สวัสดีค่ะเราพึ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก ถ้าหากพิมพ์ผิดประการใดขอโทษด้วยนะคะ
เข้าเรื่องเลยค่ะ ( เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงเหตุการจริง)  เราไม่ทราบว่ามีใครมีเหตุการณ์แบบนี้ในชีวิตรึเปล่าค่ะ 
* เรามีเพื่อนคนนึงที่สนิทกันมานานแล้วค่ะ ซึ่งมีอะไรจะบอกกันเสมอคอยปรึกษากัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรักหรือเรื่องเรียนเราก็ปรึกษากันโดยปกติ ต่างคนต่างมีคนที่ชอบ พูดง่ายๆคือก็คนเป็นเพื่อนกันอะเนอะ มันก็ต้องบอกกันหลายเรื่องเป็นธรรมดา 
แต่แล้ววันนึงวันที่เรามีแฟน เพื่อนเราก็ยินดีด้วยตามปกตินะคะ เราก็คบกับแฟนเรามาเรื่อยๆ แต่เราก็คุยกับเค้ามาตลอดนะคะตามภาษาเพื่อนแหละ จนวันนึงแฟนเรายืมโทรศัพท์ถ่ายรูป ( แฟนเราเป็นคนไม่เช็คโทรศัพท์เรานะคะไม่เคยก้าวก่ายอะไรค่ะ ) แต่แชทไลน์ก็เด้งขึ้นมาก็คือเพื่อนเรานั่นแหละค่ะ เค้าก็บอกเราว่าเพื่อนเราทักมาเอาโทรศัพท์ก่อนมั้ย ด้วยความที่เราก็ทำงานบ้านอยู่ เลยบอกเค้าว่า เปิดอ่านให้หน่อยมันมีเรื่องอะไรรึเปล่า เค้าก็โอเคเปิดดู แล้วเราก็หันไปดูเค้าพักนึง แฟนเรานิ่งๆแบบตั้งใจอ่านแชทมาก เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรนะคะ คิดว่าเพื่อนเราคงพิมพ์มายาวแล้วเค้าอ่านอยู่ พอเราทำไรเสร็จเราก็เดินมาหาแฟนเราค่ะ เราก็ถามว่า ว่าไงเพื่อนว่าไร แฟนเราก็นิ่งแล้วพูดว่า เค้าว่าเพื่อนคนนี้ชอบแกนะ เค้ารู้สึกได้มองออกด้วย เราก็ตกใจงงๆ ยังไงชอบอะไรพวกเค้าเพื่อนกันนานแล้วเวลาคุยกันภาษาเลยค่อนข้างสนิทมาก คิดมากรึเปล่า แฟนเราก็บอก ยังไงคนนี้ก็ชอบเค้าดูออก ( แฟนเราไม่ได้มีปัญหากับเพื่อนคนนี้นะคะหลังจากเรื่องนี้ เค้าก็เฉยๆแต่แค่ไม่ชอบเราพูดถึงคนนี้แค่นั้นค่ะ) แต่เราก็ได้ตอบกลับเพื่อนเราที่เค้าทักมานั่นแหละค่ะ พอคุยเรื่องที่เพื่อนเราปรึกษาเสร็จ เราก็เล่าให้เพื่อนฟังเรื่องนี้ เพื่อนเราเลยบอกว่า งั้นไม่ทักไปดีกว่าเนอะเดี๋ยวมีปัญหากับแฟนยังไงเราก็เพื่อนกัน มีเรื่องไรบอกได้ตลอดนะ  เราก็โอเค ( ซึ่งเราไม่ได้คิดอะไรเลยนะคะก็คนเป็นเพื่อนกันเข้าใจอารมณ์ใช่มั้ยคะ สนิทสนิทกันยังไงมีเรื่องจริงๆก็ต้องบอกกัน แต่อาจจะน้อยลงเพราะอาจเพราะเรามีแฟนด้วย ) 
แล้วเรื่องนี้ก็จบไปได้ประมาณปีกว่าค่ะ เรามีปัญหาทะเลาะกับแฟนถึงขั้นเลิกกัน ช่วงแรกที่เลิกกันเรานึกถึงเพื่อนคนนี้นะคะ แต่ยังไม่ทักไปเพราะเราอารมณ์บับเลิกกับแฟนอะค่ะมันเฟลไม่อยากคุยเรื่องนี้กับใครตอนนี้ จนผ่านไปหน้าจะเกือบอาทิตย์นะคะ เราก็ทักไปบอกเนี่ยเรื่องเรากับแฟนแบบนี้นะๆ  เพื่อนก็ปลอบเราตามปกติ แล้วเราก็ได้คุยกันมากขึ้น คุยเรื่องที่ผ่านมาไม่ได้คุยกันนานเป็นไงบ้างบลาๆ 
แต่ช่วงเดือนแรกเรายังติดต่อกับแฟนปกตินะคะแต่ไม่เป็นอยู่ในสถานะแฟนแล้ว( ขอเรียกแฟนนะคะจะได้ไม่งง) เราจะคุยเรื่องที่จำเป็นค่ะ เรื่องเรียนเรื่องส่วนตัวนิดหน่อยถามทุกข์สุขดิบกัน ซึ่งตอนนั้นเราก็รู้แล้วนะคะว่ามีคนเข้ามาหาเค้าแล้ว ( เจ็บนะมันก็เจ็บหมดแหละแต่ข่มอารมณ์คุยปกติ ) ก็ผ่านมาเรื่อยไปจนช่วงเดือนที่สามค่ะ ด้วยความที่ว่าเราสนิทกับเพื่อนมากขึ้น เราคอลวีดีโอหากันทุกวันค่ะ บอกคิดถึงไรปกติ ( เราพูดกันปกติเหมือนที่เคยพูดนั่นแหละค่ะ ) จนช่วงนั้นเพื่อนถามเรื่องเรากับแฟนว่าจะกลับไปคบกันรึเปล่า เราก็บอกว่า ไม่รู้เหมือนกัน แต่คุยกันเรื่อยๆ แต่เหมือนมากขึ้นอยู่นะ พวกกูก็ยังรักกันแหละแต่ไม่รู้จะกลับไปคบกันยังไง 
พอเราพูดไปแบบนี้ เพื่อนเราก็เลยพิมพ์มาว่า มีอะไรจะบอก 
เราก็ว่ามีไรเม้ามาาาา
เพื่อน : ที่แฟนเคยบอกว่ากูชอบมันจริงนะ แต่กูเข้าใจสถานการณ์ว่าเราเป็นเพื่อนกัน กูควรให้เกียรติแฟนโดยการไม่ทักไปถูกแล้ว ทีแรกกูคิดว่ามันอาจจะหวั่นไหวที่เราสนิทกัน แต่กูดันรู้สึกเจ็บ มันรู้สึกแย่แปลกๆที่มีแฟนแล้ว พอเวลาผ่านไปนาน ความรู้สึกกูยังเจ็บกับเรื่องนี้ มันเลยทำให้กูรู้ว่ากูชอบนั่นแหละ เริ่มตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ 
เรา : *อึ้งเลยค่ะคือพูดไม่ถูก แล้วหัวสมองก็นึกถึงเหตุการณ์ที่เพื่อนคนนี้คอยซับพอร์ตเรามาตลอด เรื่องราวต่างๆดีๆที่เรามีให้กัน ตอนนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาเฉยๆ เป็นความรู้สึกม่นๆแปลกๆ รู้สึกแบบบอกไม่ถูกค่ะ 
เพื่อน : *เพื่อนเราก็พิมพ์มาอีกว่า รู้ไว้ก็พอแล้วไม่ต้องพูดเรื่องนี้หรอก แค่อยากบอกมันอึดอัดมาตลอด ถ้าจะกลับไปคบกับแฟนกูไม่เป็นไรนะ บอกแค่นี้กูก็โล่งแล้ว
*** พอเข้าช่วงเดือนที่สี่เราก็กลับมาคบกับแฟนเราค่ะ ( โดยรวมอะไรหลายอย่างเราไม่ขอพูดเรื่องนี้ค่ะ ) 
พอเรากลับมาคบกับแฟน เราก็บอกเพื่อนนะคะ แต่ตอนจะบอกเรารู้สึกแย่แปลกๆที่ต้องบอกเค้า แต่เราก็เอ้อพิมพ์ไปว่า ดีกันแล้วนะ ขอบใจมากที่ผ่านมา
เพื่อน: เคไม่เป็นไร รักกันนานๆ ไว้ค่อยคุยกันใหม่ 
แล้วเรื่องนี้ก็ผ่านไป จนเราคบกับแฟนเราเข้าปีที่สาม ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันะคะ เรากลับบ้านปกติ บังเอิญไปซื้อของที่ห้างเจอเพื่อนคนนี้ค่ะ เราก็ยิ้มให้กันเดินไปคุยกันตามปกติ หลังจากเรากลับมาบ้านเพื่อนเราก็ทักมาว่า 
เพื่อน :  
เรา : ว่าใด๋
เพื่อน : มีเรื่องจะบอก
เรา : ( *คิดในใจ แม่เอาแล้วไงมีหยังน้อ) 
เพื่อน : กูคิดถึงนะเจอกับครั้งนี้ความรู้สึกชัดเจนชิปหาย ทำไมวะ ทั้งๆที่กูมาก่อน แต่เราเป็นได้แค่เพื่อนกัน กูรู้สึกแต่ทุกครั้งที่มีปัญหาแต่มองมาไม่เจอแล้ว มันเจ็บที่คิดกับเกินเพื่อน ไม่รู้มันเริ่มมได้ยังไงจะจบยังไงก็ไม่รู้ กูอึดอัด กูสับสนนานมากจะบอกดีรึเปล่า แต่กูตัดสินใจบอกแล้ว กูไม่ได้อยากให้มีปัญหากับแฟน แต่มันเป็นสิ่งที่กูอยากบอก 
เรา : (*คิดในใจ พอมาครั้งนี้น้ำตาเรามันไหลมาพร้อมกับความรู้สึกเจ็บแปลกๆ เราเองย้อนนึกถึงความรู้สึกที่มีความสุขกับเค้า เราก็รู้สึกแย่แปลกๆที่ทำเค้าเป็นแบบนี้ จะว่าเราชอบมั้ย เรารู้สึกดีนะคะแล้วพอตอนนี้ความรู้สึกสับสนไปหมด นึกถึงแต่เรื่องเพื่อนคนนี้จนใจมันเต้นมากๆ โดยไม่นึกถึงแฟนเลยค่ะ เป็นเรื่องที่แย่มาก
เรา : ตอบกลับไปว่า งงกูขอโทษที่ทำเป็นแบบนี้ ขอโทษจริงๆ *แล้วเราก็ไม่ตอบกลับอีกเลย ไม่รู้ทำไมรู้สึกผิดกับแฟนด้วย รู้สึกสับสนกับเพื่อนที่เหมือนเราจะหวั่นไหว*

เราเงียบแบบนี้มาสักพักแล้วค่ะแต่คุยกับแฟนปกตินะคะ แต่เรื่องของเพื่อนคนนี้ติดอยู่ในใจเราตลอด ไม่หายไปเลยค่ะ

มีใครที่มีเหตุการณ์แบบนี้ ที่พูดไม่ถูกกับความรู้สึกนี้มั้ยคะ 

ไม่ว่าเวลาจะช้าหรือเร็ว ตัวเราเองคงคบกับเพื่อนคนนี้ไม่ได้จริงๆค่ะ

ความรู้สึกที่มันติดอยู่ในใจตลอด ไม่รู้จะหายไปตอนไหน