มันเป็นเรื่องที่ผ่านมานานเเล้ว แต่มันก็ยังฝั่งใจอยู่เรื่องราวมันเริ่มขึ้นเมื่อเราอยู่ ม.ปลาย ตอนนั้นเราเรียนไปด้วยขายของออนไลน์ไปด้วย(ขายเสื้อผ้า กระเป๋า ) ซึ่งก็เป็นปกติที่จะมีคนทักมาเยอะเพราะเราขายของ เเล้วก็มีวันหนึ่งมีผู้ชายคนหนึ่งทักแชทมาหาเรา พอเราเห็นเเชทเขาก็ถามเขาไปว่า "คุณลูกค้าต้องการรับสินค้าแบบไหนคะ"
เขาอ่านเเชทเเล้วก็เงียบไปสัก10นาที แล้วก็ตอบกลับเราว่า"ป่าวครับ แค่อยากทักมาทำความรู้จักเฉยๆ" ตอนนั้นเราก็คิดเเบบเอ้าอะไรเนี้ย เราเลยตอบกลับไปว่า"คะ"
เขาก็อ่านนะเเต่ก็ไม่ได้ตอบเเชทเรากลับมา เราก็เลยไม่สนใจอะไร พอตอนประมาณทุ่มกว่าๆเขาก็ทักมาอีกแบบ"วันนี้เป็นยังไงบ้างเหนื่อยไหม , กินข้าวยัง" ทักมาชวนเราคุย ตอนนั้นเราก็คุยกับเขานะ เราคุยกันมาเรื่อยๆ คือเขาอายุมากว่าเรา เขาเป็นคนพูดจาดีมากๆ คำพูดแต่ละคำของเขาคือน่าเชื่อถือมาก ทำให้เราหลงเชื่อแล้วคบกับเขา ในช่วงเวลาที่คบกับเขามันก็ดีนะ(เราคุยทางเเชทกันนะ ไม่เคยเจอตัวจริง)เขาอยากเจอเรานะ แต่เราก็ปฏิเสธเขาเพราะเรายังไม่ไว้ใจเขา จนมีวันหนึ่งเราไปงานวันเกิดเพื่อน เราก็บอกเขานะว่าเรามางานวันเกิดเพื่อน
เขาก็โทรมาบอกเราว่า"ออกมาหาเขาหน่อย"
เรา: ไม่
เขา: ออกมาหาหน่อยเร็วๆ
เรา:เค้าไม่สะดวกไปอะ
เขา: อะไรว่ะ แมร่งแค่ออกมาหาก็ไม่ได้ แล้วก็วางสายไป
คือเราต้องบอกก่อนนะว่าห้องเพื่อนเรา เจ้าของวันเกิดอยู่ห่างกับห้องของเราแค่2ห้อง เดินไม่กี่ก้าวก็ถึงซึ่งไม่ได้ไปไหนไกล เเล้วอีกอย่างทางบ้านเราก็มีกฎไม่ให้ออกบ้านหลัง6โมงเย็นเป็นต้นไป ที่เราไปงานวันเกิดเพื่อนได้เพราะห้องอยู่ใกล้ๆกัน พ่อแม่รู้จักกัน พอเวลาผ่านไปเราเริ่มรู้สึกอึดอัดแปลกๆ เราเริ่มรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป เขาเริ่มใส่อารมณ์มากขึ้น นับวันยิ่งน่ากลัวขึ้น เราเลยเริ่มห่างๆออกมา พักหลังๆเรารู้สึกว่าเหมือนเขาซ่อนอะไรไว้สักอย่าง เราเลยแอบเข้าไปในเฟสบุ๊คของเขา แอบไปเห็นเเชทที่เค้าคุยกับเพื่อนข้อความประมาณว่า"แมร่งหน้าเบื่อว่ะ ไม่อยากกลับบ้านไปเจอเเมร่งเลย โครตน่าลำคาญ" เพื่อนเขาก็ตอบกลับประมาณว่า"เอาน่า ทำใจเถอะ อี....(ชื่อของใครคนนึ่ง)มันก็เป็นเเบบนี้มาตั้งนานเเล้วไม่ใช่เหรอ" พอเราอ่านจบเราก็เริ่มสงสัยเเล้วว่าคนนี้คือใคร ผ่านไปสักอาทิตย์หนึ่งเราก็เข้าไปในเฟสเค้าอีกเราก็เห็นเค้าคุยกับเพื่อนอีก"วันนี้ไปร้านเบียร์กัน ชวน....ไปด้วย" เเล้วเราก็เห็นเขาลบข้อความนั้นไปเเล้วตอบกลับประมาณเวลา " ในนี้ไม่ได้นะ" เพื่อนเขาก็ตอบว่า" เห้ยกูลืมไป ขอโทษว่ะ" เเล้วเขาเลิกออนไป เราก็เริ่มสงสัยและหาข้อมูล จนเราไปเจอหลักฐานบ้างอย่างเราเก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งก็มีผู้หญิงคนหนึ่งทักมาหาเรา "รู้จักกับผู้ชายคนนี้ไหม แล้วเป็นอะไรกัน" เราเลยตอบไปว่า"รู้จักคะ ทำไมเหรอ" เธอถามเราอีกว่า"เป็นอะไรกัน"
เราตอบไปว่า"คบกันอยู่คะ"ตอนนั้นเราก็งงนะว่าอยู่ๆมาถามทำไม สักพักเธอก็ด่าเรา"อีหน้าด้าน อีกะ_รี่ คนที่คบด้วยมันคือผัวกู" เรานี้ช็อคมาก โทรศัพท์แทบตกพื้น ตอนนั้นเรารู้สึกสับสนเเละชาไปทั้งตัว เพื่อนเห็นหน้าเราเพื่อนเลยเข้าถามเราว่าเกิดอะไรขึ้น เราตัวชาจนพูดไม่ออก ตอนนั้นในหัวเราคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น มันคือเรื่องบ้าอะไรว่ะเนี้ย กว่าเราจะตั้งสติได้นานพอสมควร เราเลยส่งโทรศัพท์ให้เพื่อนเราตอบข้อความแทน ตอนนั้นเราร้องไห้ตลอดยันกลับบ้านเราก็ยังร้องไห้อยู่ วันนั้นเพื่อนก็มานอนเป็นเพื่อนเราอยู่กับเราตลอดเวลา สัก2ทุ่มได้ผู้หญิงคนนั้นก็โทรมาคุยกับเรา "คบกันมานานรึยัง ไปเจอกันมากี่ครั้งเเล้ว มีอะไรกันรึยัง"
เรา: " คบกันไม่นาน ไม่เคยเจอกันคุยแต่ในเเชท"
ผู้หญิงคนนั้น : " เธอไม่ใช่คนแรกหรอกนะ เราบอกเลยว่ามันคบซ้อนหลายคน เราจับได้มาเป็นสิบเเล้ว ดีนะที่ไม่เคยเจอมัน บางคนที่เราจับได้เคยนอนกับมันด้วยซ้ำ ที่มันไปเอากับคนอื่นก็เพราะเรากำลังท้อง ท้องลูกของมันอยู่ เลวจริงทำร้ายครอบครัวคนอื่น จิตใจทำด้วยอะไรถึงมาทำร้ายครอบครัวคนอื่นได้" นางด่าไปสักพักนางก็วางสายไป ตอนนั้นเราก็ขอโทษนางนะเรารู้สีกผิดมากๆ หลังจากนั้นเราก็บล็อกทุกการติดต่อของเขา เราโทษตัวเองตลอดว่ามันเลว ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก
นางเอาเฟสเราไปประจาน เพื่อนเราเห็นก็เอามาให้เราดูตอนนั้นสภาพจิตใจเเล้วเเย่มาก เราไปโรงเรียนก็มีแต่คนมองเราด้วยสายตาเหยียดหยาบ นินทาเรา เอาเราไปพูดในทางแย่ๆ เรากลายเป็นคนเก็บตัวเเละไม่พูดคุยกับใครเลย กว่าเราจะผ่านช่วงนั้นไปได้มันยากมากสำหรับเรา เราคิดตลอดเลยว่าทำไม ทำไมเราตอนมาเจออะไรแบบนี้ด้วย เพราะอะไรกัน เรากลายเป็นคนขี้ระเเวงเวลาที่มีคนเขามาคุยหรือจีบเรา เราจะถามตรงๆเลยว่ามีลูกมีเมียรึยัง คบซ้อนรึป่าว เรากลัวมาก เราเป็นเเบบนี้จนเรียนจบม.ปลายกำลังเข้ามหาลัย อยู่ๆวันนึ่งก็มีเเชทเด้งขึ้นมา "สวัสดีเราชื่อa นะ คือเราก็เคยเจอแบบเธอมา" ตอนเเรกเรางงมากว่าอะไร "เธอหมายถึงอะไร"
บทสนทนาเรากับa a:เรื่องของมัน เราเป็นหนึ่งในนั้นที่โดยมันหลอก"
เรา : " เรื่องมันเป็นยังไง" a เล่าเรื่องทุกอย่างให้เราฟัง หลังจากเราคุยกับ a เสร็จเราก็ไปสืบหาข้อมูลจนเราได้เรื่องว่า ผู้ชายคนนั้นจะเข้าหาเด็กที่เรียนม.ปลายเเละมหาลัยที่ขายของหรือดูเเล้วน่าจะมีเงิน เขาจะเข้าไปทำความรู้จักและตีสนิท เเล้วคบเป็นเเฟนเหมือนที่เค้าทำกับเรา ตอนนั้นเราทั้งเเค้นทั้งเกลียดเขามากถึงขั้นจองเวรจองกรรมเลย จนแม่เรารู้เรื่องเเล้วขอให้เราเล่าให้ฟัง เราก็เล่าให้แม่ฟังนะ แม่เราก็บอกว่าอย่าจองเวรจองกรรมเขาเลย บางทีนี้อาจจะเป็นบทเรียน บททดสอบ ที่ทำให้เราคิดอะไรได้มากขึ้น หลังจากนั้นเราก็ไปทำบุญ เเละก็อโหสิกรรมให้เขาเเละหวังว่าเขาจะเลิกทำอย่างนี้ได้เเล้ว ถึงแม้จะผ่านมาเเล้ว4ปี มันก็ยังฝั่งใจเราอยู่ ตอนนี้เราเจอเเฟนที่ดีเเล้ว เเฟนเราก็รู้เรื่องนี้นะเราเล่าให้เขาฟัง พอเขารู้เรื่องเขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เราปล่อยวางเรื่องนี้และไม่คิดถึงมันอีก เราก็หวังนะว่าสักวันเราจะปล่อยวางและทิ้งเรื่องนี้ไปได้
ปล.ใครเคยเป็นเเบบเรามาเเชร์ประสบการณ์ได้นะ
《ประสบการณ์ความรัก》 เป็นกิ๊กไม่รู้ตัว?
เขาอ่านเเชทเเล้วก็เงียบไปสัก10นาที แล้วก็ตอบกลับเราว่า"ป่าวครับ แค่อยากทักมาทำความรู้จักเฉยๆ" ตอนนั้นเราก็คิดเเบบเอ้าอะไรเนี้ย เราเลยตอบกลับไปว่า"คะ"
เขาก็อ่านนะเเต่ก็ไม่ได้ตอบเเชทเรากลับมา เราก็เลยไม่สนใจอะไร พอตอนประมาณทุ่มกว่าๆเขาก็ทักมาอีกแบบ"วันนี้เป็นยังไงบ้างเหนื่อยไหม , กินข้าวยัง" ทักมาชวนเราคุย ตอนนั้นเราก็คุยกับเขานะ เราคุยกันมาเรื่อยๆ คือเขาอายุมากว่าเรา เขาเป็นคนพูดจาดีมากๆ คำพูดแต่ละคำของเขาคือน่าเชื่อถือมาก ทำให้เราหลงเชื่อแล้วคบกับเขา ในช่วงเวลาที่คบกับเขามันก็ดีนะ(เราคุยทางเเชทกันนะ ไม่เคยเจอตัวจริง)เขาอยากเจอเรานะ แต่เราก็ปฏิเสธเขาเพราะเรายังไม่ไว้ใจเขา จนมีวันหนึ่งเราไปงานวันเกิดเพื่อน เราก็บอกเขานะว่าเรามางานวันเกิดเพื่อน
เขาก็โทรมาบอกเราว่า"ออกมาหาเขาหน่อย"
เรา: ไม่
เขา: ออกมาหาหน่อยเร็วๆ
เรา:เค้าไม่สะดวกไปอะ
เขา: อะไรว่ะ แมร่งแค่ออกมาหาก็ไม่ได้ แล้วก็วางสายไป
คือเราต้องบอกก่อนนะว่าห้องเพื่อนเรา เจ้าของวันเกิดอยู่ห่างกับห้องของเราแค่2ห้อง เดินไม่กี่ก้าวก็ถึงซึ่งไม่ได้ไปไหนไกล เเล้วอีกอย่างทางบ้านเราก็มีกฎไม่ให้ออกบ้านหลัง6โมงเย็นเป็นต้นไป ที่เราไปงานวันเกิดเพื่อนได้เพราะห้องอยู่ใกล้ๆกัน พ่อแม่รู้จักกัน พอเวลาผ่านไปเราเริ่มรู้สึกอึดอัดแปลกๆ เราเริ่มรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป เขาเริ่มใส่อารมณ์มากขึ้น นับวันยิ่งน่ากลัวขึ้น เราเลยเริ่มห่างๆออกมา พักหลังๆเรารู้สึกว่าเหมือนเขาซ่อนอะไรไว้สักอย่าง เราเลยแอบเข้าไปในเฟสบุ๊คของเขา แอบไปเห็นเเชทที่เค้าคุยกับเพื่อนข้อความประมาณว่า"แมร่งหน้าเบื่อว่ะ ไม่อยากกลับบ้านไปเจอเเมร่งเลย โครตน่าลำคาญ" เพื่อนเขาก็ตอบกลับประมาณว่า"เอาน่า ทำใจเถอะ อี....(ชื่อของใครคนนึ่ง)มันก็เป็นเเบบนี้มาตั้งนานเเล้วไม่ใช่เหรอ" พอเราอ่านจบเราก็เริ่มสงสัยเเล้วว่าคนนี้คือใคร ผ่านไปสักอาทิตย์หนึ่งเราก็เข้าไปในเฟสเค้าอีกเราก็เห็นเค้าคุยกับเพื่อนอีก"วันนี้ไปร้านเบียร์กัน ชวน....ไปด้วย" เเล้วเราก็เห็นเขาลบข้อความนั้นไปเเล้วตอบกลับประมาณเวลา " ในนี้ไม่ได้นะ" เพื่อนเขาก็ตอบว่า" เห้ยกูลืมไป ขอโทษว่ะ" เเล้วเขาเลิกออนไป เราก็เริ่มสงสัยและหาข้อมูล จนเราไปเจอหลักฐานบ้างอย่างเราเก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งก็มีผู้หญิงคนหนึ่งทักมาหาเรา "รู้จักกับผู้ชายคนนี้ไหม แล้วเป็นอะไรกัน" เราเลยตอบไปว่า"รู้จักคะ ทำไมเหรอ" เธอถามเราอีกว่า"เป็นอะไรกัน"
เราตอบไปว่า"คบกันอยู่คะ"ตอนนั้นเราก็งงนะว่าอยู่ๆมาถามทำไม สักพักเธอก็ด่าเรา"อีหน้าด้าน อีกะ_รี่ คนที่คบด้วยมันคือผัวกู" เรานี้ช็อคมาก โทรศัพท์แทบตกพื้น ตอนนั้นเรารู้สึกสับสนเเละชาไปทั้งตัว เพื่อนเห็นหน้าเราเพื่อนเลยเข้าถามเราว่าเกิดอะไรขึ้น เราตัวชาจนพูดไม่ออก ตอนนั้นในหัวเราคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น มันคือเรื่องบ้าอะไรว่ะเนี้ย กว่าเราจะตั้งสติได้นานพอสมควร เราเลยส่งโทรศัพท์ให้เพื่อนเราตอบข้อความแทน ตอนนั้นเราร้องไห้ตลอดยันกลับบ้านเราก็ยังร้องไห้อยู่ วันนั้นเพื่อนก็มานอนเป็นเพื่อนเราอยู่กับเราตลอดเวลา สัก2ทุ่มได้ผู้หญิงคนนั้นก็โทรมาคุยกับเรา "คบกันมานานรึยัง ไปเจอกันมากี่ครั้งเเล้ว มีอะไรกันรึยัง"
เรา: " คบกันไม่นาน ไม่เคยเจอกันคุยแต่ในเเชท"
ผู้หญิงคนนั้น : " เธอไม่ใช่คนแรกหรอกนะ เราบอกเลยว่ามันคบซ้อนหลายคน เราจับได้มาเป็นสิบเเล้ว ดีนะที่ไม่เคยเจอมัน บางคนที่เราจับได้เคยนอนกับมันด้วยซ้ำ ที่มันไปเอากับคนอื่นก็เพราะเรากำลังท้อง ท้องลูกของมันอยู่ เลวจริงทำร้ายครอบครัวคนอื่น จิตใจทำด้วยอะไรถึงมาทำร้ายครอบครัวคนอื่นได้" นางด่าไปสักพักนางก็วางสายไป ตอนนั้นเราก็ขอโทษนางนะเรารู้สีกผิดมากๆ หลังจากนั้นเราก็บล็อกทุกการติดต่อของเขา เราโทษตัวเองตลอดว่ามันเลว ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก
นางเอาเฟสเราไปประจาน เพื่อนเราเห็นก็เอามาให้เราดูตอนนั้นสภาพจิตใจเเล้วเเย่มาก เราไปโรงเรียนก็มีแต่คนมองเราด้วยสายตาเหยียดหยาบ นินทาเรา เอาเราไปพูดในทางแย่ๆ เรากลายเป็นคนเก็บตัวเเละไม่พูดคุยกับใครเลย กว่าเราจะผ่านช่วงนั้นไปได้มันยากมากสำหรับเรา เราคิดตลอดเลยว่าทำไม ทำไมเราตอนมาเจออะไรแบบนี้ด้วย เพราะอะไรกัน เรากลายเป็นคนขี้ระเเวงเวลาที่มีคนเขามาคุยหรือจีบเรา เราจะถามตรงๆเลยว่ามีลูกมีเมียรึยัง คบซ้อนรึป่าว เรากลัวมาก เราเป็นเเบบนี้จนเรียนจบม.ปลายกำลังเข้ามหาลัย อยู่ๆวันนึ่งก็มีเเชทเด้งขึ้นมา "สวัสดีเราชื่อa นะ คือเราก็เคยเจอแบบเธอมา" ตอนเเรกเรางงมากว่าอะไร "เธอหมายถึงอะไร"
บทสนทนาเรากับa a:เรื่องของมัน เราเป็นหนึ่งในนั้นที่โดยมันหลอก"
เรา : " เรื่องมันเป็นยังไง" a เล่าเรื่องทุกอย่างให้เราฟัง หลังจากเราคุยกับ a เสร็จเราก็ไปสืบหาข้อมูลจนเราได้เรื่องว่า ผู้ชายคนนั้นจะเข้าหาเด็กที่เรียนม.ปลายเเละมหาลัยที่ขายของหรือดูเเล้วน่าจะมีเงิน เขาจะเข้าไปทำความรู้จักและตีสนิท เเล้วคบเป็นเเฟนเหมือนที่เค้าทำกับเรา ตอนนั้นเราทั้งเเค้นทั้งเกลียดเขามากถึงขั้นจองเวรจองกรรมเลย จนแม่เรารู้เรื่องเเล้วขอให้เราเล่าให้ฟัง เราก็เล่าให้แม่ฟังนะ แม่เราก็บอกว่าอย่าจองเวรจองกรรมเขาเลย บางทีนี้อาจจะเป็นบทเรียน บททดสอบ ที่ทำให้เราคิดอะไรได้มากขึ้น หลังจากนั้นเราก็ไปทำบุญ เเละก็อโหสิกรรมให้เขาเเละหวังว่าเขาจะเลิกทำอย่างนี้ได้เเล้ว ถึงแม้จะผ่านมาเเล้ว4ปี มันก็ยังฝั่งใจเราอยู่ ตอนนี้เราเจอเเฟนที่ดีเเล้ว เเฟนเราก็รู้เรื่องนี้นะเราเล่าให้เขาฟัง พอเขารู้เรื่องเขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เราปล่อยวางเรื่องนี้และไม่คิดถึงมันอีก เราก็หวังนะว่าสักวันเราจะปล่อยวางและทิ้งเรื่องนี้ไปได้
ปล.ใครเคยเป็นเเบบเรามาเเชร์ประสบการณ์ได้นะ