มองหากระทู้ท่องเที่ยวเนปาลดี ๆ อ่านอยู่ป่าวจ๊ะ.. ถ้าใช่..ข้ามเลย ๆ ตรงนี้เราเน้นของเน่าเสีย
จริง ๆ เรื่องนี้ก็ผ่านไป 6 เดือนแล้ว แต่มานั่ง ๆ เคลียรูปก็เกิดความคึกคะนองของสาววัยแก่นแก้วแสนซนตามแบบฉบับนางเอกที่ดี
เลยเอาเรื่องเนปาลมาระบายให้โลกได้รู้ดีกว่า
คุยกับเพื่อนรุ่นน้อง(คือทุกคนรุ่นน้องหมดอ่ะ แก่สุดแล้วทั้งในและนอกวงการ)
..อยากไปเนปาลอ่ะ .. เอ้ย เราก็อยากไปพี่ เราก็อยาก เราก็อยาก ๆ
ในพริบตาเดียว ได้ตั๋วมา 4ใบ.. เลือกบินกันแบบ Smooth as Silk เลยทีเดียว
ตอนนั้นตั๋ว ไป-กลับ direct อยู่ที่ 13,000
แย่แล้วเว้ยเฮ้ย..ตั๋วจองแล้วพร้อม ๆ ความรู้เป็น 0 ความชำนาญไม่มี
ส่องเน็ตทันทีเลย... โหยยยยย ทุกคนรูปส๊วยยยย สวย ใจมันก็หึกเหิมขึ้นมา
ได้ชื่อเมืองหลัก ๆ ไฮไลท์มา 3 เมือง
กาฐมาณฑุ, โพครา และ ทามาก๊อต ไม่ใช่ ! นากาก๊อต ! ขอพักขำแพ่พนึง มุขมันดี
แผนการของเราก็มีดังนี้
ไปไหนบ้าง ??
- ไป 3 เมืองเว้ย เอาแค่นี้พอ จะไปพักผ่อน ไม่เดินขึ้นเขา 3วัน 7 วัน อะไรทั้งนั้น
เดินทางในประเทศยังไง ??
- รถบัส (ไปส่อง youtube คนที่เค้านั่งกัน ไม่ไหว ๆ ไม่เหมาะกับนางเอกแนวหน้าแบบกรุ๊ปของเรา)
- รถไฟ (เอาเป็นว่าถ้านั่งรถเมล์ไม่ไหว ไม่ต้องไปหาข้อมูลรถไฟ)
- เครื่องหรอ?? (แพงจุง แพงขนาดนี้เขิน ไม่เอา)
จะเอาไง ???
- จ้างรถส่วนตัวค่ะ เบ้าหน้าไฮโซขนาดนี้ ต้องมีลิมูซีน (เอาจริง ๆ คือมันถูกสุดล่ะ พอรับได้)
ครั้งนี้เราใช้บริการของ blue mountain nepal ใครอยากได้รายละเอียดถามได้ค่ะ
เราไปกัน 4คน ราคาสำหรับ 6วันเช่ารถพร้อมคนขับส่วนตัว คือประมาณ 400 USD คนล่ะ 100 USD
รวมค่าน้ำมันแล้ว ค่าตัวคนขับแล้ว อยากไปไหนบอกคนขับเลย ห้ามเกิน 12 ชั่วโมงต่อวัน
คือสมมติถ้าเริ่มเดินทาง 8โมงเช้า สองทุ่มคือเราต้องปล่อยเค้าไปตามทางของเค้า
แล้วก็นัดเวลาให้เรียบร้อยว่าเช้าวันใหม่จะให้เค้ามารับกี่โมง
นอนที่ไหน ??
- เลือกเอาในเว็บโรงแรมชั้นนำที่คุณไว้ใจเลย แล้วแต่งบในกระเป๋าค่ะ
สำหรับพวกเรารายละเอียดที่หลับนอนประมาณนี้
คืนที่ 1
Hotel Patan House - Kathmandu
คืนที่ 2-3
Superview Lodge - Pokhara
คืนที่ 4
Nepal Pavilion Inn - Kathmandu
คืนที่ 5-6
Hotel Mystic Mountain - Nargarkot
กระพริบตา 2 ทีเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกค่ะ แล้วก็ถึงวันเดินทาง
สำหรับภาพบรรยากาศวันเดินทางที่สนามบินสุวรรณภูมิ ไม่มีอ่ะ คนถ่ายเยอะแล้ว
จะเอามาลงมันก็จะไม่แตกยอด
ไปถึงตรงสิ่งที่อยากจะอวดโลกเลยดีกว่า
แอ่นแอ๊นนน เครื่องลง ทัดดาวล้อติดพื้นป๊าบบ รอเป๋า ออกมาลอยหน้า
มองหาผู้ชายที่จ้างมารับอันดับแรกเลย
นอกสนามบินวุ่นวายนิดนึง เล็งดี ๆ ถ้าใช้วิธีรถจ้างแบบเรา ผู้เนปาล จะเอาป้ายชื่อเรามายืนจ่อหน้าประตูทางออก
มองซ้าย ชี้โบ้ชี้เบ๊ กันเรื่อยเปื่อย นั่นป่าว แก ตรงนั้น ป่าว อ้าวตรงนี้ไง ไหน ? ไม่ใช่ นู้นป่าว ... งงกันไปจะได้ไม่หลุดคอนเซ็ป
จะไปตกเอาตามในชอบไม่ได้นะคะ เอาที่เค้ามีชื่อเราเท่านั้น
นั่น ๆ ๆ เจอแล้ว ๆ
พอได้สบตากัน พยักหน้าใส่กัน ได้พูดคุยกันเพียงแค่คำเดียว มันก็แบบรู้ได้เลยค่ะ ว่าเราสองคน ... ไม่ได้เกิดมาคู่กัน
ภาษาอังกฤษเค้าพูดได้นะ แต่จะออกแนวสำเนียงแบบ อเมริกัน-เนปาล หรือห่อลิ้นและกระดกลิ้นหนัก ๆ เยอะ ๆ หน่อย
ถาม : อย่าง
ตอบ : อย่าง
555555 เอาฮานะ คือคุยกันตามสภาพ รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง แต่รวม ๆ เค้าใจดีค่ะ
คุยน้อยเพราะอาจจะถูกทางบริษัทบอกมาแล้วว่า อย่ารบกวนลูกค้าไรงี้ นี่เราคิดเอาเอง
แต่พลีชีพพร้อมทำให้ทุกอย่าง ได้ยินเราคุยกัน orange orange บลา ๆ
นางเหยียบคันเร่งแทบพุ่งชนรถเข็นขายส้ม เสยหัวรถไปเกยใต้คางพ่อค้าเลยทีเดียว เพื่อเรานางเอกทั้งหลายจะได้กินส้มเนปาล
น้ำตาจะไหล ไม่ได้ซึ้งใจนะ กูกลัว
ลืมบอกว่าทริปนี้ที่ไปมีนางเอก3 ตัวประกอบชาย 1 หลอกนางไปเที่ยวค่ะ
แนะนำตัวละครอีกนิด พี่คนขับของเราคนนี้ชื่อ คูซาล ค่ะ
เมื่อทำความรู้จักกันพอเป็นพิธีเรียบร้อย ก็ขึ้นรถมุ่งหน้าเข้าเมืองไปยังที่พักกัน
ตอนที่เราไปถึงนั้นก็บ่ายแก่ ๆ ๆ ๆ มากแล้ว วานพี่คูซาล ให้แวะซื้อซิมมือถือนิดนึง ก่อนเข้าโรงแรม
การซื้อซิมมือถือที่เนปาลไม่ง่ายแบบที่เคย ๆ ในประเทศอื่น ๆ เลย
แต่ก็นะ .. เราเตรียมตัวไปกันไม่ดี 5555 ไปหาข้อมูลเอาหน้าร้าน ก็คือต้องมีการรอ regis ต้องใช้ passport เสียเวลาที่หน้าร้านมือถือไปสักพักเลยค่ะ
ซิมที่ได้มา ราคา 100 เนปาลรูปี และนี่คือ rate เงินในวันนั้น 3.20 รูปี เท่ากับ 1 บาท
100 รูปี ก็ประมาณ 30 กว่าบาท
บางร้านก็รับแบงค์ไทย บางร้านก็งงๆ หน่อย แต่ที่ชัวร์ ๆ เลยถ้าจะให้เค้ารับแลกแน่นอน
เราต้องยอมเสีย 2 ต่อ แลก USD ไปจากไทยเลยค่ะ ที่นู้นรับ USD ทุกร้าน ทุกโรงแรม
เราจะไปแลกต่อเป็นรูปีก็ได้ เพื่อใช้จ่ายซื้อของ local
ได้ซิมแล้ว เยสสสส
แลกเงินแล้ว เยสสสส
เอาของเก็บที่พักแล้ว เยสสสส
เข้าเมืองไปเดินเล่นกันดีกว่า
จากโรมแรมที่เลือกพักในคืนแรก ที่ Hotel Patan House สามารถเดินไปที่ Patan Durbar Square ในระยะที่ฟิน ๆ เลย
เดินเพลิน ๆ 2-3 นาทีก็ถึงตัว square ระหว่างทางก็มีของกินของฝาก ของใช้คนท้องที่ เยอะแยะมากมาย
เดินตามทางไปเรื่อย ๆ เราก็จะมาเจอกับจตุรัสกลางชุมชนนี้
จตุรัสนี้มีเรื่องเล่านะ คือเดินเข้าไปแล้ว Amazing มาก หน้าหลังจะมีทหารคอยดักเก็บเงินอยู่
ตอนแรกพวกเราเดินกันงงๆ ว่า เฮ้ยแกรร เค้าเก็บเงินอะไร ยังไม่ได้เข้าไปที่ไหนเลย เดินมาตามถนนเลยเนี่ย
เดินเลี่ยงกันไปมาสักพัก ตอนนั้นก็ยังไม่ยอมจ่ายนะ คือยังงงอยู่ว่า เก็บเงินหนูค่าอะไรคะพี่ ยังไม่ได้เข้าตัวตึกตรงไหนเลย
ขณะที่บั่บ เดินเลี่ยงการโดนเก็บเงินไปมา ก็ไปสังเกตุเห็นวัฒนธรรมการเดินลอยหน้าหาคู่ที่แท้ทรูเข้า
คือ again... มัน amazing มาก ๆ นึกในใจว่า ทุกจตุรัสในโลก อาจจะทำหน้าที่เดียวกันคือให้หนุ่ม ๆ (ที่ถ่ายมาไม่หนุ่มเท่าไหร่)
มานั่งดักรอดูสาว ๆ เดิน ..คนไหนสวย หนุ่ม ๆ แก่ ๆ ก็จะชี้ชวนกันดูให้นางสวย ๆ ได้เขินพองาม
แล้วก็ธรรมดานะคะ ตามหน้าที่คนสวย ๆ ก็ต้องบั่บ.. แกกก ไม่ชอบเลยอ่ะ คนนั้นเค้ามองช้านนน แกรรร คนบ้า คนผีทะเล บ้าที่สุด ๆ ๆ
แต่ก็เห็นน้องๆ สาว ๆ พวกไม่ชอบเลย ๆ ๆ เดินวนกันหลายรอบ ไปกลับ ไป ไป กลับ กลับ วนต่อไม่รอละนะ
บร้า ๆ ๆ คนบร้า คนผีทะเล 55555 เขินแทน
------------------------------------------------------------------------------------------
พอ ๆ ๆ หิวแล้วเว้ยยย หาไรกินกัน
ตรรกะในการหาของกินของเรา คือเอาแบบมีวิว เพราะเราไม่มีข้อมูล
อย่างน้อย ๆ ถ้าอาหารมันไม่อร่อย ก็กินวิวแทน
เราใช้วิธีเงยหน้า มองร้านรวงต่าง ๆ ที่อยู่ชั้น 2-3 วิวที่ได้มาจากร้านอาหารก็จะประมาณนี้
ร้านอาหารนี้มีชื่อว่า ร้านอะไรไม่รู้กุจำไม่ได้ แต่อยู่กลาง ๆ square เลย
แล้วมื้อแรกแห่งดินแดนเนปาลก็มาถึง ความสุขมันท่วมท้นมากที่จะได้กิน
กินอะไรก็ได้ ขอให้ได้ลองกิน เราศึกษากันมาอย่างดีว่า เห้ยยยย ถ้ามาเนปาลต้องกิน Dal Bhat (ลักษณะมันจะคล้าย ๆ ขันโตกบ้านเรา)
มีเครื่องแกงรายล้อมข้าวหรือโรตี หรืออะไรสักอย่าง เราก็กะจะเต็มที่กับชีวิต
มาเริ่มต้นกันที่บั่บ เรียกน้ำย่อย ๆ
เบียร์ + โมโม่นึ่ง + โมโม่ทอด + ตุ๊กป้า (Thukpa) + หมี่ผัดเนื้อจามรี (Yak)
อร่อยทู๊กกกกกอย่าง ๆ ๆ ฟิน ๆ ๆ มาก ๆๆ ยกเว้นไป failed ที่ ตุ๊กป้า 55555
คือเค็มบั่บ ไม่รู้จะเอาอะไรมาเทียบ
จริง ๆ เราคิดว่าร้านนี้ทำตุ๊กป้าไม่อร่อย เดี๋ยวจะไปลองร้านอื่น ๆ
เอ้า เรียกน้ำย่อยจบแล้ว ต่อจานหลักกันเลย !!
.... ดูเมนู พลิก ไป
.... ดูเมนู พลิก มา
.... แก... แก.... อิ่ม ไม่ไหวอ่ะ
ทุกคนร้องขอชีวิต
ออกจากร้านอาหารมา ใช้เวลาเดินย่อยกันอีกนิดหน่อย ก่อนที่จะเดินกลับโรงแรม
เพื่อเตรียมพร้อมออกเดินทางไป โพครา ในเช้าวันพรุ่งนี้จ้าาาา
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วอยากไปอีกหนคือ.. เนปาล
จริง ๆ เรื่องนี้ก็ผ่านไป 6 เดือนแล้ว แต่มานั่ง ๆ เคลียรูปก็เกิดความคึกคะนองของสาววัยแก่นแก้วแสนซนตามแบบฉบับนางเอกที่ดี
เลยเอาเรื่องเนปาลมาระบายให้โลกได้รู้ดีกว่า
คุยกับเพื่อนรุ่นน้อง(คือทุกคนรุ่นน้องหมดอ่ะ แก่สุดแล้วทั้งในและนอกวงการ)
..อยากไปเนปาลอ่ะ .. เอ้ย เราก็อยากไปพี่ เราก็อยาก เราก็อยาก ๆ
ในพริบตาเดียว ได้ตั๋วมา 4ใบ.. เลือกบินกันแบบ Smooth as Silk เลยทีเดียว
ตอนนั้นตั๋ว ไป-กลับ direct อยู่ที่ 13,000
แย่แล้วเว้ยเฮ้ย..ตั๋วจองแล้วพร้อม ๆ ความรู้เป็น 0 ความชำนาญไม่มี
ส่องเน็ตทันทีเลย... โหยยยยย ทุกคนรูปส๊วยยยย สวย ใจมันก็หึกเหิมขึ้นมา
ได้ชื่อเมืองหลัก ๆ ไฮไลท์มา 3 เมือง
กาฐมาณฑุ, โพครา และ ทามาก๊อต ไม่ใช่ ! นากาก๊อต ! ขอพักขำแพ่พนึง มุขมันดี
แผนการของเราก็มีดังนี้
ไปไหนบ้าง ??
- ไป 3 เมืองเว้ย เอาแค่นี้พอ จะไปพักผ่อน ไม่เดินขึ้นเขา 3วัน 7 วัน อะไรทั้งนั้น
เดินทางในประเทศยังไง ??
- รถบัส (ไปส่อง youtube คนที่เค้านั่งกัน ไม่ไหว ๆ ไม่เหมาะกับนางเอกแนวหน้าแบบกรุ๊ปของเรา)
- รถไฟ (เอาเป็นว่าถ้านั่งรถเมล์ไม่ไหว ไม่ต้องไปหาข้อมูลรถไฟ)
- เครื่องหรอ?? (แพงจุง แพงขนาดนี้เขิน ไม่เอา)
จะเอาไง ???
- จ้างรถส่วนตัวค่ะ เบ้าหน้าไฮโซขนาดนี้ ต้องมีลิมูซีน (เอาจริง ๆ คือมันถูกสุดล่ะ พอรับได้)
ครั้งนี้เราใช้บริการของ blue mountain nepal ใครอยากได้รายละเอียดถามได้ค่ะ
เราไปกัน 4คน ราคาสำหรับ 6วันเช่ารถพร้อมคนขับส่วนตัว คือประมาณ 400 USD คนล่ะ 100 USD
รวมค่าน้ำมันแล้ว ค่าตัวคนขับแล้ว อยากไปไหนบอกคนขับเลย ห้ามเกิน 12 ชั่วโมงต่อวัน
คือสมมติถ้าเริ่มเดินทาง 8โมงเช้า สองทุ่มคือเราต้องปล่อยเค้าไปตามทางของเค้า
แล้วก็นัดเวลาให้เรียบร้อยว่าเช้าวันใหม่จะให้เค้ามารับกี่โมง
นอนที่ไหน ??
- เลือกเอาในเว็บโรงแรมชั้นนำที่คุณไว้ใจเลย แล้วแต่งบในกระเป๋าค่ะ
สำหรับพวกเรารายละเอียดที่หลับนอนประมาณนี้
คืนที่ 1
Hotel Patan House - Kathmandu
คืนที่ 2-3
Superview Lodge - Pokhara
คืนที่ 4
Nepal Pavilion Inn - Kathmandu
คืนที่ 5-6
Hotel Mystic Mountain - Nargarkot
กระพริบตา 2 ทีเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกค่ะ แล้วก็ถึงวันเดินทาง
สำหรับภาพบรรยากาศวันเดินทางที่สนามบินสุวรรณภูมิ ไม่มีอ่ะ คนถ่ายเยอะแล้ว
จะเอามาลงมันก็จะไม่แตกยอด
ไปถึงตรงสิ่งที่อยากจะอวดโลกเลยดีกว่า
แอ่นแอ๊นนน เครื่องลง ทัดดาวล้อติดพื้นป๊าบบ รอเป๋า ออกมาลอยหน้า
มองหาผู้ชายที่จ้างมารับอันดับแรกเลย
นอกสนามบินวุ่นวายนิดนึง เล็งดี ๆ ถ้าใช้วิธีรถจ้างแบบเรา ผู้เนปาล จะเอาป้ายชื่อเรามายืนจ่อหน้าประตูทางออก
มองซ้าย ชี้โบ้ชี้เบ๊ กันเรื่อยเปื่อย นั่นป่าว แก ตรงนั้น ป่าว อ้าวตรงนี้ไง ไหน ? ไม่ใช่ นู้นป่าว ... งงกันไปจะได้ไม่หลุดคอนเซ็ป
จะไปตกเอาตามในชอบไม่ได้นะคะ เอาที่เค้ามีชื่อเราเท่านั้น
นั่น ๆ ๆ เจอแล้ว ๆ
ภาษาอังกฤษเค้าพูดได้นะ แต่จะออกแนวสำเนียงแบบ อเมริกัน-เนปาล หรือห่อลิ้นและกระดกลิ้นหนัก ๆ เยอะ ๆ หน่อย
ถาม : อย่าง
ตอบ : อย่าง
555555 เอาฮานะ คือคุยกันตามสภาพ รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง แต่รวม ๆ เค้าใจดีค่ะ
คุยน้อยเพราะอาจจะถูกทางบริษัทบอกมาแล้วว่า อย่ารบกวนลูกค้าไรงี้ นี่เราคิดเอาเอง
แต่พลีชีพพร้อมทำให้ทุกอย่าง ได้ยินเราคุยกัน orange orange บลา ๆ
นางเหยียบคันเร่งแทบพุ่งชนรถเข็นขายส้ม เสยหัวรถไปเกยใต้คางพ่อค้าเลยทีเดียว เพื่อเรานางเอกทั้งหลายจะได้กินส้มเนปาล
น้ำตาจะไหล ไม่ได้ซึ้งใจนะ กูกลัว
ลืมบอกว่าทริปนี้ที่ไปมีนางเอก3 ตัวประกอบชาย 1 หลอกนางไปเที่ยวค่ะ
แนะนำตัวละครอีกนิด พี่คนขับของเราคนนี้ชื่อ คูซาล ค่ะ
เมื่อทำความรู้จักกันพอเป็นพิธีเรียบร้อย ก็ขึ้นรถมุ่งหน้าเข้าเมืองไปยังที่พักกัน
ตอนที่เราไปถึงนั้นก็บ่ายแก่ ๆ ๆ ๆ มากแล้ว วานพี่คูซาล ให้แวะซื้อซิมมือถือนิดนึง ก่อนเข้าโรงแรม
การซื้อซิมมือถือที่เนปาลไม่ง่ายแบบที่เคย ๆ ในประเทศอื่น ๆ เลย
แต่ก็นะ .. เราเตรียมตัวไปกันไม่ดี 5555 ไปหาข้อมูลเอาหน้าร้าน ก็คือต้องมีการรอ regis ต้องใช้ passport เสียเวลาที่หน้าร้านมือถือไปสักพักเลยค่ะ
ซิมที่ได้มา ราคา 100 เนปาลรูปี และนี่คือ rate เงินในวันนั้น 3.20 รูปี เท่ากับ 1 บาท
100 รูปี ก็ประมาณ 30 กว่าบาท
บางร้านก็รับแบงค์ไทย บางร้านก็งงๆ หน่อย แต่ที่ชัวร์ ๆ เลยถ้าจะให้เค้ารับแลกแน่นอน
เราต้องยอมเสีย 2 ต่อ แลก USD ไปจากไทยเลยค่ะ ที่นู้นรับ USD ทุกร้าน ทุกโรงแรม
เราจะไปแลกต่อเป็นรูปีก็ได้ เพื่อใช้จ่ายซื้อของ local
ได้ซิมแล้ว เยสสสส
แลกเงินแล้ว เยสสสส
เอาของเก็บที่พักแล้ว เยสสสส
เข้าเมืองไปเดินเล่นกันดีกว่า
จากโรมแรมที่เลือกพักในคืนแรก ที่ Hotel Patan House สามารถเดินไปที่ Patan Durbar Square ในระยะที่ฟิน ๆ เลย
เดินเพลิน ๆ 2-3 นาทีก็ถึงตัว square ระหว่างทางก็มีของกินของฝาก ของใช้คนท้องที่ เยอะแยะมากมาย
เดินตามทางไปเรื่อย ๆ เราก็จะมาเจอกับจตุรัสกลางชุมชนนี้
จตุรัสนี้มีเรื่องเล่านะ คือเดินเข้าไปแล้ว Amazing มาก หน้าหลังจะมีทหารคอยดักเก็บเงินอยู่
ตอนแรกพวกเราเดินกันงงๆ ว่า เฮ้ยแกรร เค้าเก็บเงินอะไร ยังไม่ได้เข้าไปที่ไหนเลย เดินมาตามถนนเลยเนี่ย
เดินเลี่ยงกันไปมาสักพัก ตอนนั้นก็ยังไม่ยอมจ่ายนะ คือยังงงอยู่ว่า เก็บเงินหนูค่าอะไรคะพี่ ยังไม่ได้เข้าตัวตึกตรงไหนเลย
คือ again... มัน amazing มาก ๆ นึกในใจว่า ทุกจตุรัสในโลก อาจจะทำหน้าที่เดียวกันคือให้หนุ่ม ๆ (ที่ถ่ายมาไม่หนุ่มเท่าไหร่)
มานั่งดักรอดูสาว ๆ เดิน ..คนไหนสวย หนุ่ม ๆ แก่ ๆ ก็จะชี้ชวนกันดูให้นางสวย ๆ ได้เขินพองาม
แล้วก็ธรรมดานะคะ ตามหน้าที่คนสวย ๆ ก็ต้องบั่บ.. แกกก ไม่ชอบเลยอ่ะ คนนั้นเค้ามองช้านนน แกรรร คนบ้า คนผีทะเล บ้าที่สุด ๆ ๆ
แต่ก็เห็นน้องๆ สาว ๆ พวกไม่ชอบเลย ๆ ๆ เดินวนกันหลายรอบ ไปกลับ ไป ไป กลับ กลับ วนต่อไม่รอละนะ
------------------------------------------------------------------------------------------
พอ ๆ ๆ หิวแล้วเว้ยยย หาไรกินกัน
ตรรกะในการหาของกินของเรา คือเอาแบบมีวิว เพราะเราไม่มีข้อมูล
อย่างน้อย ๆ ถ้าอาหารมันไม่อร่อย ก็กินวิวแทน
เราใช้วิธีเงยหน้า มองร้านรวงต่าง ๆ ที่อยู่ชั้น 2-3 วิวที่ได้มาจากร้านอาหารก็จะประมาณนี้
ร้านอาหารนี้มีชื่อว่า ร้านอะไรไม่รู้กุจำไม่ได้ แต่อยู่กลาง ๆ square เลย
แล้วมื้อแรกแห่งดินแดนเนปาลก็มาถึง ความสุขมันท่วมท้นมากที่จะได้กิน
กินอะไรก็ได้ ขอให้ได้ลองกิน เราศึกษากันมาอย่างดีว่า เห้ยยยย ถ้ามาเนปาลต้องกิน Dal Bhat (ลักษณะมันจะคล้าย ๆ ขันโตกบ้านเรา)
มีเครื่องแกงรายล้อมข้าวหรือโรตี หรืออะไรสักอย่าง เราก็กะจะเต็มที่กับชีวิต
มาเริ่มต้นกันที่บั่บ เรียกน้ำย่อย ๆ
เบียร์ + โมโม่นึ่ง + โมโม่ทอด + ตุ๊กป้า (Thukpa) + หมี่ผัดเนื้อจามรี (Yak)
อร่อยทู๊กกกกกอย่าง ๆ ๆ ฟิน ๆ ๆ มาก ๆๆ ยกเว้นไป failed ที่ ตุ๊กป้า 55555
คือเค็มบั่บ ไม่รู้จะเอาอะไรมาเทียบ
จริง ๆ เราคิดว่าร้านนี้ทำตุ๊กป้าไม่อร่อย เดี๋ยวจะไปลองร้านอื่น ๆ
เอ้า เรียกน้ำย่อยจบแล้ว ต่อจานหลักกันเลย !!
.... ดูเมนู พลิก ไป
.... ดูเมนู พลิก มา
.... แก... แก.... อิ่ม ไม่ไหวอ่ะ
ทุกคนร้องขอชีวิต
ออกจากร้านอาหารมา ใช้เวลาเดินย่อยกันอีกนิดหน่อย ก่อนที่จะเดินกลับโรงแรม
เพื่อเตรียมพร้อมออกเดินทางไป โพครา ในเช้าวันพรุ่งนี้จ้าาาา