ตอนนี้เราอยากมีคนรับฟังและให้คำปรึกษามากๆค่ะ
เรารู้สึกเป็นภาระให้พ่อแม่ทำให้พ่อแม่ทำงานเยอะเพราะค่าใช้จ่ายค่ะ โรงเรียนที่เราเพิ่งย้ายมาค่าเทอมมันเกือบหลักแสนอ่ะค่ะ เราอยู่ห้องสสวท.แต่รู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าคนในห้องมากๆค่ะ เราพยายามเรียนพิเศษทุกวันเสาร์อาทิตย์ แต่รรนี้ทันมีเหมือนแรงกระตุ้นเด็กอ่ะค่ะ คือถ้าได้เกรด3.95ขึ้น จะได้ทุนหรือลดค่าเทอมครึ่งหนึ่งอะไรสักอย่างอ่ะค่ะ เราก็พยายามเรียนให้ได้เกรดดีๆเพื่อจะได้จ่ายค่าเทอมน้อยๆ แต่เดี๋ยวนี้เรารู้สึกตัวเองพยายามมากเกินไปค่ะ บวกกับความรู้สึกเหมือนโดนกดดันทำให้เราคิดว่าต้องทำให้ได้ เราเคยบอกกับพ่อแม่ไว้ก่อนเข้ารรนี้ว่าถ้าได้เกรด3.95อัพ ขอโทรศัพท์ใหม่นะ แม่ก็พอเข้าใจแต่เราก็มีอีกความรู้สึกที่เข้ามาแว้บนึงตอนที่แม่พูดว่ารอให้แม่มีงานเข้ามาให้ทำก่อนนะ เงินตอนนี้ครอบครัวเราพอกินพอใช้ได้อีกแค่2-3เดือน ณ ตอนนั้นเราสตั้นค่ะ แม่ไม่เคยบอกเราเลย อยากไปใหนก็พาไป อยากได้อะไรก็ซื้อให้ ตอนนั้นต่อมน้ำตาเราไม่ไหวแล้วเลยออกจากบทสนทนามา เราก็กลับมาคิดดูอีกทีพยายามเรียนให้ได้เกรดดีๆ แต่เราเรียนมาแค่เดือนเดียว เรารู้สึกท้อมากค่ะ เหมือนตามคนอื่นไม่ทัน มีคู่แข่งคือทั้งห้อง เรากดดันมากจนนอนไม่หลับ เราเลยลองคุยกับพ่อแม่ดู แต่ผลออกมาไปในทางที่แย่ค่ะ เราเลยคิดว่าจะขอย้ายกับไปรรเดิม จะได้ไม่โหมร่างกายมากๆ ค่าเทอมก็น้อยกว่าด้วย แต่อีกใจนึงเราก็คิดว่า มันจะดูเป็นเด็กรักสบายรึป่าว พ่อแม่เราอยากให้เข้าที่นี่ เราก็เข้า เราเหนื่อยมากๆค่ะ อยากได้คนรับฟังบ้าง😥
อยากได้คนรับฟังปัญหาค่ะ
เรารู้สึกเป็นภาระให้พ่อแม่ทำให้พ่อแม่ทำงานเยอะเพราะค่าใช้จ่ายค่ะ โรงเรียนที่เราเพิ่งย้ายมาค่าเทอมมันเกือบหลักแสนอ่ะค่ะ เราอยู่ห้องสสวท.แต่รู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าคนในห้องมากๆค่ะ เราพยายามเรียนพิเศษทุกวันเสาร์อาทิตย์ แต่รรนี้ทันมีเหมือนแรงกระตุ้นเด็กอ่ะค่ะ คือถ้าได้เกรด3.95ขึ้น จะได้ทุนหรือลดค่าเทอมครึ่งหนึ่งอะไรสักอย่างอ่ะค่ะ เราก็พยายามเรียนให้ได้เกรดดีๆเพื่อจะได้จ่ายค่าเทอมน้อยๆ แต่เดี๋ยวนี้เรารู้สึกตัวเองพยายามมากเกินไปค่ะ บวกกับความรู้สึกเหมือนโดนกดดันทำให้เราคิดว่าต้องทำให้ได้ เราเคยบอกกับพ่อแม่ไว้ก่อนเข้ารรนี้ว่าถ้าได้เกรด3.95อัพ ขอโทรศัพท์ใหม่นะ แม่ก็พอเข้าใจแต่เราก็มีอีกความรู้สึกที่เข้ามาแว้บนึงตอนที่แม่พูดว่ารอให้แม่มีงานเข้ามาให้ทำก่อนนะ เงินตอนนี้ครอบครัวเราพอกินพอใช้ได้อีกแค่2-3เดือน ณ ตอนนั้นเราสตั้นค่ะ แม่ไม่เคยบอกเราเลย อยากไปใหนก็พาไป อยากได้อะไรก็ซื้อให้ ตอนนั้นต่อมน้ำตาเราไม่ไหวแล้วเลยออกจากบทสนทนามา เราก็กลับมาคิดดูอีกทีพยายามเรียนให้ได้เกรดดีๆ แต่เราเรียนมาแค่เดือนเดียว เรารู้สึกท้อมากค่ะ เหมือนตามคนอื่นไม่ทัน มีคู่แข่งคือทั้งห้อง เรากดดันมากจนนอนไม่หลับ เราเลยลองคุยกับพ่อแม่ดู แต่ผลออกมาไปในทางที่แย่ค่ะ เราเลยคิดว่าจะขอย้ายกับไปรรเดิม จะได้ไม่โหมร่างกายมากๆ ค่าเทอมก็น้อยกว่าด้วย แต่อีกใจนึงเราก็คิดว่า มันจะดูเป็นเด็กรักสบายรึป่าว พ่อแม่เราอยากให้เข้าที่นี่ เราก็เข้า เราเหนื่อยมากๆค่ะ อยากได้คนรับฟังบ้าง😥