๆๆที่พี่เขาถามถึงเรื่องราว ของตัวปลอมที่เราสร้างขึ้นมาก เราเขินนะ เราเขินที่พี่เขา ถามถึง แอบดีใจ
แต่นานๆๆเขา เรากลับรู้สึกแย่ลงเข้าไปทุกที่
แต่เรื่องมันไม่ได้จบแค่นั้น
เรากับพี่เขา ไปมีอะไรกัน ต่างคนต่างเป็นคนแรก เราก้อไม่รู้ว่าที่เขาทำแบบนี้ เพราะเหงา หรือ แค่อยากเชยๆๆ
หลังจากนั้น เรากับพี่เขายุหอเดี่ยว ยิ่งเราใกล้ชิดกันมากขึ้น แต่พี่เขาก้อไม่มีเบอรเรานะ เพราะเราปิดบัง เราอยู่กับพี่เขาแบบมีความลับ เราโคตรมีความลับกับพี่เขา
แล้วช่วงหลังๆๆ พี่เขาเริ่มรู้ เขาก้อถามเราว่า คนนี้ คือ คัย แล้วเราคือคัย
สรุป : วันหนึ่งพี่เขารู้ความจริง ทุกอย่าง พี่เขากลับเลิกกับเรา เราก้อรู้ตัวเอง ว่าความผิดนี้ ไม่อาจจะให้อภัยได้ แต่ก้อจิง
ถ้าเริ่มด้วยการหลอก มันก้อจะจบแบบเจ็บๆๆ
สุดท้ายเราก้อเลือกที่จะกลับมาเรียนที่บ้าน เพราะไม่อาจจะสู้หน้าพี่เขาได้ แล้วเราก้อทำใจไม่ได้ด้วย
จนถึงทุกวันนี้ เราก้อยังไม่ลืม
มันจบทุกครั้งที่คิดถึง
เราก้อยังเปิดfacebook พี่เขา ซึ่งเราไม่รู้เลยว่าพี่เขายังเล่นอยู่ป่าว เราพยยามติดต่อเขาทุกทาง แต่ก้อไม่เจอ
เราจำได้ พี่เขาชอบอ่านพันทิป เราเล่นสมัครเล่น ข้อความทั้งหมดนี้ เราพิม เราลบ 3-4ครั้ง เราไม่กล้า
เราอยากขอโทดเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมา เราอยากบอกว่า ถึงเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน พี่จะอยู่ในใจตลอดไป
#งงใจ