ใจที่มีกำแพงปิดกั้นอยู่.

เราอ่ะเป็นโสดมาเกือบปีล่ะ เมื่อก่อนป็นคนโหยหารักนู่นนั้นนี่เพราะว่ายังเด็กเกินไปล่ะมั้ง คนสุดท้ายเราคิดว่าคนคนนี้จะมั่นใจที่สุดล่ะ แต่สุดท้ายก็เลิกกันเพราะเราไม่ดีเองหรือว่าเขามีคนอื่นหรือป่าว เราก็ตัดสินใจตัดขาดกับความรักครั้งนั้น "เราคิดว่าเราจะพอกับรักแล้ว" เราไม่รู้สึกตัวเลยว่าเราสร้างกำแพงในใจขึ้นมา. เราเข็ดกับรักแล้วจริงๆ เพื่อนเราก็พยายามให้เราเริ่มต้นใหม่และหาคนคุยให้เรา ทีแรกเราก็บอกไปว่าลองคุยๆดูก็ได้ แต่ความจริงเราไม่อยากคุยกับเขาคนนั้น ตอนนั้นเราลังเลใจ ถ้าเป็นไปได้มันจะผ่านมาเหมือนครั้งที่ปล้วหรือป่าว? เขาอาจจะคุยเล่นๆก็ได้? เราเลยไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้เลย เราเลยปล่อยผ่านไป ปล่อยให้มันจะถึงเวลาจะดีกว่า ที่ผ่านมาความรักของเรามันไม่ค่อยจะดีมากนัก. เราผิดหวังจนฝังใจ คนอื่นเขามาเราก็ปิดกั้นทุกอย่าง เรากลัวความรักที่หลอกลวงมาตลอด.