เริ่มเรื่องเลยคือเราได้คบกับคนนึงมา2ปีกว่าแล้วค่ะ แล้วมีเหตุให้เลิกกัน เพราะอะไรหลายๆอย่างรวมถึงเขามีคนใหม่ตอนยังมีเรา ก็โอเควันแรกเราเสียใจมากกับคำว่า''เหนื่อยที่จะรักแล้ว'' ของเขา ซึ่งเราไม่เข้าใจคำนี้มากๆ วันต่อมาเราก็พยายามไม่เศร้าค่ะ เลิกกันได้อาทิตย์กว่าๆแล้ว เหมือนเขาพึ่งมาเสียใจ พึ่งมาคิดได้แล้ว แล้วโพสเชิงโทษเราว่า ''ใช้ความพยายามกับคนที่เห็นค่าดีกว่า'' เพราะเราไม่แสดงออกว่าเราเศร้าเลย เราก็มีโพสว่าเขานะคะ แต่เรามีพ่วงตลอดว่าเราก็ไม่ได้ดี ซึ่งการที่เขามาโพสว่าใช้ความพยายามกับคนที่เห็นค่า ตลอดที่คบมา คือเป็นเราด้วยซ้ำที่พยายาม ช่วงหลังๆคือ เขาตอบกลุ่มเกมได้ แต่เมินแชทเราตลอด เราต้องทำเหมือนจะเลิกหลายครั้งเขาถึงจะมาง้อ แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม วนลูป เราเหนื่อยเราก็ทน เขาจะสนใจก็แค่ตอนเราเรียกร้องความสนใจ ถ้าเราเงียบก็คือไม่ตามเลย แบบนี่หรอความพยายามของเขา ยังไม่นับเรื่องอื่นๆด้วยซ้ำ
มันเหมือนเขาพยายามโทษเรา พยายามโยนความผิดมา ซึ่งเรารู้สึกเราทำดีที่สุดแล้วอ่ะ แล้วคนที่ขอเลิกคือเขา แล้วเราไม่เศร้าให้เห็นก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึก ที่เราเศร้าแค่วันเดียวเพราะเราไม่อยากเสียสุขภาพจิต หรือรู้สึกหมดอารมณ์ในการทำอย่างอื่นไปด้วย แล้วเราไม่รู้ว่าเขาเอาเราไปเล่าให้แฟนเก่าในกลุ่มเดียวกัน หรือเพื่อนฟังว่ายังไง
#เขาเป็นผู้หญิงด้วยนะคะไม่ใช่ผู้ชาย
แท็กผิดขออภัยนะคะ
สรุปเราหรอที่ผิด
มันเหมือนเขาพยายามโทษเรา พยายามโยนความผิดมา ซึ่งเรารู้สึกเราทำดีที่สุดแล้วอ่ะ แล้วคนที่ขอเลิกคือเขา แล้วเราไม่เศร้าให้เห็นก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึก ที่เราเศร้าแค่วันเดียวเพราะเราไม่อยากเสียสุขภาพจิต หรือรู้สึกหมดอารมณ์ในการทำอย่างอื่นไปด้วย แล้วเราไม่รู้ว่าเขาเอาเราไปเล่าให้แฟนเก่าในกลุ่มเดียวกัน หรือเพื่อนฟังว่ายังไง
#เขาเป็นผู้หญิงด้วยนะคะไม่ใช่ผู้ชาย
แท็กผิดขออภัยนะคะ