ชีวิตพนักงานออฟฟิศทำงานตอนแปดโมงเช้าเลิกงานอีกทีก็ห้าโมงเย็นทุกวันจันทร์ถึงวันศุกร์ วันเสาร์ก็มานั่งดู Netflix พอเข้าวันอาทิตย์ก็เริ่มงอแงไม่อยากให้ถึงเช้าวันจันทร์ที่ต้องพยุงร่างอันไร้คาเฟอีนไปทำงานตลอดเวลา แต่ชีวิตที่ต้องการเงินเพื่อมาหล่อเลี้ยงลำไส้และเหล่าหนี้สินที่เราเองนี้แหละที่สร้างและต้องจบมันให้ได้ ก็เลยต้องดิ้นรนนั่งรถไฟฟ้าไปทำงานกันต่อไป (เปิดเรื่องมาดราม่าเลยงี้หรอ)
แน่นอนว่าการมีอาชีพเป็นพนักงานบริษัท มันมีกฏเกณฑ์ในการทำงานและข้อจำกัดในเรื่องของวันลา วันลาอันแสนจะน้อยนิด แต่ภาระกิจของการท่องเที่ยวในหัวมันช่างสวนทางกันอย่างเห็นได้ชัด อีบ้าาาาาา ฉันต้องการเที่ยว แต่ฉันไม่มีวันลา ไม่เป็นไรๆ ใจเย็นๆ ทำสมาธิ กำหนดจิตให้แน่วแน่ ในเมื่อมันลาไม่ได้ ก็เที่ยว
เสาร์-อาทิตย์แค่สองวันนี้แหละ
สำหรับคนงบจำกัด วันลาขาดแคลน แต่อยากเที่ยวต่างประเทศ และเป็นประเทศที่ได้ชื่อว่าเป็นเมืองมรดกโลก ย้ำ เมืองมรดกโลก และใกล้กับกับประเทศไทยมากๆ ก็น่าจะต้องนึกถึง “หลวงพระบาง” เมืองที่ UNESCO ยังคงรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมอันดีไว้อย่างไม่เคยสูญหายไปจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แม้แต่น้อยเลย
ทริปนี้เป็นทริปที่โคตรง่ายมากจริงๆ ไม่เน้นทำอะไรเลย แค่เอาร่างกายไปซึมซับกับบรรยากาศของราชธานีแห่งแรกของอาณาจักรล้านช้าง ดูผู้คนบนท้องถนน เดินเล่นดูบ้านเรือนเก่าๆ ที่แฝงด้วยอารยธรรมที่หลากหลาย และแวะชิมอาหารพื้นเมืองที่เมื่อตักเข้าปากก็ต้องร้องซี้ด…เวรี่กู้ด นัวแท้ๆ อย่างแน่นอน
(*ภาพอาจมีขนาดไม่เท่ากัน เนื่องจากสลับใช้ภาพจากกล้อง DSLR และมือถือ / *ภาพกลางคืน Noise เยอะไปหน่อย ขออภัยด้วยจริงๆ)
รีวิวโดย เที่ยวคนเดียวต้องสตรอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[CR] เดินเพลินๆ ณ หลวงพระบาง [ไปเที่ยวเสาร์อาทิตย์ ตามสไตล์พนักงานออฟฟิศ]
สำหรับคนงบจำกัด วันลาขาดแคลน แต่อยากเที่ยวต่างประเทศ และเป็นประเทศที่ได้ชื่อว่าเป็นเมืองมรดกโลก ย้ำ เมืองมรดกโลก และใกล้กับกับประเทศไทยมากๆ ก็น่าจะต้องนึกถึง “หลวงพระบาง” เมืองที่ UNESCO ยังคงรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมอันดีไว้อย่างไม่เคยสูญหายไปจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แม้แต่น้อยเลย
(*ภาพอาจมีขนาดไม่เท่ากัน เนื่องจากสลับใช้ภาพจากกล้อง DSLR และมือถือ / *ภาพกลางคืน Noise เยอะไปหน่อย ขออภัยด้วยจริงๆ)
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้