ตลกเราเป็นเมียน้อยหรอ เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ

คือว่า เราคบกับแฟนคนหนึ่งมา คุยกันมานานแล้ว เมื่อก่อนก็มาๆหายๆ เราก็เฮิร์ทกับเขามาก เพราะเราชอบเขามาตั้งแต่ ม.2 จนมิถุนายนปีที่แล้วเขาทักมา บอกเราว่าเขาพอแล้ว หยุดแล้ว จะมีเราแค่คนเดียว เราก็เชื่อสิคะ ก็คุยกับเขามาทุกวัน คิดถึงกัน ห่วงกัน คุยมาได้สักพักช่วงเดือนตุลาคมก็มีเรื่องเข้ามา อยู่ๆเขาหายไป แต่เราก็ไม่ตามนะคะ จนมีเพื่อนมาบอกว่าเห็นเขาซ้อนท้ายไปกับผู้หญิง เรารู้เราก็โพสต์แบบเฮิร์ทหนักมาก จนเขาทักมาคุยมาเคลียร์ บอกว่าแค่พี่ที่ทำงาน แล้วก็คุยกันปกติเหมือนเดิม ตอนคุยกันเราก็มีความสุขดี แต่เราจะเจอเรื่องแบบนี้มาตลอด แล้วเขาก็แก้ตัวตลอด จนนานวันก็นัดเจอกันดูหนังครั้งแรก ไปกินข้าวด้วยกันบ้าง คุยกันปกติเหมือนคนกำลังดูใจกัน จากนั้นวันปีใหม่ เคาท์ดาวน์เขามาหาที่บ้านค่ะ มาอยู่บ้านย่าแนะนำให้ญาติรู้จัก ก็ปกติดี เราก็รู้สึกมั่นใจขึ้นว่าเขาจะมีเราแค่คนเดียว จากนั้นมาเราก็ไปกินข้าว เจ้าของร้านสนิทกับพี่เขา เราก็แกล้งให้เพื่อนไปถามว่าพี่คนนี้มีแฟนยัง ก็โป๊ะแตกสิคะ เขาบอกว่ามีเมียแล้ว แถมพี่เขายังมีเมียน้อยหลายคน เมียเขาขี้เกียจตามแล้ว เเละรู้เรื่องเขาเยอะมาก
เราหน้าชาค่ะ คือทำอะไรไม่ถูก ไม่อยากคุยต่อ ไม่อยากทำอะไรแล้ว ร้องไห้ต่อหน้าทุกคน คือความเสียใจมาเเทนความอายไปหมด
จากนั้นมาเขาก็ทักมาตื้อ มาคุย มาเคลียร์ว่ามันเป็นเรื่องเก่าแล้ว มันไม่จริงแล้ว ไอ้เราก็อีรอบเดิม เชื่อค่ะ ทำไงได้คะ หลงแบบหัวปักหัวปำ ก็มีคนแนะนำคนดีๆมห้ดามแผลใจ อีนี่ก็ไม่เอา กลับไปคืนดีกับเขาค่ะ จากนั้นมาเราก็คิดได้ว่า เอาวะอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เสียใจให้สุดไปเลย เรากับพี่เขาเดินหน้าคุยกันต่อไป ไม่สนคำเตือนของเพื่อน พี่เขาก็ดีขึ้น ดูแลเรามากขึ้นกว่าเดิม วาเลนไทน์ซื้อดอกไม้มาให้ วันเกิดซื้อกระเป๋าให้ พี่เขาขอคบเราตั้งแต่ก่อนวาเลนไทน์ จากนั้นมาเพื่อนสนิทที่อยู่ด้วยกันก็บอกว่า ถ้าเราทำแล้วมีความสุขก็ทำไป เพื่อนไม่ห้ามหรอก แต่ถ้าเสียใจเพื่อนก็จะอยู่ข้างเหมือนกัน จากนั้นมาเราก็คบกันเรื่อยๆตลอด จนวันที่เขาบวช ช่วงเดือนเมษายน เราไปนอนที่บ้านเขา ไปช่วยงานเขา จนญาติเขาพูดออกมาว่า เดี๋ยวป.มันก็มาพรุ่งนี้ คือป.นี่เป็นแฟนพี่เขาค่ะ พี่เจ้าของร้านขายข้าวเคยเล่าให้ฟังช่วงปีใหม่ นี่ก็หน้าชาขึ้น ไหนบอกว่าพี่ป.เขาไม่มาไง แฟนเราก็บอกว่าเป็นเพื่อนสนิทกันในกลุ่ม ก็ต้องมาสิ นี่ก็เลยเฉยๆไม่คิดไร พอเช้ามาก็ปลงผมปกติ เรื่องก็แบบเออ พี่ป.เขาเป็นแฟนเก่าอ่ะเนาะ สนิทกับญาติแฟนเรามากกว่า เราแค่มาทีหลัง ก็แอบน้อยใจไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้บอกอะไรกับใคร จนบวชเสร็จ จากนั้นมาก็มีเรื่องทะเลาะกันมาเรื่อยๆ เรื่องโน่นบ้างนี่บ้าง พอพี่เขาสึกมา เราก็ไปอยู่ด้วยกัน อีนี่มือบอนแอบไปเช็คโทรศัพท์ เห็นเขาคุยกับสาวเยอะมาก แฟนเก่า ป.เขาก็คุยกันอยู่ คุยแบบแฟนด้วยค่ะ คุยลึกซึ้งหวานหยดย้อยมาก จนเห็นแล้วทนไม่ไหว เอาไปบอกเพื่อน เพื่อนก็ถามว่ากลับมาอยู่ห้องมั้ย อีเรานี่ก็ทนเก่ง บอกว่าขอเคลียร์ก่อน ถามก่อน เราก็เคลียร์ก็ถาม พี่เขาก็บอกว่าไม่ได้มีอะไร จากนั้นมาก็ดีกันบ้าง ทะเลาะกันบ้างพอมาวันหนึ่งมันคงถึงจุดที่เขาเบื่อ เขาบอกเลิกเรา แต่ยังขอให้เราอยู่ด้วย บอกว่ารักเรา แต่เเค่ไม่อยากให้มันพัง เราเสียใจมาก ทำอะไรไม่ถูก อยากร้องไห้ให้ตายไปเลย เราเริ่มไม่พูดจาเรื่องผู้หญิงของเขา เเต่เราก็ยังอยู่กับเขานะคะ ไม่มีใครรู้ว่าเราเลิกกัน เพราะเรายังทำทุกอย่างปกติ กินข้าว ดูหนัง มาหาแม่ที่บ้าน เขาทำกับเราปกติทุกอย่าง แต่เขาก็ยังคุยกับพี่ป. และเด็กของเขาอีกหลายคน
เราไม่รู้ทำไมต้องทนได้ขนาดนี้ เราไม่อยากเสียเขาไป เพราะเรารักเขามาก แต่อีกใจก็อยากจบลงสักที
เราจะทำยังไงดีคะ
เราเคยคิดที่จะออกมาหลายครั้งแล้ว แต่พี่เขาก็บอกว่าจะทำมันให้ดีขึ้นตลอด แต่เราก็ยังแอบเห็นว่าเขายังคุยกับคนอื่นอยู่เลย เเต่เราแค่ไม่ได้โวยวาย...
พี่เขาก็คุยกับพี่ ป.ตลอด ไปหากัน ปล่อยให้เรารออยู่ห้อง เรารู้แต่เราแค่ไม่อยากพูดให้มันพังไปมากกว่านี้ ตกลงที่เราเป็นอยู่นี่คือเมียน้อยเขาหรอคะ  เราควรทำยังไงต่อไปดี