คิดยังไงหากแฟนคุณพูดว่า "ก็ทำแบบเธอนี้ไง เธอถึงเป็นได้แค่นี้"

เรากับแฟนคบกันมา 15 ปีแล้ว เรามักจะทะเลาะกันบ่อยเรื่องที่เขาใจร้อนทำอะไรไม่ค่อยรอบคอบมั่นใจในตัวเองสูงแต่ก็ไม่เลิกกันเพราะคิดว่าเราคบกันมานานเรารักกันมากพอถ้าเขาทำอะไรด้วยความใจร้อนเราจะเตือนสติเขาทุกครั้ง แต่เขาจะไม่ค่อยมาปรึกษาเราก่อนที่เขาจะทำอะไรพอเกิดปัญหาขึ้นมาถึงจะมาเล่าให้เราฟัง พอเราฟังแล้วด้วยความนิสัยผู้หญิงของเราเราก็จะโวยวายว่าทำไมไม่มาปรึกษาเราทำไมต้องปล่อยให้เกิดปัญหาแล้วค่อยมาพูด เขาก็จะตอบกลับมาว่าทำไมต้องซ้ำเติมเขา เราก็แบบงงๆ เราไม่ได้ซ้ำเติมนะ เขาบอกนี่แหละเรียกว่าซ้ำเติม เราก็บอกเขาว่าที่เราพูดเราหวังดีอยากให้มาพูดปรึกษาเราก่อนอย่างน้อยเราจะได้รับรู้ต่อไปจะได้ไม่ต้องมาทะเลาะกันแบบนี้อีก เหตุการณ์แบบนี้มักเกิดขึ้นซ้ำๆตลอดเวลาที่เราคบกัน จนมาถึงเรื่องล่าสุดอาทิตย์ก่อนเขามีการทำธุรกรรมอย่างหนึ่งเราก็ไม่รู้เรื่องอีกตามเคย มีเอกสารส่งมาให้เป็นใบรับรองธุรกรรมที่เขาทำ เขาอ่านแล้วก็บ่นพึมพำว่าไม่ใช่อันที่เขา เรานั่งดูทีวีอยู่ก็เลยถามว่าอะไร เขาก็เอาให้ดูแล้วบอกว่าเขางง ที่ทำชื่อมันไม่เหมือนกัน เราก็เลยถามว่าตอนไปทำพนักงานเค้าบอกว่ายังไงบ้าง แฟนเราก็บอกว่าก็ไม่ว่าไงก็บอกแค่ว่าเก็บเฉพาะใบเสร็จอันนี้เป็นหลักฐานแล้วก็ยื่นให้เราดู พอเราดูมันไม่ใช่ใบเสร็จมันเป็นแค่ใบคำขอ เราก็เลยถามแฟนเราว่าทำไมคิดว่าเป็นใบเสร็จเขาก็บอกเขาไม่รู้เห็นพนักงานบอกว่าเก็บไว้เป็นหลักฐานได้ จากนั้นก็เหมือนเดิมเราก็บอกว่าเห็นมั้ยเวลาทำอะไรไม่เคยมาปรึกษาเราก่อนเลย แฟนเราก็บอกว่าเขาปรึกษาคนอื่นมาแล้วหลายคน เราก็เลยถามกลับไปว่าแล้วทำไมไม่มาถามเราเลยสักนิดเผื่อบางอย่างเราอาจจะรู้บ้างก็ได้ แฟนเราบอกว่าคนที่เขาไปปรึกษาระดับใหญ่โตทั้งนั้นปรึกษามาอย่างละเอียด เราก็เลยถามกลับไปว่าปรึกษาแล้วแล้วทำไมเรื่องเอกสารแค่นี้ถึงไม่รู้ แฟนเราก็อ้างว่าก็ไม่รู้ว่ามันต้องมี เราก็บอกว่าไหนว่าปรึกษามาอย่างละเอียดแล้วไงทำไมชอบทำอะไรใจร้อนไม่ถามเราเลย อย่างนี้จะคบกันทำไมเมื่อไม่ให้เราเป็นคู่คิดด้วย เขาก็สวนกลับมาว่า ก็ทำอะไรช้าแบบเธอนี้ไง เธอถึงเป็นได้แค่นี้ หลังจากที่เราได้ยินคำนี้จากแฟนเรา จากคนที่เรารัก เราพูดไม่ออกเลย มันรู้สึกจุกอยู่ตรงกลางอก นึกในใจคนอื่นดูถูกเรายังไงก็ได้ แต่นี่คนที่เรารักดูถูกเรา เราแทบจะไม่มีแรงทำอะไรเลย เขาบอกทุกอย่างมันเริ่มมาจากเรา เราคอยซ้ำเติมเขา เขาอดทนกับเรามาตลอด ซึ่งตอนนั้นเราคิดออะไรไม่ออกเราก็ได้แต่บอกเขาไปว่า อืมเป็นเพราะเราเอง จากนั้นเราก็เงียบไม่คุยกับเขาอีกเลย วันต่อมาเขาก็ทำเป็นเหมือนปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ใจเราโคตรจะเจ็บโคตรจะเสียความรู้สึก มันรู้สึกว่ามันบั่นทอนความสัมพันธ์ของเรากับเขาไปเรื่อยๆยิ่งคบกันนานยิ่งท้อเราพยายามอดทนพยามประคองความรักของเรา2คน แต่ยิ่งพยายามเหมือนกับว่ามันรอวันที่จะระเบิดออกมา มันรู้สึกว่าทะเลาะกันแต่เรื่องเดิมๆ เหมือนเขามองเราเป็นคนโง่ตลอดเหมือนเราไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้ พอเราคิดต่างจากเขาเขาก็คิดว่าเราไม่เข้าข้างเขา คิดว่าเราซ้ำเติมเขา 
เพื่อนๆคิดว่าเราควรจะทำยังไงดีคะ คือเราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เราแอบร้องไห้ตอนอาบน้ำทุกวันเลย มองกระจกแล้วคิดถามตัวเองในใจว่าเราแย่ขนาดนั้นเลยหรอ 
อ่อเรากับแฟนเราจะคุยกันแบบไม่หวานนะคะ จะออกแนวเพื่อนคุยกันมากกว่าค่ะ 
ขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยนะคะ เรากลัวว่าเราจะกลายเป็นโรคซึมเศร้าโดยไม่รู้ตัว
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้านะคะ
ปล.เราสมัครสมาชิกเป็นครั้งแรกเพื่อปรึกษาเรื่องนี้โดยเฉพาะเลยนะคะ