สวัสดีค่ะทุกคน เราเชื่อว่าทุกๆคนเคยผ่านช่วงเวลาเเบบนี้มาก่อน เมื่อเราเป็นห่วง คนที่เราไม่มีสิทธิ์อะไรในชีวิตเขาอีกเเล้ว คนที่เป็นอดีตไปเเล้ว... เราอยากเล่าเรื่องของเราให้ทุกคนฟังค่ะ เรื่องทั้งหมดเริ่มจากเมื่อสองปีก่อน มีรุ่นน้องคนนึงมาบอกชอบเรา เราเลยลองคุยกับเขาค่ะ เขาเด็กกว่าเราเเค่ปีเดียว เเต่พอเริ่มคุยมันก็ไม่ค่อยสบายใจ น้องยังไม่รู้จักให้เกียรติเรา นิสัยเหมือนเด็กเลยค่ะ เราก็คุยตรงๆไปเเล้วรอบหนึ่ง เเต่ผ่านมาเรื่อยๆก็ไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยนเเปลง เราเลยเลิกคุยไป หลังจากนั้น น้องตามตื้อเราหลายรอบมาก เราก็ปฏิเสทไปหลายรอบ บางทีก็พูดเเรงจนหักหน้าเขาไปเลย เราก็เริ่มรำคาญจนต้องให้เเม่ไลน์ไปบอกให้เลิกยุ่งกับเรา น้องไม่คุยกับเราอีกเลยค่ะ เหมือนคนไม่รูจักกัน ไม่เเม้เเต่จะมองหน้ากัน น้องเขาเสียใจมาก จนตอนนี้ผ่านมาสองปีเเล้วค่ะ อยู่ดีๆวันนี้เรากับน้องเขาก็สบตากันเฉยเลย เราไม่รู้หรอกนะว่ามันรู้สึกยังไง เเต่มันเเปลกที่ใจเราเต้นเเรงมาก เเค่เดินสวนกับมันเเล้วดันสบตากันพอดี เเปลกนะ สองปีเเล้วเห็นหน้ากันเเบบนับครั้งได้ ทำไมอยู่ดีๆดันมาสบตากับมันเฉยเลย... วันนั้นทั้งวันเราอยู่ไม่สุขเลย คิดมาก ทำไมเราต้องกลับมาหวั่นไหวกับมันอีกนะ เเล้วด้วยความที่เราสนิทกับเพื่อนน้องเขา ในวันเดียวกันเพื่อนน้องมาเล่าให้ฟังว่าช่วงหลังๆมานี้ การเรียนของมันดรอปลงมาก ติดเกมส์ ไม่เรียน เลิกเล่นกีฬาเละเทะไปใหญ่เเล้ว เพื่อนที่เคยสนิทก็ออกห่าง ถึงขั้นที่ว่ามันจะลาออกจาก รร ไม่มีใครฉุดน้องเขาอยู่เลย เราเองจากที่ไม่เคยเเลน้องเขาเลยตลอดสองปีที่ผ่านมา พอมาสบตากับน้องเเละได้ยินเรื่องนี้ในวันเดียวกัน มันทำให้เรากระวนกระวายมาก คิดถึงเเต่เรื่องนี้ทั้งวัน อยากจะเดินเข้าไปตบหัวมันเเรงๆ ไอบ้าเอ้ยทำไมไม่คิดถึงอนาคตตัวเองบ้างนะ ทำไมไม่ดูเเลตัวเองบ้าง เเต่ก็ทำไม่ได้ ก็เราไม่มีสิทธิ์อะไรในชีวิตมันเเล้วหนิ เเต่ทำไมนะ เราตั้งคำถามกับตัวเองหลายรอบมาก ทำไมเราต้องเป็นห่วงมันด้วย เเค่คนเคยรู้จักก็เเค่นั้นเอง หรือเราจะกลับมาชอบน้องเขาอีกรอบ? บ้าไปเเล้ว หรือเราเเค่เป็นห่วงน้องเขา? ไม่อยากกลับไปมันเเล้ว เราทำน้องเขาเสียใจมามาก เราอยากช่วยนะเเต่เราก้ไม่อยากให้น้องเขารู้ว่าเราช่วย เพราะกลัวว่าถ้าน้องรู้ น้องจะเกลียดเรา หรือไม่ก็มองหน้าเราไม่ติดไปเลย เราควรทำยังไงดีคะ เราปล่อยอนาคตน้องเขาไม่ได้จริงๆ...
เป็นห่วง คนที่เป็นอดีตไปเเล้ว...