Where we belong ดูเกือบจบ แต่สุดท้ายทนไม่ไหวก็เลยเดินออกจากโรงซะก่อน เห้อ....

ทุกอย่างมันเรียลเกินไปมันทัชเกินไป จนรู้สึกทนดูต่อไม่ได้  คือเห็นละทนดูไม่ได้อ่ะ มันจะมีฉากนึง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เอาแม่กรูคืนมา
ผมรู้สึกเริ่มอึดอัดใจละครับ มันบีบหัวใจมากๆเลย ยิ่งช่วงหลังๆนี่ถ้าใครเก็ตอะไรหลายๆอย่างแล้วยิ่งใจอ่อนแออาจจะเป็นแบบผมได้นะ ตอนช่วงหลังๆที่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ซูรู้ความจริงว่า ร่างทรงที่บอกกับซูว่าเป็นแม่มาเข้าร่างแล้วยื้อไว้ให้อยู่ที่นี่ เป็นแผนการของพ่อเพื่อยื้อไว้ให้ใช้งานต่อไป
โห โครตเจ็บ..............

จนไม่ไหวจริงๆ ก็เลยเดินออกมาทั้งๆที่หนังมันยังไม่จบดี ตอนนี้ยังดิ่งอยู่กับความรู้สึกของหนังอยู่เลย............
ถ้าหายแล้วจะฟิตหัวใจแล้วไปดูอีกรอบให้มันเครียๆ 

ใครที่อ่อนไหวง่าย หรือเป็นโรคซึมเศร้าถ้าเข้าไปดูบอกเลยว่า เหมือนโดนถีบลงมาจากเครื่องบินเลยหละ....