ถ้าไม่กลับวันนั้น คงไม่พังแบบวันนี้

เป็นเรื่องราวที่ต้องเจ็บแล้วเจ็บอีก กับคำว่า “เวลา และ อภัย”อภัยไม่มีวันหมดจริงๆสำหรับคนที่ยังรักอยู่ บ่อยครั้งที่ปล่อยผ่านคนดีๆ บ่อยคนั้งที่เสียโอกาสกับเวลา เคยเชื่อเสมอว่าความดีชนะทุกอย่าง จนตอนนี้เข้าใจดีว่ามันแพ้ความชอบ ถ้าวันนั้นแฟนเก่าไม่กลับมา หัวใจคงไม่ละเอียดเหมือนวันนี้ จบปวดจังกับโอกาส 6 ครั้งที่ให้ไป ถ้าวันนั้นใจแข็งพอวันนี้คงหายดี จะสองปีแล้วที่ไม่มีใคร จะสองปีแล้วที่ใจพังๆ ไม่ไช่เพราะเรายังรักอยู่ แต่เรากลับกลัวความรักในรูปแบบความคาดหวัง จะอะไรก็ตามเนอะ การยอมรับ มีนคือผลที่ดีที่สุด อดทนอีกนิดหนึ่งเชื่อว่าซักวันจะหายดี และเจอคนดีๆ อีดครั้ง....#ดอกไม้แห้ง