เล่าต่อนะ.... เราพยายามประคองความรักครั้งนี้เลือดตาแทบกระเด็นกว่าจะผ่านไปในแต่ละวันเราทะเลาะกับมันทุกวันเพราะอะไรหนะเหรอ เราจับได้ไงว่ามันแอบมีคนอื่นทั้งที่ก็คุยกันแล้วเค้ายอมเทอได้ทุกเรื่องรับได้ทุกอย่างยอมขอแค่อย่างเดียวอย่ามีใครเพิ่มอีกเลยแค่นี้ก็เจ็บเจียนตายแล้ว แต่ก็นะเหมือนเราพูดกับกำแพงแหละพูดไปขอร้องไปก็เท่านั้นมันก็รับปากส่งๆสัญญาส่งแก้ตัวให้รอดไปจะได้จบๆ ดูคำพูดมันนะ "เค้าก็แค่คุยปะเทอไม่ได้มีอะไร" "เค้ามีเทอแค่คนเดียวรักเทอคนเดียว" (เดี๋ยวนะมีตรูแค่คนเดียวหรอหวะใช่เลอะ!!) เพราะเรายอมมันทุกอย่างมั้งมันเลยไม่เคยนึกถึงความรู้สึกเราเลย สงสัยมันเบื่อที่จะต้องโกหกเราแล้วมั้งเราคาดคั่นจนมันยอมรับว่าคุยกะคนอื่นอยู่ที่น่าตลกคือแทนที่ยอมรับแล้วจะเลิกคุยเลิกทำมันกลับขอเราขอมีคนได้มั้ย??(จุกจ้าสตั้นนานเวอร์)
ในระหว่างที่เราเงียบมันก็ก็หาเหตุผลมาอ้างเลื่อยๆ "นะเทอเค้าขอคุยกับคนนี้สักพักเค้าจะหลอกให้มันซื้อโทรศัพท์ให้เค้า เทอจะได้ไม่เสียตังซื้อให้เค้าไง" ใช่จ่ะอ่านไม่ผิดหรอกนอกจากจะเจ้าชู้คบไม่เลือกแล้วยังเป็นแมงดาเกาะผญ.ด้วยจ่ะ (ไม่รู้ว่าเราทนรักคนแบบนี้ไปได้ไงตั้งนาน) มันเป็นแมงดาแบบเนียนๆมันไม่ได้ขอแบบพูดตรงๆแต่มันจะพูดอ้อมๆการกระทำอ้อมๆเหมือนแบบว่าทำทุกอย่างให้เราหรือใครๆรู้สึกว่าอยากจะทำอะไรดีๆให้มันอยากจะให้ในสิ่งที่มันต้องการมันจะได้มีความสุขกับสิ่งของที่เราให้ทุกอย่างที่เราทำให้แค่อยากให้มันมีความรู้สึกเราคิดว่าคนอื่นก็คิดเหมือนเราแหละเพราะแฟนคนปัจจุบันของมันกลับมาอยู่ไทยทีไรเวลาไปเที่ยวกันส่วนมากผญ.จะเป็นคนออกค่าใช้จ่าย(ผช.มันไม่ทำมาหากินแล้วจะเอาตังที่ไหนเลี้ยงแฟนถึงขอตังพ่อแม่พาแฟนไปเที่ยวมันจะได้เยอะเท่าไรเชียวมันเท่ห์นักเหรอขอตังพ่อแม่พาแฟนเที่ยวปัญญาอ่อนจริงๆ)แต่เรารู้ว่าผญ.ก็ต้องเต็มใจก็เหมือนเราที่เต็มใจถึงแม้รู้สึกว่าเสียเปรียบ วนกลับมาเรื่องที่มันขอเราคำตอบที่เราตอบมันเดาไม่ยากหรอก......เราโอเค ใช่เราตอบมันว่าโอเคถ้าห้ามเกินเลยไปกว่านี้นะห้ามนัดเจอกันแค่คุยในแชทพอ "ห้ามเถียงตรูยอมขนาดนี้แล้วเรื่องแค่นี้ทำให้ได้ปะ" โอ้โห้!!!!มันดีใจใหญ่ขอบคุณเราบอกมีแต่เราเนี่ยแหละที่เข้าใจ(หรือโง่หวะ)มันมากที่สุด เราก็ต้องรับรู้ว่ามันคุยกับอีกคนอยู่ปากบอกว่าโอเคแต่ในใจตรูไม่โอเคเลยใครบ้าแมร่งจะโอเคหวะที่แฟนตัวเองไปคุยกับผญ.คนอื่น แต่เราทำอะไรไม่ได้นอกจากเงียบนอนร้องไห้คนเดียวมันก็คุยกับเราเหมือนเดิมนะแต่เราเงียบไม่ชวนมันทะเลาะเรื่องผญ.ที่มันกำลังคุยเลย(เราเหนื่อยที่จะพูดเพราะมันหลายครั้งแล้วเจ็บจะตาย)เราทำเหมือนปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นคิดในใจแต่ว่าเดี๋ยวมันก็เบื่อกันไปเองแหละใครที่จะยอมซื้อของให้ทั้งที่เพิ่งรู้จักกันมันก็คิดได้เนอะ สุดท้ายมันกับผญ.คนใหม่ก็เลิกคุยกันไปเองโดยที่เราอยู่เฉยๆ ที่เรารู้ก็เพราะมันมาทำดีกับเราดีแบบแปลกๆเราเลยถาม "วันนี้อารมณ์ไหน? แล้วไม่คุยกับอินั้นหรอ" "ไม่คุยกันแล้วเลิกคุยไปแล้วเค้าไม่อยากทำให้เทอเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว" โอ้โห้วววว! คำพูดดูดีปะล้าาา มันก็ขอโทษเราแล้วเราก็ให้อภัย.... ถ้าถามว่าเคยคิดที่จะเลิกมั้ยเราคิดมาตลอดแหละว่าจะพอแล้วไม่เอาแล้วจะเลิกแล้วแต่สุดท้าย....เสียดายเวลาเสียดายทุกอย่างที่เคยมีความทรงจำที่ดีต่อกัน(เราเลือกจำความสุขไว้ในใจ แล้วจำความทุกข์ไว้ในสมอง) ความทรงจำที่ดีมีนะ มันเป็นที่ขี้หวงมากๆบางทีที่ทะเลาะกันมันก็หึงเรากับเพื่อนเราแทบไม่มีเพื่อนเลยนะมันห้ามเราทุกอย่างห้ามแต่งตัวโป๊ ห้ามคุยกับเพื่อนผช. ห้ามไปไหนมาไหนกับเพื่อนผช. ห้ามไปเที่ยว ห้ามไปไหนไม่บอก บางทีเราจะไปไหนกับครอบครัวมันยังห้ามเลยบอกถ้ามันไม่ได้ไปด้วยห้ามไป เราตัดความรำคาญก็ยอมๆตลอด 1 ปี ที่ผ่านมาในชีวิตนอกจากครอบครัวเรากับมีแค่มัน เช้าตื่นมาก็มีมัน เที่ยงกินข้าวก็มีมัน เย็นก็มีมัน ก่อนนอนก็คุยกับมันเป็นคนสุดท้ายก่อนนอนทุกๆคืน (คอลคุยกันทั้งวันทุกวันไม่มีวันไหนที่ไม่ได้คุยกันทำแบบนี้มาตลอด 1 ปี ) มันเลยทำให้การเลิกกันครั้งเป็นอะไรที่ทรมานมากว่าความรักครั้งอื่นๆ มีต่อนะ>>>>
ความสุขหัวใจจำ ความทุกข์สมองจำ
ในระหว่างที่เราเงียบมันก็ก็หาเหตุผลมาอ้างเลื่อยๆ "นะเทอเค้าขอคุยกับคนนี้สักพักเค้าจะหลอกให้มันซื้อโทรศัพท์ให้เค้า เทอจะได้ไม่เสียตังซื้อให้เค้าไง" ใช่จ่ะอ่านไม่ผิดหรอกนอกจากจะเจ้าชู้คบไม่เลือกแล้วยังเป็นแมงดาเกาะผญ.ด้วยจ่ะ (ไม่รู้ว่าเราทนรักคนแบบนี้ไปได้ไงตั้งนาน) มันเป็นแมงดาแบบเนียนๆมันไม่ได้ขอแบบพูดตรงๆแต่มันจะพูดอ้อมๆการกระทำอ้อมๆเหมือนแบบว่าทำทุกอย่างให้เราหรือใครๆรู้สึกว่าอยากจะทำอะไรดีๆให้มันอยากจะให้ในสิ่งที่มันต้องการมันจะได้มีความสุขกับสิ่งของที่เราให้ทุกอย่างที่เราทำให้แค่อยากให้มันมีความรู้สึกเราคิดว่าคนอื่นก็คิดเหมือนเราแหละเพราะแฟนคนปัจจุบันของมันกลับมาอยู่ไทยทีไรเวลาไปเที่ยวกันส่วนมากผญ.จะเป็นคนออกค่าใช้จ่าย(ผช.มันไม่ทำมาหากินแล้วจะเอาตังที่ไหนเลี้ยงแฟนถึงขอตังพ่อแม่พาแฟนไปเที่ยวมันจะได้เยอะเท่าไรเชียวมันเท่ห์นักเหรอขอตังพ่อแม่พาแฟนเที่ยวปัญญาอ่อนจริงๆ)แต่เรารู้ว่าผญ.ก็ต้องเต็มใจก็เหมือนเราที่เต็มใจถึงแม้รู้สึกว่าเสียเปรียบ วนกลับมาเรื่องที่มันขอเราคำตอบที่เราตอบมันเดาไม่ยากหรอก......เราโอเค ใช่เราตอบมันว่าโอเคถ้าห้ามเกินเลยไปกว่านี้นะห้ามนัดเจอกันแค่คุยในแชทพอ "ห้ามเถียงตรูยอมขนาดนี้แล้วเรื่องแค่นี้ทำให้ได้ปะ" โอ้โห้!!!!มันดีใจใหญ่ขอบคุณเราบอกมีแต่เราเนี่ยแหละที่เข้าใจ(หรือโง่หวะ)มันมากที่สุด เราก็ต้องรับรู้ว่ามันคุยกับอีกคนอยู่ปากบอกว่าโอเคแต่ในใจตรูไม่โอเคเลยใครบ้าแมร่งจะโอเคหวะที่แฟนตัวเองไปคุยกับผญ.คนอื่น แต่เราทำอะไรไม่ได้นอกจากเงียบนอนร้องไห้คนเดียวมันก็คุยกับเราเหมือนเดิมนะแต่เราเงียบไม่ชวนมันทะเลาะเรื่องผญ.ที่มันกำลังคุยเลย(เราเหนื่อยที่จะพูดเพราะมันหลายครั้งแล้วเจ็บจะตาย)เราทำเหมือนปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นคิดในใจแต่ว่าเดี๋ยวมันก็เบื่อกันไปเองแหละใครที่จะยอมซื้อของให้ทั้งที่เพิ่งรู้จักกันมันก็คิดได้เนอะ สุดท้ายมันกับผญ.คนใหม่ก็เลิกคุยกันไปเองโดยที่เราอยู่เฉยๆ ที่เรารู้ก็เพราะมันมาทำดีกับเราดีแบบแปลกๆเราเลยถาม "วันนี้อารมณ์ไหน? แล้วไม่คุยกับอินั้นหรอ" "ไม่คุยกันแล้วเลิกคุยไปแล้วเค้าไม่อยากทำให้เทอเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว" โอ้โห้วววว! คำพูดดูดีปะล้าาา มันก็ขอโทษเราแล้วเราก็ให้อภัย.... ถ้าถามว่าเคยคิดที่จะเลิกมั้ยเราคิดมาตลอดแหละว่าจะพอแล้วไม่เอาแล้วจะเลิกแล้วแต่สุดท้าย....เสียดายเวลาเสียดายทุกอย่างที่เคยมีความทรงจำที่ดีต่อกัน(เราเลือกจำความสุขไว้ในใจ แล้วจำความทุกข์ไว้ในสมอง) ความทรงจำที่ดีมีนะ มันเป็นที่ขี้หวงมากๆบางทีที่ทะเลาะกันมันก็หึงเรากับเพื่อนเราแทบไม่มีเพื่อนเลยนะมันห้ามเราทุกอย่างห้ามแต่งตัวโป๊ ห้ามคุยกับเพื่อนผช. ห้ามไปไหนมาไหนกับเพื่อนผช. ห้ามไปเที่ยว ห้ามไปไหนไม่บอก บางทีเราจะไปไหนกับครอบครัวมันยังห้ามเลยบอกถ้ามันไม่ได้ไปด้วยห้ามไป เราตัดความรำคาญก็ยอมๆตลอด 1 ปี ที่ผ่านมาในชีวิตนอกจากครอบครัวเรากับมีแค่มัน เช้าตื่นมาก็มีมัน เที่ยงกินข้าวก็มีมัน เย็นก็มีมัน ก่อนนอนก็คุยกับมันเป็นคนสุดท้ายก่อนนอนทุกๆคืน (คอลคุยกันทั้งวันทุกวันไม่มีวันไหนที่ไม่ได้คุยกันทำแบบนี้มาตลอด 1 ปี ) มันเลยทำให้การเลิกกันครั้งเป็นอะไรที่ทรมานมากว่าความรักครั้งอื่นๆ มีต่อนะ>>>>