แชร์ประสบการณ์ความรัก แบบสับสน งงๆของตัวเอง ไม่รู้จะเรียกว่า"เห็นแก่ตัวไหม"

 สวัสดีค่ะ วันนี้แค่อยากมาเแชร์ประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องความรักที่เจ้าของกระทู้เจอมา
จะมี4คนหลักๆ เรียงตามเวลานะคะ เราขอใช้คำย่อแบบนี้นะคะ แฟนคนแรก ก คนคุย ข แฟนคนที่2  ค  คนคุยอีกคน ง

คือส่วนตัวเจ้าของกระทู้เป็นคนขี้เหงาแต่ไม่ใช่ว่าอยู่คนเดียวไม่ได้นะคะ คือทำไรคนเดียวได้หมดแต่เรื่องมันเกิดขึ้นจากตั้งแต่เลิกกับแฟนคนนึงหลังจากนั้นรู้สึกว่าเจอใครก็ยังไม่สบายใจเท่าเขา

ขอท้าวตวามแต่แรกเลยนะคะ คือก่อนหน้านี้เราไม่ได้อินกับความรักมากเพราะเรายังเด็กและไม่เคยคุยหรือคบใครจริงจังเหมือนแค่ป็อปปี้เลิฟมากกว่า จนมาคบกับแฟนคนนึงได้2ปี ซึ่งเราเรียกมันว่าความรักจริงๆเพราะทุกอย่างที่เราอยู่ในจุดนั้นมันไม่เหมือนที่เราเคยรู้สึกและเขาเป็นแฟนคนแรกที่เราคบนานด้วย ณ เวลานั้นค่ะ ระหว่างที่คบก็ทะเลาะและเถียงกันเหมือนคู่ทั่วไปแต่สุดท้ายก็มีเรื่องมือที่สามเขามาจับได้ไปหลายครั้งจนครั้งสุดท้าย เขาก็เลือกคนนั้นแต่มันก็คงเกิดจากเหตุผลที่นิสัยส่วนตัวเราด้วย คือเรายอมรับนะคะว่าเรางี่เง่ามากๆก็เป็นได้คะแต่เราเพิ่งจะมาเป็นพักหลังๆ เราเชื่อทฤษฎี ที่ว่า ผู้หญิง เริ่มจาก 0 ผู้ชายเริ่มจาก 100 ซึ่งคู่ของเราก็เป็นแบบนั้นค่ะ เพราะแรกๆคือเราเฉยๆ ส่วนเขาก็เอาอกเอาใจเรามาก และช่วงที่เรารักกันก็มี จนมาเป็นช่วงสุดท้าย เรารักเขามากแต่เขากลับยิ่งลด และเรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่เราเลิกกับแฟนคนนี้ค่ะ ซึ่งเรารู้สึกว่ากลัวความรักไปเลยค่ะ แต่ไม่ได้ปิดใจนะคะก็มีคุยค่ะแต่แค่รู้สึกว่าเวลามีคนเข้ามาก็เราชอบคิดเสมอว่ากลัวจบแบบเก่า กลัวจะไม่รอด หรือควรพอ ไรแบบนี้ เหมือนกลัวความผูกมัด
หลังจากนั้นเราก็เสียใจและพยายามหาคนคุยเพื่อให้ลืมแต่เรารู้สึกฝืนและเราก็คิดว่าไม่ใช่ เราก็เลิกคุยไป (คือมีทั้งคนที่ทักมาและเราทักไปนะคะ แล้วก็มีทั้งเราเทเขาและเขาเทเรา) และหลังจากนั้นประมาณ 4เดือน เรามาเจอคนนึงซึ่งเราก็คุยแบบไปไหนมาไหนด้วยแต่แค่ยังไม่ใช่สถานะแฟนแต่เปิดใจคุยกับเขาแต่ในใจก็ไม่ได้ลืมคนเก่านะคะแต่ก็พอทำใจได้แล้ว และเราก็เล่าเรื่องรักที่ฝังใจเรามาให้เขาฟังว่าเราไม่อยากเจอแบบนี้ ถ้ามีใครหรืออะไรก็ให้บอก ซึ่งเขาก็โอเค เข้าใจเรา และจนวันนึง ข ก็มาบอกเราว่าแบบ เราไม่ใช่สำหรับเขาแล้ว ประมานนี้ เราก็แบบเห้ยอะไรวะ  แบบงงอะเข้าใจฟิลไหมซึ่งเราก็ถามเรางี่เง่าหรือทำไรให้ไม่พอใจไหม เขาก็บอกป่าว
จนเรามารู้ที่หลังว่าเขาไปจีบคนนึงซึ่งระหว่างที่คุยกับเราด้วยแต่เราเคยถามเขานะเรื่องคนนี้ตอนเราคุยกันเขาก็บอกเพื่อนแต่เรามารู้ที่หลังว่าไม่ใช่อะ คือแอบไปหากัน ซื้อของให้กัน ระหว่างที่คุยกับเรา คือวินานทีนั้นแบบภาพที่เคยเกิดกับ ก ย้อนมาอะ คือคล้ายๆกันเลย แบบของขึ้นเลยตอนนั้นแบบ พยายามถามเขานะว่าเป็นจริงไหมเรื่องนี้ เขาบอกไม่จริง คือยันยืนยันคำเดิม เราโครตเสียใจอะ เรารู้ความจริงอยู่แล้วแต่เขาก็เลือกที่จะแบบโกหก (คือเรารู้เรื่องมาเพราะเพื่อนๆของเรารู้จักกันและมาบอกเรามีหลักฐานและรูปให้เราดู) เรายอมรับนะว่าเราง้อเขาให้กลับมาแต่สุดท้ายคนมันไม่ใช่อะเนาะ ก็ทำใจแล้วก็ห่างจากคนนั้นพยายามไม่เจอ ไม่เห็น ใช้ชีวิตกับเพื่อน และได้มาเจอกับ ค ซึ่งตอนแรกไม่ได้อยากจริงจังนะแต่คุยไปสักพักเออมันใช่อีกแล้ววววว 555555 แต่คือคนที่เราคุยทั้ง ก ข ค จะรู้จักเเพราะเพื่อนๆแบบ เป็นเพื่อนของคนนั้น คนนี้ เลยทำให้คุยง่ายขึ้น เราก็เปิดใจคุยกับคนนี้จนได้คบกันแล้วก็คบกันจน2ปีกว่า คือระหว่างที่เราคบกันเราก็จะเห็นทั้งข้อดีข้อเสียเขาและเขาก็จะเห็นข้อดีข้อเสียเราเช่นกัน จนมาจุดนึงเราก็จบกันด้วยดีมั้ง 5555 คือไม่ได้ทะเลาะกันนะ แต่เราเหนื่อยกับความสัมพันธ์นี้แบบเราคิดว่าพอดีกว่าอะ เขาก็คงเหนื่อยกับเราด้วย เหมือนต่างคนต่างไม่ปรับหรือเราคงยังรักกันไม่พอ แต่ไม่มีเรื่องมือที่3 ก็รู้สึกว่าโอเคหน่อย แต่เลิกคุยไม่กี่วันเราก็มีแบบเชิงเพื่อนมาคุยนะแต่เราไม่ได้อะไร ไม่พร้อมด้วย คือเหนื่อยอะ แบบรู้สึกอยากพักแต่ด้วยความขี้เหงาด้วยเลยติดที่ต้องมีใครคุยด้วยตลอด แต่เราจะคุยแบบไม่ได้ให้ความหวังนะถ้าเราไม่ได้คิดอะไร และเราก็เลิกคุยไปจ้ารู้สึกกับตัวเองว่าไม่อยากคุยกับใครเพราะเหงา มันคงจะไม่ดีถ้าเขาจริงใจแต่เรากลับเหมือนหลอกเขา เราก็ไม่คุยแล้วเราก็เสียเพื่อนไปคนนึงแต่เราสองคนไม่ได้สนิทกันแต่แรกแค่เป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที และเราก็มาเจอคนนึงก็เป็นเพื่อนของเพื่อนอีก ซึ่ง นาย ง เนี้ย ฟอลไอจีมาเราก็แบบเห็นเป็นเพื่อนของเพื่อนที่เรารู้จักก็เลยรับและฟอลกลับ และในใจเราไม่รู้ทำไมอยากคุยกับคนนี้อะ เลยแกล้งทักไป และ ง ก็ตอบและมีการคุยกันไปมาจนเราคุยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ซึ่งตอนนั้น เราเพิ่งเลิกกับ ค ได้เกือบเดือนเอง ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเราพร้อมจะมีไหมหรือเราแค่เหงา แต่จริงๆแล้วในใจเรายังมี ก อยู่ตลอดแต่แค่เรากับ ก ไม่สามารถที่กลับมาหากันได้อีก ขอบอกก่อนนะว่าไม่ว่าเราจะคุยกับใคร ก จะอยู่ในใจเสมอ แบบฝังในใจเราไปแล้ว ระหว่างคุยกับ ข หรือคบกับ ค เรายังมีความนึกถึง ก เสมอ โอเคกลับมา ที่ นาย ง ระหว่างที่คุยกับนาย ง เนี้ย คือมีไรขัดใจเราอยู่บ้างแต่เราไม่ได้อะไรแต่ เราก็มีอะไรขัดใจเขาบ้าง เพราะเวลาเรามีไรเราจะเล่าให้เขาฟังตลอดรวมถึงเรื่อง คนเก่าๆของเรา ซึ่งเขากลัวที่เราจะกลับไปหา ค ซึ่งเราบอกว่าไม่มีทางถ้าจะกลัวควรกลัว ก ไหม เพราะเรารักมากจริงๆและฝังใจเรามาตลอด งบอกเข้าใจเรื่อง ก และด้วยที่เรารู้สึกว่า เหมือนเรายังให้ ง ไม่เต็มร้อย เรายังเพ้อถึงคนเก่าแบบนี้ เราก็ยังไม่น่าพร้อมจะมี ง ไหม เราถามตัวเองมาตลอด เราคิดตลอดว่าถ้าเรากั้ก ง ไว้ เหมือนเราเห็นแก่ตัว ทั้งๆที่ ง ดีกับเราแต่ทำไมเรายังไปคิดถึงคนเก่าอยู่ได้ทำไมเราไม่ให้เขาเต็มร้อย ทำไมไม่เริ่มใหม่กับ ง เราคิดแบบนี้ทุกวันว่าจะทำยังไง และอีกเรื่องนึงทำให้เราตัดสินใจเลิกคุยกับง คือ เรากลัวว่าวันนึงถ้าเราต้องคบกัน เรากลัวที่จะเจอปัญหาแบบเดิมๆ หรือไม่อยากผูกมัดก็ไม่รู้ และเราก็ทำให้เขาเสียใจค่ะ ง เคารพในการตัดสินใจของเรา หลังจากที่เลิกคุยกันไปเขาก็มีมาง้อบ้าง แต่เราไม่สนใจเขาเลย เราไม่มีใครด้วยนะคะ ไม่มีเลย เราบอกกับเพื่อนสนิทเราว่า เราขออยู่คนเดียวดีกว่า ขอได้ลองอยู่คนเดียวคิดทบทวนจริงๆจังๆดีกว่า หลังจากที่เราเลิกคุยไปเดือนนึง ง ก็มีคนคุยใหม่ ตอนนั้นถามว่าเรารู้สึกยังไงก็แปลกๆนะคะ จะยินดีกับเขาก้ไม่ยินดี จะเสียใจก็นิดนึงแต่ไม่ได้อะไรขนาดนั้น จากนั้นเราเริ่มเปิดตัวขึ้นเรื่อยๆเราเห็นมากขึ้น เราเริ่มรู้สึกค่ะ แบบเห้ย มีคนใหม่ไวจังอะ แต่เขาก็ไม่ผิดหนิ เราเทเขาเอง เขาก็ควรจะได้อะไรที่ดี จนผ่านมาถึงตอนนี้ เขาคุยกับคนนั้นได้5เดือนแล้วและ เราโครตคิดถึงแต่เขา ตอนแรกเราคิดว่าคงเป็นแค่กลางคืนแต่ไม่ค่ะตื่นมาคือนึกถึงแต่เขาคือทั้งวันก็ว่าได้ คือถามว่าเรื่อง ก ในใจเรามีไหม มีค่ะ แต่เราไม่ได้เสียใจแล้ว แต่เรากลับมาเสียใจกับ ง แทน แต่ระหว่างนี้ก็มีคนเข้ามาหาเรานะคะแต่ไม่ใช่เหมือนเดิมค่ะ คือเราเหมือนเสียดาย ง เพราะในตอนนี้ ที่เราพร้อมจะเปิดใจและเขากลับมีคนใหม่แล้ว ซึ่งตอนนี้เหมือนพอใจเราจะดีขึ้นเราก็กลับแย่กว่าเดิมอีกค่ะ ตอนนี้ก็ได้พยายามอยู่กับตัวเองเหมือนเดิมและจำไว้เป็นบทเรียน เมื่อเจอคนดีๆแล้วเราก็ควรที่จะรักษาเขาไว้แล้วลืมอะไรที่ควรลืมสักที

ขอบคุณสำหรัลคนที่อ่านจนจบนะคะ อาจจะไร้สาระสำหรับบางคนนะคะ
ขอโทษด้วยนะคะถ้ายาวไปแล้วไม่มีใจความอะไรสำคัญเลย