จะไปหาหมอขับกระบะไม่เป็นขับมอไซด์เป็นแต่ไม่มีใบขับขี่ชวนผัวพาไปก็บ่ายเบี่ยงตลอดบอกว่าไปก็ไปนั่งรอหมอเฉยๆเสียเวลา

ถ้าวันนึงได้ออกเรือนไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แล้ว ถ้าวันนึงเราป่วยแล้วอยู่บ้านกับผัวสองคนมันจะบอกเราว่าให้ไปเองรึเปล่า รู้สึกเสียใจเสียความรู้สึกมากพอแต่งงานไปก็ต้องออกเรือนก็ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตลอด พ่อแม่ก็อยู่กับเราไม่ได้ตลอด ก็หวังพึ่งผัวคอยดูแลกันและกันยามเจ็บป่วยไม่สบาย. แต่เมื่อผัวปฏิเสธทุกครั้งบ่ายเบี่ยงบอกแต่ให้แม่เราพาไปหาหมอ เขาไปเขาขี้เกียจนั่งรอ ถึงพาไปก็พาไปแบบไม่เต็มใจ ผัวขยัน ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า ไม่ติดเพื่อน หาเงินเก่ง. นอกจากจะหาเงินเก่งแล้วเวลาป่วยเขาควรปฏิเสธที่จะพาเราไปหาหมอแบบนี้หรอ