ก็อยากจะมาแชร์ประสปการณ์ด้วย และอยากรู้ประสบการณ์ของ คนอื่นด้วย
ก่อนอื่น เราก็เด็กตลาดธรรมดา ไปซื้อของที่ตลาดใหญ่มาขายที่ตลาดกลางคืนที่บ้านประจำ มีเพื่อนที่ตลาดเยอะอยู่ ส่วนมากจะมีแต่เพื่อนผู้ขาย เป็นคนเสียงดัง ห้าวๆอ่ะ เราก็ใช้ขีวิตอยู่แบบนี้ประจำ กลางคืนวันศุกร์เสาร์ก็จะไปช่วยตายายซื้อของมาขาย จนเราจบ ป.6. ได้ไปเรียนอยู่บ้านย่า ก็ห่างหายจากการอยู่ตลาด ไปเที่ยวเสาร์อาทิตย์บ้างก็ได้ไปตลาด พอขึ้น ม.2 ที่บ้านเริ่มหยุดขายของเพราะยายป่วย พอขึ้น ม.3 หยุดขายเลย แล้วแม่ก็ไแขายของตลาดนัดเอา เรากลับเสาร์อาทิตย์ก็ช่วยตลอด
จนวันที่10ธันวา61 มีคนทักมาหาเราเป็นโปรไฟล์สีดำทำมะดา เข้าไปส่องเฟสไม่มีอะไรเลย เหมือนเค้าสมัครเฟสนี้มาเพื่อคุยกับเราโดยเฉพาะ ไม่เปิดเผยอะไรสักอย่าง
ม:สวัสดี...เฟ (ขอแทนตัวเองว่า เฟ นะ)
เรา: ใครเนี่ย
เค้าตอบกลับมาอย่างดี แต่เราไม่ไว้ใจ เราไม่เคยรู้จักเค้าเลย แต่เค้ากลับรู้จักแม่เรา ยาย ตา พ่อเรา ตกใจมากตอนนั้น เค้ารู้เรื่องราวเกี่ยวกับเราทุกอย่าง เราชอบตุ๊กตาอะไร ไม่ชอบอะไร นิสัยเป็นแบบไหน แล้วเค้าก็บอกชื่อเรา เค้าก็เป็นเด็กตลาดที่เราไปซื้อของ แต่ความทรงจำตอนเด็กนั้น เราจำเค้าไม่ได้เลย
จนวันนึ่ง เราจะจบม.3แล้ว เราเลยลองถามเค้าว่า
"เรียนเทคนิคดีมั้ย" ทั้งๆที่เราไม้รู้เลยว่าเค้าเรียนเทคนิค เค้าตอบกลับมาว่า "รู้ได้ไงว่าก฿เรียนเทคนิค" ด้วยความที่กลัวเสียฟอร์ม เลยบอกว่า เดาจ้ะ เสียฟอร์มมั้ย55
เราก็ได้รู้ว่ามันก็มีดี แถมมีการอยากให้เราไปทำบัญชีให้พ่อนางด้วย เพราะนางก็เด็กตลาด เหมือนกัน คุยถูกคอกันดี เขินบ้าง ทะเลาะกัน งอนกัน แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้า แต่เค้าเคยเห็นหน้าเราคนเดียว คิดในใจ เรารักคนที่ไม่เคยเห็นหน้าเลยไปแล้วหรอ ทำไมมันเป็นแบบนั้น เค้าก็บอกมาว่า ถ้าวันนึ่งมันถึงเวลาเราจะได้เจอกันเองแหละ ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามแต่ก็มีคมของมันอยู่อีกด้าน กับหนูมันต้องใจแลกใจ พี่รักหนูที่เป็นหนู หนูยังเด็กเห็นใครหล่อก็แรดไปทั่ว พี่อยากให้หนูรักพี่จากใจพี่ไม่ใช่เพียงเพราะรูปร่างหน้าตา เพราะฉะนั้นอย่ากังวลอะไร อยากให้รู้ความในใจทั้งหมด เวลาเจอกันเราจะได้ไม่เขินกัน
ใช่ค่ะ เรารักเค้าทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้า แต่ทุกตัวหนังสือที่เค้าเขียนมามันสื่อความหมายออกมาจากใจ ถึงพี่จะหล่อหรือไม่หล่อ หนูก็จะรักพี่ที่ใจ😊😊 ทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยเห็นหน้าหรือเคยเห็นแล้วแต่ไม่รู้ แล้วสักวันจะเป็นวันของเรา
เคยรักใงครที่ไม่เคยเห็นหน้ารึป่าว
ก่อนอื่น เราก็เด็กตลาดธรรมดา ไปซื้อของที่ตลาดใหญ่มาขายที่ตลาดกลางคืนที่บ้านประจำ มีเพื่อนที่ตลาดเยอะอยู่ ส่วนมากจะมีแต่เพื่อนผู้ขาย เป็นคนเสียงดัง ห้าวๆอ่ะ เราก็ใช้ขีวิตอยู่แบบนี้ประจำ กลางคืนวันศุกร์เสาร์ก็จะไปช่วยตายายซื้อของมาขาย จนเราจบ ป.6. ได้ไปเรียนอยู่บ้านย่า ก็ห่างหายจากการอยู่ตลาด ไปเที่ยวเสาร์อาทิตย์บ้างก็ได้ไปตลาด พอขึ้น ม.2 ที่บ้านเริ่มหยุดขายของเพราะยายป่วย พอขึ้น ม.3 หยุดขายเลย แล้วแม่ก็ไแขายของตลาดนัดเอา เรากลับเสาร์อาทิตย์ก็ช่วยตลอด
จนวันที่10ธันวา61 มีคนทักมาหาเราเป็นโปรไฟล์สีดำทำมะดา เข้าไปส่องเฟสไม่มีอะไรเลย เหมือนเค้าสมัครเฟสนี้มาเพื่อคุยกับเราโดยเฉพาะ ไม่เปิดเผยอะไรสักอย่าง
ม:สวัสดี...เฟ (ขอแทนตัวเองว่า เฟ นะ)
เรา: ใครเนี่ย
เค้าตอบกลับมาอย่างดี แต่เราไม่ไว้ใจ เราไม่เคยรู้จักเค้าเลย แต่เค้ากลับรู้จักแม่เรา ยาย ตา พ่อเรา ตกใจมากตอนนั้น เค้ารู้เรื่องราวเกี่ยวกับเราทุกอย่าง เราชอบตุ๊กตาอะไร ไม่ชอบอะไร นิสัยเป็นแบบไหน แล้วเค้าก็บอกชื่อเรา เค้าก็เป็นเด็กตลาดที่เราไปซื้อของ แต่ความทรงจำตอนเด็กนั้น เราจำเค้าไม่ได้เลย
จนวันนึ่ง เราจะจบม.3แล้ว เราเลยลองถามเค้าว่า
"เรียนเทคนิคดีมั้ย" ทั้งๆที่เราไม้รู้เลยว่าเค้าเรียนเทคนิค เค้าตอบกลับมาว่า "รู้ได้ไงว่าก฿เรียนเทคนิค" ด้วยความที่กลัวเสียฟอร์ม เลยบอกว่า เดาจ้ะ เสียฟอร์มมั้ย55
เราก็ได้รู้ว่ามันก็มีดี แถมมีการอยากให้เราไปทำบัญชีให้พ่อนางด้วย เพราะนางก็เด็กตลาด เหมือนกัน คุยถูกคอกันดี เขินบ้าง ทะเลาะกัน งอนกัน แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้า แต่เค้าเคยเห็นหน้าเราคนเดียว คิดในใจ เรารักคนที่ไม่เคยเห็นหน้าเลยไปแล้วหรอ ทำไมมันเป็นแบบนั้น เค้าก็บอกมาว่า ถ้าวันนึ่งมันถึงเวลาเราจะได้เจอกันเองแหละ ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามแต่ก็มีคมของมันอยู่อีกด้าน กับหนูมันต้องใจแลกใจ พี่รักหนูที่เป็นหนู หนูยังเด็กเห็นใครหล่อก็แรดไปทั่ว พี่อยากให้หนูรักพี่จากใจพี่ไม่ใช่เพียงเพราะรูปร่างหน้าตา เพราะฉะนั้นอย่ากังวลอะไร อยากให้รู้ความในใจทั้งหมด เวลาเจอกันเราจะได้ไม่เขินกัน
ใช่ค่ะ เรารักเค้าทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้า แต่ทุกตัวหนังสือที่เค้าเขียนมามันสื่อความหมายออกมาจากใจ ถึงพี่จะหล่อหรือไม่หล่อ หนูก็จะรักพี่ที่ใจ😊😊 ทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยเห็นหน้าหรือเคยเห็นแล้วแต่ไม่รู้ แล้วสักวันจะเป็นวันของเรา