จากสองกระทู้ก่อน เรื่องแฟนที่คบกันหนึ่งเดือนเป็นมะเร็ง ผมได้ลังเล สงสัย กังวล ไว้มากครับ ผมฟุ้งซ่านมากเลยคิดอะไรที่แย่ๆ ผมจึงไปนอนหลับสักตื่น แล้วตื่นมาผมก็นอนคิดทบทวนถามใจจริงๆ แล้ว ผมยังรักเขาอยู่ รักมากครับ แม้แค่จะเดือนเดียวเองก็ตาม ผมอยากดูแลเขาครับ แต่ผมยังเรียนอยู่ ครอบครัวผมก็มีปัญหาทางการเงิน ถ้าผมดูแลเขาสิ่งที่ผมจะทำไม่ได้แน่ๆ คือ
- ผมคงแต่งงานกับเขาไม่ได้ (ญาติคงไม่ยอมรับ)
- ผมคงมีลูกกับเขาไม่ได้ (ไม่แน่ใจว่าจะติดลูกไหม สงสารลูก)
- ผมคงรับค่ารักษาพยาบาลหลังจากนี้ไม่ไหว (เนื่องจากปัญหาส่วนตัว ครอบครัวฝ่ายหญิงต้องดูแลเธอ หรือไม่ก็จนกว่าผมทำงาน)
- พ่อแม่ฝ่ายหญิงเขาพยายามดันให้แต่งงาน (แต่ผมคงคิดเรื่องนี้ไม่ได้)
ผมรักเธอนะครับ แต่ผมเป็นห่วงครอบครัวผมเช่นกัน ผมอยากใช้ชีวิตกับเธอในฐานะแฟนกันแค่สองคน ไปจนเขาตาย หรือถ้าเขาหายเราอาจจะได้แต่งงานกัน แต่ไม่มีลูก ผมอยากพาเขาไปเที่ยวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน เท่าที่ทุนทรัพย์ผมไหว
ถ้าผมบอกเธอแบบนี้ เธอจะรับได้ไหม (คงจะรับได้ แต่ครอบครัวเธอ ผมไม่แน่ใจ)
ปล. ผมทำได้ที่สุดอาจจะไม่มาก แต่ผมอยากทำในฐานะคนรักสองคน ไม่เอาครอบครัวทั่งสองฝ่ายมาเกี่ยวข้อง
*เธอและครอบครัวของเธอ จะเข้าใจ และรับได้ไหมครับ ขอบคุณครับ
จากกระทู้แฟนเป็นโรคร้าย ผมอยากดูแลเขา แต่ถ้าเราทำสิ่งนี้ไม่ได้ เธอและครอบครัวของเธอ จะรับได้ไหมครับ..
- ผมคงแต่งงานกับเขาไม่ได้ (ญาติคงไม่ยอมรับ)
- ผมคงมีลูกกับเขาไม่ได้ (ไม่แน่ใจว่าจะติดลูกไหม สงสารลูก)
- ผมคงรับค่ารักษาพยาบาลหลังจากนี้ไม่ไหว (เนื่องจากปัญหาส่วนตัว ครอบครัวฝ่ายหญิงต้องดูแลเธอ หรือไม่ก็จนกว่าผมทำงาน)
- พ่อแม่ฝ่ายหญิงเขาพยายามดันให้แต่งงาน (แต่ผมคงคิดเรื่องนี้ไม่ได้)
ผมรักเธอนะครับ แต่ผมเป็นห่วงครอบครัวผมเช่นกัน ผมอยากใช้ชีวิตกับเธอในฐานะแฟนกันแค่สองคน ไปจนเขาตาย หรือถ้าเขาหายเราอาจจะได้แต่งงานกัน แต่ไม่มีลูก ผมอยากพาเขาไปเที่ยวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน เท่าที่ทุนทรัพย์ผมไหว
ถ้าผมบอกเธอแบบนี้ เธอจะรับได้ไหม (คงจะรับได้ แต่ครอบครัวเธอ ผมไม่แน่ใจ)
ปล. ผมทำได้ที่สุดอาจจะไม่มาก แต่ผมอยากทำในฐานะคนรักสองคน ไม่เอาครอบครัวทั่งสองฝ่ายมาเกี่ยวข้อง
*เธอและครอบครัวของเธอ จะเข้าใจ และรับได้ไหมครับ ขอบคุณครับ