โรคคุยกับคนอื่นไม่รู้เรื่อง แก้อย่างไรได้บ้าง

       ตามหัวข้อคำถาม คิดว่าน่าจะกลับกันคือ โรคคนอื่นฟังผมแล้วไม่รู้เรื่อง
อาการคือ เวลาสื่อสารกับอีกบุคคลหนึ่ง เช่น การถามตอบ ผู้ถามเพียงถามแค่ประเด็นเดียว
แต่ความคิดผมคือ คิดว่าจะต้องตอบอย่างไรให้รวบรัดที่สุด เช่น
     ถามว่า:กินข้าวหรือยัง?
     ผมตอบ: กินข้าวผัด กินแล้ว กินเมื่อกี้นี้.
     จุดประสงค์ผู้ถาม เพียงจะถามแค่ว่า เรา "กิน" หรือ "ยังไม่กิน" แค่นั้น แต่ผมจะคิดไปไกลว่า
เดี๋ยวก็คงจะถามอีกว่า กินอะไร? กินเมื่อไหร่? ผมจึงตอบไปเลย ซึ่งผู้ถามยังไม่คิดเลยว่าเขาจะถามต่อ

อีกอย่างหนึ่งคือเวลาพูดคุยหรือเล่าเรื่องอะไรก็แล้วแต่อาจเป็นเหตุการณ์หรือฟังมาอีกทอดหนึ่ง ผมจะเล่าไม่เป็นลำดับ
แต่ครบถ้วน และรู้เองคนเดียว เช่นคนปกติจะเล่าลำดับ  1>2>3>4>5 แต่ผมจะเล่า 4>5>3>1>2 แบบนี้ ซึ่งจริงๆแล้ว
ในความคิดของผมคือลำดับเหตุการณ์มาให้เข้าใจได้ในครั้งเดียว แต่ผมพูดออกมาไม่เหมือนกับที่คิดเลย
ปัญหาคือ ผู้ที่ฟังผมไม่เข้าใจ และต้องใช้เวลาในการลำดับใหม่ (แม้แต่เวลาที่ผมพิมพ์อยู่ยังมีตกหล่นเลยคือคิดว่าจะพิมพ์ประโยคนี้
แต่คำมันหายไปสองคำหน้า ) การสื่อสารของผมแย่มากๆที่จะคุยกับคนอื่นให้เข้าใจ มีปัญหาการใช้ชีวิตมากครับ

   ปัญหานี้ผมพึ่งมารู้ตัวไม่นานมานี้ แต่เมื่อย้อนกลับไปคิด คือผมเป็นแบบนี้มานานแล้ว
เป็นปัญหาที่สุดคือคู่ชีวิตผม ต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันและพูดคุยกัน(ย้ำว่าตลอด)
ทำให้มีปัญหาเรื่องชีวิตคู่ สื่อสารกันไม่เข้าใจในคราวเดียว แต่ต้องใช้เวลาอย่างมากกว่าจะเข้าใจกัน ซึ่งมันไม่จำเป็นเลย
ทำให้การใช้ชีวิตมันเสียเวลาที่จะต้องทะเลาะกันอย่างมาก ไม่เป็นอันทำมาหากิน มีปัญหามา 5-6ปีแล้วครับ

   อยากทราบว่ามีคนเป็นเหมือนผมมั้ย และแก้ปัญหาอย่างไรบ้าง

ปล.วันสองวันมานี้ที่ผมรู้สึกว่ามันเป็นปัญหาใหญ่ของผมผมพยายามแก้ปัญหาตัวผมเอง คือ ตั้งสติเวลาสื่อสารหรือตอบคำถาม
แต่มันไม่สามารถห้ามตัวเองได้เวลาเป็น ผมจะลืมตัวและตอบเหมือนเดิม มันไม่หายไปเลย ช่วยผมด้วยครับ