เพื่อนแท้มีอยู่จริงมั้ย?!

เรามีเพื่อนอยู่2คนเป็นผู้หญิงซึ่งเราก็คบกับ2คนนี้มาประ4-5ปีแล้วตอนสมัยมัทธยมต้นเราเข้ามาใหม่เลยพึ่งได้รู้จักกับ2คนนี้2คนนี้ก็ดูเป็นคนดีนะแต่พอคบไปนานเราก็รู้สึกว่าบางคนก็เห็นแก่ตัวพูดตรงไปเวลาเราไม่ไปโรงเรียนก็จะรู้เลยว่าต้องนินทาเราเราก็รู้แหล่ะแต่เราก็ไม่ได้ใส่ใจมาก เราก็พยามทำดีกับพวกเค้าทั้ง2แหล่ะแต่เรารู้เลยว่ายิ่มพยามไปก็เท่านั้นทำดีให้ตาย2คนนั้นก็ไม่สนใจเพราะเค้าเป็นเพื่อนกันมาก่อนเรา หลายครั้งที่เค้ามักจะพูดเหยียดๆใส่เราแต่เราก็พยามไม่ใส่ใจ พูดให้เราขายหน้าบ้างแต่เราก็พยามเก็บความรู้สึกนะคือมันเจ็บจริงๆนะแกถ้ามีใครคนนึงได้ไปยืน ณ จุด จุดนั้นจะรู้เลยว่าโครตทรมานใจจะเลิกคบก็ไม่ได้เพราะเพื่อนอีกกลุ่มนึงก็เข้ากับเราไม่ได้ พวกเค้ามักจะพูดเสมอว่าเราปันยาอ่อนมั่งโง่มั่ง หัวสมองมีแต่ขี้เรื่อย พูดว่าเรามีดีแค่หน้าตา มันรู้สึกเจ็บปวดแต่เราก็ทำได้แค่ยิ้มออกมาทั้งๆที่ข้างในมันจุกอ่ะ ก็เพราะเราเห็นว่าเค้าเป็นเพื่อนไงเราถึงให้เกียรติ์ ต่อไปนี้จะทำยังไงดีต้องอยู่ด้วยกันอีก2ปี ถ้าจะแยกตัวออกมาเราก็เรียนไม่เก่งซะด้วยไม่มีใครเป็นที่ปรึกษาเวลามีงาน แล้วถ้าเลิกคบเราจะมองหน้าเค้ายังไง  #ถ้าใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ช่วยเอามาแชร์สู่กันฟังก็ได้นะคะ