สวัสดีค่ะคือเรามีเรื่องจะมาปรึกษาหรือเป็นการระบายส่วนนึงก็ว่าได้
ตามหัวข้อกระทู้เลยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า จขกท.ค่ะมีแฟนซึ่งเริ่มแรกเราสองคนคบกันมาได้ปีกว่าแล้วค่ะผ่านอะไรก็ผ่านมาด้วยกันไม่ว่าจะทุกข์จะสุข
ซึ่งเราสองคนอายุห่างกันปีนึงค่ะ และในช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาได้ไปฝึกงานค่ะส่วนเราก็เรียน แล้วช่วงแรกๆทุกอย่างก็เหมือนจะดีค่ะ
แต่พออาทิตย์นึงเขาก็ขอเลิกเราค่ะ เหตุผลคือเขาเหนื่อย เพราะเราไม่เข้าใจเขาเลย เพราะเราไม่ไปหา ซึ่งเราก็บอกเหตุผลเราไปแล้ว
แต่เขาก็บอกเราค่ะว่ามันสายไปแล้วเราเศร้าเสียใจมาก พอเขาบอกเลิกเราเขาก็มีคนคุยใหม่ทันทีเลยค่ะ ซึ่งเขาก็เอาแต่บอกเราว่า
เรายังเป็นครอบครัวกันนะ ซึ่งสำหรับตัวจขกท.รู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ค่ะเราทำใจลำบากเราคิดกับเขาเป็นคนรักมาตลอดจะให้ไปเป็น
พี่น้องก็คงจะยาก แล้วเขาก็ยังคุยกับคนคุยใหม่นะคะเราขอให้เขาเลิกคุยแต่เขาบอกเลิกไม่ได้ เราไปเจอเฟสคนคุยเขาตอนแรกเราไม่อะไรหรอกค่ะ
เพราะตอนที่เราไปหาแฟนหลังจากบอกเลิกไปอาทิตย์นึงเขาบอกไม่อยากให้คนคุยรู้เฟสไม่อยากให้เจอประมาณนี้ (เขาคุยกันในไลน์)
ละพอเราเห็นเขาแอดไปเราเลยแอดไปบ้างค่ะแค่อยากรู้ความเลื่อนไหว เราก็ไปทักท้วงเขาเขาก็บอกเหตุผลมานะคะเราก็เข้าใจเราเลยกะว่าเราจะลบ
แต่คือมันก็เป็นช่วงเรายุ่งๆเลยไม่ได้ลบ จนเขารู้เพราะเขาก็บอกจะไปลบเฟสคนนั้นเขาก็มาโวยวายกับเราค่ะว่า "วันหลังก็อย่าหวังว่าจะรู้อะไรเลย จากที่พี่จะปล่อยมือเขากลับมาหาเราแต่พี่คิดว่าพี่คงต้องกลับไปจับมือเขาแล้วตัดเราแทน " เราก้ร็สึกผิดนะคะก็ทะเลาะกันแล้วก็ดีกันค่ะคุยปกติ แล้วพอสักหน่อยเราไปเช็คก็เห็นเขากลับมาเป็นเพื่อนในเฟสกันเราก็ถามค่ะ เขาก็พยายามไม่ตอบเปลี่ยนเรื่อง จนมาวันนี้ เราเห็นเขาตามไอจีกันค่ะ ซึ่งเราแบบมันเร็วไปมั้ย คือเราเสียใจมากจริงๆเราก็บอกเขาแต่เขาก็เหมือนไม่ได้อะไรอารมณ์ประมาณก็ฟอลจะทำไม แต่สำหรับเรามันเป็นอะไรที่แบบเฟสกับไอจีเนี่ยเหมือนเป็นโลกๆนึงของเขาเราไม่อยากให้ใครมาในโลกของเขาที่มันเคยมีเราเลย แต่เราก็รู้ค่ะว่าเราก็คงทำอะไรไม่ได้แล้ว เห้อออออ
ปล. จขกท.อาจจะเล่าเรื่องวกไปวนมาต้องขอโทษจริงๆค่ะ
ปล.2 เนื้อหากับหัวข้ออาจจะไม่ค่อยสอดคล้องกันแต่ความรู้สึกเรายังเป็นแบบนั้นคต่ะเหมือนเขาไม่ปล่อยเราไปไหน
สุดท้าย อยากจะถามทุกคนว่าเราควรจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดีคะ เราเครียดมากๆเลย
เพราะเขาเห็นเราเป็นแค่ของตายรึป่าว?
ตามหัวข้อกระทู้เลยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า จขกท.ค่ะมีแฟนซึ่งเริ่มแรกเราสองคนคบกันมาได้ปีกว่าแล้วค่ะผ่านอะไรก็ผ่านมาด้วยกันไม่ว่าจะทุกข์จะสุข
ซึ่งเราสองคนอายุห่างกันปีนึงค่ะ และในช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาได้ไปฝึกงานค่ะส่วนเราก็เรียน แล้วช่วงแรกๆทุกอย่างก็เหมือนจะดีค่ะ
แต่พออาทิตย์นึงเขาก็ขอเลิกเราค่ะ เหตุผลคือเขาเหนื่อย เพราะเราไม่เข้าใจเขาเลย เพราะเราไม่ไปหา ซึ่งเราก็บอกเหตุผลเราไปแล้ว
แต่เขาก็บอกเราค่ะว่ามันสายไปแล้วเราเศร้าเสียใจมาก พอเขาบอกเลิกเราเขาก็มีคนคุยใหม่ทันทีเลยค่ะ ซึ่งเขาก็เอาแต่บอกเราว่า
เรายังเป็นครอบครัวกันนะ ซึ่งสำหรับตัวจขกท.รู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ค่ะเราทำใจลำบากเราคิดกับเขาเป็นคนรักมาตลอดจะให้ไปเป็น
พี่น้องก็คงจะยาก แล้วเขาก็ยังคุยกับคนคุยใหม่นะคะเราขอให้เขาเลิกคุยแต่เขาบอกเลิกไม่ได้ เราไปเจอเฟสคนคุยเขาตอนแรกเราไม่อะไรหรอกค่ะ
เพราะตอนที่เราไปหาแฟนหลังจากบอกเลิกไปอาทิตย์นึงเขาบอกไม่อยากให้คนคุยรู้เฟสไม่อยากให้เจอประมาณนี้ (เขาคุยกันในไลน์)
ละพอเราเห็นเขาแอดไปเราเลยแอดไปบ้างค่ะแค่อยากรู้ความเลื่อนไหว เราก็ไปทักท้วงเขาเขาก็บอกเหตุผลมานะคะเราก็เข้าใจเราเลยกะว่าเราจะลบ
แต่คือมันก็เป็นช่วงเรายุ่งๆเลยไม่ได้ลบ จนเขารู้เพราะเขาก็บอกจะไปลบเฟสคนนั้นเขาก็มาโวยวายกับเราค่ะว่า "วันหลังก็อย่าหวังว่าจะรู้อะไรเลย จากที่พี่จะปล่อยมือเขากลับมาหาเราแต่พี่คิดว่าพี่คงต้องกลับไปจับมือเขาแล้วตัดเราแทน " เราก้ร็สึกผิดนะคะก็ทะเลาะกันแล้วก็ดีกันค่ะคุยปกติ แล้วพอสักหน่อยเราไปเช็คก็เห็นเขากลับมาเป็นเพื่อนในเฟสกันเราก็ถามค่ะ เขาก็พยายามไม่ตอบเปลี่ยนเรื่อง จนมาวันนี้ เราเห็นเขาตามไอจีกันค่ะ ซึ่งเราแบบมันเร็วไปมั้ย คือเราเสียใจมากจริงๆเราก็บอกเขาแต่เขาก็เหมือนไม่ได้อะไรอารมณ์ประมาณก็ฟอลจะทำไม แต่สำหรับเรามันเป็นอะไรที่แบบเฟสกับไอจีเนี่ยเหมือนเป็นโลกๆนึงของเขาเราไม่อยากให้ใครมาในโลกของเขาที่มันเคยมีเราเลย แต่เราก็รู้ค่ะว่าเราก็คงทำอะไรไม่ได้แล้ว เห้อออออ
ปล. จขกท.อาจจะเล่าเรื่องวกไปวนมาต้องขอโทษจริงๆค่ะ
ปล.2 เนื้อหากับหัวข้ออาจจะไม่ค่อยสอดคล้องกันแต่ความรู้สึกเรายังเป็นแบบนั้นคต่ะเหมือนเขาไม่ปล่อยเราไปไหน
สุดท้าย อยากจะถามทุกคนว่าเราควรจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดีคะ เราเครียดมากๆเลย