สวัสดีคะ เพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน
..เรื่องของเรามันเป็นการเจ็บที่ไม่เคยจบ
เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่เราค่อนข้างให้ใจมาก แต่ทุกครั้งที่เราให้ใจ เราจะโดนเขาทำร้ายความรู้สึกทักรอบ
เราเป็นเด็ก ต่างจังหวัดมาทำงานอยู่ระยอง แรกๆมาอาศัยอยู่กับเขา เพราะเราพึ่งจบใหม่ๆเรย เลยไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มที่ไหน เพื่อนเรามีอาชีพเป็นแม่ค้าคะ ..
แรกๆที่เรามาอยู่เราช่วยเขาขายของทุกวันเพราะเรายังว่างงานเนาะ เราก็พยายามหางานตลอดเวลาว่าง แต่ส่วนใหญ่ตอนนั้นผันชีวิตตัวเองเป็นแม่ค้าเพื่อหาตังไว้กินไว้ใช้ เราได้ค่าแรงวันละ150 ถึง200 ยุค 2017 คะ แค่ค่าแรงขั้นต่ำยังไม่ได้เรย5555 เรายอมเพราะนั้นคือเพื่อน
พอเราทำได้สักพัก..เราสมัครงานในเว็บจนเราได้งาน เราก็ผันตัวไปเปลี่ยนพนักงานแบบเต็มตัวคะ😉
เงินเดือนเดือนแรกปกติเราต้องให้พ่อให้แม่ ใช่คะเราให้ แต่อีกส่วนหนึ่งเรายกให้เพื่อนหมดเรย แล้วเบิกใช้วันละ100 บาท เพื่อให้เขาได้เอาเงินไปหมุนก่อน พออยู่ไปเรื่อยๆ เราย้ายออกไปเช่าห้องเอง เพราะมันไกลจากที่ทำงาน แต่อยู่กับเขาค่าน้ำค่าไฟเราจ่ายนะ ไม่ได้อยู่ฟรี จุดพีคมันกำลังเกิดขึ้นคะ ถึงเราทำงานแต่ทุกเย็นเราก็ไปรับจ๊อบนะขายของให้เขาแต่จะมีแฟนเราที่เปนคนไปตั้งร้านให้ก่อน เขาเริ่มเปิดขาย2ที่
.....พอเขาเริ่มที่จะมีเงินเขาก็มองข้ามเรา เวลาวันหยุดไปไหนไปเที่ยวไม่เคยเอ่ยปากชวนเรา สักคำ ถึงแม้เราจะเหนื่อยมาด้วยกัน เขาก็เห็นเรามีค่าแค่ตอนมีผลประโยชน
ทุกอย่างเริ่มชัดเจนขึ้นว่าเขาไม่ได้จริงใจกับเราเรย
ก็เมื่อไม่นานนี้เอง
เรื่องมันมีอยู่ว่า มีทริปหนึ่งที่เราและพี่ๆที่ตลาดนัดกันไปเที่ยวที่พัทยา พี่ๆเหล่านั่นสนิทกีบนางทุกคน เราเข้าไปทีหลังไม่ค่อยสนิทด้วยซ่ำ นางก็ทำท่าทีว่าไม่อยากไป ทั้งๆที่ทริปนี้ผัวนางเป๋นคนอยากไป แต่พอเวลาเขาจองที่พักหรือนัดเก็บตัง นางมีข้ออ้างมาตลอด จนพวกพี่ๆไม่พอใจ จนโดนเขาแอนตี้ เจอพวกพี่เขาแขวะ เรียกไปต่อว่าต่างๆนาๆ เราเองก็พูดอะไรไม่ได้ ตอนนั้นต้องเป็นกลางที่สุด
....พอเรื่องราวเริ่มซาลงเราก็เข้าไปถามไปคุยว่า..ทำอะไรเขารึเปล่า ทำไมเขาถึงไม่พอใจกันขนาดนี้ หนูยอมรับเรยว่าตอนนั้นใจอ่อน ยอมหักหลังพวกพี่ๆไปยื่นอยู่ข้างมัน โดยไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น คิดว่าถ้าอยู่กันแบบนี้ก็แฮปปี้ดี สุดท้ายก็มีแค่เราที่ช่วยเหลือกัน แต่ไม่ใช่คะ
มาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว อยู่ๆนางเปลี่ยนความคิด ปล่อยมือเรา ทิ้งเราไว้กลางทาง โดยนางไปคุยกับทางรุ่นพี่ที่ไม่พอใจนาง แร้วเราละ คนที่แปลภักมา อยู่กับมัน คนอื่นจะรู้สึกกับหนูยังไง หนูเครียดมากเรยคะ เครียดสุดๆ กลับเป็นหนูที่โดนเขามองว่าเป๋นนกสองหัวบ้าง ...แต่น้อยคนที่จะรู้ว่าหนูรักและซื่อสัตยกับคำว่าเพื่อนแค่ไหน ณ ตอนนี้หนูก็ยังทำเอกสารยื่นกูทำบ้านให้เขานะ แต่เริ่มท้อแร้ว ไม่อยากยุ่งแร้ว ต่อให้หนูทำดีแค่ไหน เขาก็ไม่เห็นค่า หนูทุ่มเทให้เขามามาก แต่จะให้เล่าคงไม่หมด วันนั้คนที่เลือกยืนอยู่ข้างเพื่อนในวันที่ไม่มีใคร กลับเป็นเราที่เพื่อนหักหลัง ทิ้งเรายื่นโง่ๆ ไม่รู้เลยว่าพี่ๆเขาคิดไปถึงไหน
หนูควรจัดการกับปัญหานี้ยังไงดีคะ
ปัญหาที่เจอ..เพื่อนรักหักหลังตลอดรัยะเวลาที่คบกันมาจนอายุ 25ปี
..เรื่องของเรามันเป็นการเจ็บที่ไม่เคยจบ
เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่เราค่อนข้างให้ใจมาก แต่ทุกครั้งที่เราให้ใจ เราจะโดนเขาทำร้ายความรู้สึกทักรอบ
เราเป็นเด็ก ต่างจังหวัดมาทำงานอยู่ระยอง แรกๆมาอาศัยอยู่กับเขา เพราะเราพึ่งจบใหม่ๆเรย เลยไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มที่ไหน เพื่อนเรามีอาชีพเป็นแม่ค้าคะ ..
แรกๆที่เรามาอยู่เราช่วยเขาขายของทุกวันเพราะเรายังว่างงานเนาะ เราก็พยายามหางานตลอดเวลาว่าง แต่ส่วนใหญ่ตอนนั้นผันชีวิตตัวเองเป็นแม่ค้าเพื่อหาตังไว้กินไว้ใช้ เราได้ค่าแรงวันละ150 ถึง200 ยุค 2017 คะ แค่ค่าแรงขั้นต่ำยังไม่ได้เรย5555 เรายอมเพราะนั้นคือเพื่อน
พอเราทำได้สักพัก..เราสมัครงานในเว็บจนเราได้งาน เราก็ผันตัวไปเปลี่ยนพนักงานแบบเต็มตัวคะ😉
เงินเดือนเดือนแรกปกติเราต้องให้พ่อให้แม่ ใช่คะเราให้ แต่อีกส่วนหนึ่งเรายกให้เพื่อนหมดเรย แล้วเบิกใช้วันละ100 บาท เพื่อให้เขาได้เอาเงินไปหมุนก่อน พออยู่ไปเรื่อยๆ เราย้ายออกไปเช่าห้องเอง เพราะมันไกลจากที่ทำงาน แต่อยู่กับเขาค่าน้ำค่าไฟเราจ่ายนะ ไม่ได้อยู่ฟรี จุดพีคมันกำลังเกิดขึ้นคะ ถึงเราทำงานแต่ทุกเย็นเราก็ไปรับจ๊อบนะขายของให้เขาแต่จะมีแฟนเราที่เปนคนไปตั้งร้านให้ก่อน เขาเริ่มเปิดขาย2ที่
.....พอเขาเริ่มที่จะมีเงินเขาก็มองข้ามเรา เวลาวันหยุดไปไหนไปเที่ยวไม่เคยเอ่ยปากชวนเรา สักคำ ถึงแม้เราจะเหนื่อยมาด้วยกัน เขาก็เห็นเรามีค่าแค่ตอนมีผลประโยชน
ทุกอย่างเริ่มชัดเจนขึ้นว่าเขาไม่ได้จริงใจกับเราเรย
ก็เมื่อไม่นานนี้เอง
เรื่องมันมีอยู่ว่า มีทริปหนึ่งที่เราและพี่ๆที่ตลาดนัดกันไปเที่ยวที่พัทยา พี่ๆเหล่านั่นสนิทกีบนางทุกคน เราเข้าไปทีหลังไม่ค่อยสนิทด้วยซ่ำ นางก็ทำท่าทีว่าไม่อยากไป ทั้งๆที่ทริปนี้ผัวนางเป๋นคนอยากไป แต่พอเวลาเขาจองที่พักหรือนัดเก็บตัง นางมีข้ออ้างมาตลอด จนพวกพี่ๆไม่พอใจ จนโดนเขาแอนตี้ เจอพวกพี่เขาแขวะ เรียกไปต่อว่าต่างๆนาๆ เราเองก็พูดอะไรไม่ได้ ตอนนั้นต้องเป็นกลางที่สุด
....พอเรื่องราวเริ่มซาลงเราก็เข้าไปถามไปคุยว่า..ทำอะไรเขารึเปล่า ทำไมเขาถึงไม่พอใจกันขนาดนี้ หนูยอมรับเรยว่าตอนนั้นใจอ่อน ยอมหักหลังพวกพี่ๆไปยื่นอยู่ข้างมัน โดยไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น คิดว่าถ้าอยู่กันแบบนี้ก็แฮปปี้ดี สุดท้ายก็มีแค่เราที่ช่วยเหลือกัน แต่ไม่ใช่คะ
มาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว อยู่ๆนางเปลี่ยนความคิด ปล่อยมือเรา ทิ้งเราไว้กลางทาง โดยนางไปคุยกับทางรุ่นพี่ที่ไม่พอใจนาง แร้วเราละ คนที่แปลภักมา อยู่กับมัน คนอื่นจะรู้สึกกับหนูยังไง หนูเครียดมากเรยคะ เครียดสุดๆ กลับเป็นหนูที่โดนเขามองว่าเป๋นนกสองหัวบ้าง ...แต่น้อยคนที่จะรู้ว่าหนูรักและซื่อสัตยกับคำว่าเพื่อนแค่ไหน ณ ตอนนี้หนูก็ยังทำเอกสารยื่นกูทำบ้านให้เขานะ แต่เริ่มท้อแร้ว ไม่อยากยุ่งแร้ว ต่อให้หนูทำดีแค่ไหน เขาก็ไม่เห็นค่า หนูทุ่มเทให้เขามามาก แต่จะให้เล่าคงไม่หมด วันนั้คนที่เลือกยืนอยู่ข้างเพื่อนในวันที่ไม่มีใคร กลับเป็นเราที่เพื่อนหักหลัง ทิ้งเรายื่นโง่ๆ ไม่รู้เลยว่าพี่ๆเขาคิดไปถึงไหน
หนูควรจัดการกับปัญหานี้ยังไงดีคะ