เราสนใจเเต่รูปลักษณ์เเละหน้าตาตัวเอง

เราเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองมากๆ คือเราเป็นคนผมฟูหยักๆส่วนนึง คนก็จะล้อ เเล้วเราก็เป็นสิว เพื่อนสนิทเราก็ชอบพูดถึงมันบ่อยมากๆ รวมถึงยายเรา ชอบออกอาการกับสิวเรา อุทานบ่อยๆ เเละเราเป็นคนตาไม่เท่ากัน คือชั้นตามันพับไม่เท่นกันทำให้มันดูคนละไซส์ เเต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะว่ามันก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร

เราอยู่ในสังคมคนค่อนข้างหน้าตาดี เราเเทบทนไม่ได้เเละอยากเดินหนีตอนที่เราเหนื่อยมาทั้งวันเเล้วหน้าเราโทรม หมอง สิวชัด ตอนส่องกระจกเเล้วเพื่อนเรายังดูดีอยู่ เครียดมาก


เรามีอะไรมาสะกิดนิดเดียวก็ทำให้เครียดเเล้วก็คิดมากหนักสุดๆ เช่น เราตื่นมาเเล้วตามันพับไม่เหมือนทรงเดิม ทำให้เราดูเเย่ เราก็จะคิดมาก เครียดเเทบทั้งวัน ร้องไห้ด้วยซ้ำ หรือมีคนมาพูดถึงผมเรา พูดถึงหุ่นเรา เเทบจะอยากเดินไปไกลๆเลยค่ะ   



เราเป็นอะไรไม่รู้ค่ะ..