ก่อนอื่นผมขอบอกไว้ก่อนว่าผมเป็นเกย์ครับ รู้ตัวเองตอนม.2 มัธยมต้น เพราะอกหักจาก ผญ ฟังดูอาจไร้สาระแต่มันก็เป็นไปแล้ว เข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ
ตอนผมอยู่ม.2ผมได้ถูกย้ายห้อง และได้มาเจอกับ เพื่อนผช คนนึงบอกเลยครับว่าชอบมากๆ ทั้งๆที่เพิ่งเคยเจอกัน เริ่มต้นผมทักแชทไปกะว่าจะลองคุยกันดู เขาพิมพ์กลับมาด้วยข้อความที่เฉยชามาก แต่ผมก็ดันทุรังพยายามคุยกัน จนเวลาผ่านไป ถึงม.3 เราก็ได้คุยกันมากขึ้นกวนกันมากขึ้น ยิ่งทำให้ผมใจชื้นมากขึ้น มีหวังมากขึ้น และความหวังก็จบลงเพราะเขามีแฟนครับเป็น ผญ ตอนนั้นผมเสียใจมาก ไม่ติดต่อเขาเลยครับ และไม่นานเขาเลิกกัน ผมก็ดีใจขึ้นมาหน่อย(ดูเป็นคนเลวใช่ไหมครับ) เขาก็มาระบายให้ผมฟัง มาฟูมฟาย ผมก็ได้แค่ปลอบใจ ตอนแรกก็ว่าจะเลิกชอบเพราะตอนนั้นจะจบม.3 จะขึ้นม.4ต่างคนต่างแยกย้าย
สรุปพอขึ้นม.4มาก็ได้อยู่เดียวกันอีก ลืมยากเลยล่ะครับทีนี้ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่กำลังจีบคนอื่น ก็เลยมาปรึกษาผม มาถามผมว่าทำไงดี หลังจากนั้นเขาก็มาบอกผมว่าจีบไม่ติด ตามเคยครับผมก็ได้แค่ปลอบ เราได้คุยกันมากขึ้น มากขึ้นจนจะไปไหนก็ไปด้วยกัน ขอให้ช่วยอะไรก็ช่วย ตามประสาเพื่อน (สำหรับผมก็แอบหวังแหละครับ) เขาดีกับผมมากๆ ชวนไปกินข้าว ชวนไปดูหนัง ตอนคุยกันเขาชอบพิมพ์อะไรแปลกๆก็เช่น "รักครับ" "คิดถึง" "บอกฝันดีเกือบทุกวัน" (ผมก็คิดไปเองสิครับจะเหลืออะไร)
พอจะจบม.6ก็ได้บอกลากัน เขาถามว่าจะเรียนต่อไหน ผมก็บอกๆเขา เขาก็บอกว่าผมต้องเรียนม.นี้นะไปเรียนกับเขา เขาบอกแบบนั้น ทำไงได้ล่ะครับคนมันแอบชอบ ปัจฉิมม.6ก็ได้จบลง สรุปพวกเราได้เรียนม.เดียวกันครับ ตอนแรกก็คิดเรื่องหอกับเพื่อนคนอื่นๆไว้ วันหนึ่งเขาก็ทักมาถามว่าจะนอนหอกับเขาได้ไหม (ลืมบอกครับ ตอนเขาอยู่ม.6 เขามีคนคุยมาตลอดครับ แต่ผมไม่รู้ มารู้ก็ตอนที่เขาอกหักละมาคุยกับผม ก่อนจะปัจฉิมบอกเลยตอนนั้นผมตัดสินใจเด็ดขาดมาก คือทั้งหึงทั้งโมโห แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรครับ ผมไม่มีสิทธิ์หึง ก็เลยตัดสินใจไม่คุยไม่ทักแชท บล้อกเฟส บล้อกการติดต่อ พร่ำมายาวละโทษทีครับ) นั้นแหละครับก็เพิ่งมาคุยกันตอนรู้ว่าติดม.ไหน ติดต่อทางไหนหรอครับ ทางIGครับและก็ชวนผมเล่นเกมครับเล่นกันทุกวัน และผมก็ได้เปิดใจลองคุยอีกครั้ง ก็ยิ่งคิดไปเองอีก เขาชอบพูดหยอดใส่ประมาณว่า ตอนนั้นผมบอกหิวข้าวมาก กินช้างได้ทั้งตัวเลย และเขาก็บอกกลับมาว่า กินช้างเลยหรอ กินผม(เขา)ก็ได้มั้ง อ่อมีบางตอนที่เขาถามสเปคที่ผมชอบ พอผมถามว่าทำไมถึงถาม เขาบอกอยากรู้เฉยๆว่าผมคิดยังไง บอกฝันดีเกือบทุกคืน ส่งข้อความมาเตือนปลุกให้ตื่นบ้าง เยอะแยะครับ
หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันทางไลน์บ้าง ไอจีบ้าง เร็วๆนี้เขาก็ได้ไปเรียนซัมเมอร์เขาก็บอกผมครับ จะไปวันไหนกลับวันไหน ไปกี่โมง ถึงก็บอก วิดิโอคอลคุยกันบอกฝันดี ล่าสุดเขาบอกเขาเจอผญคนนึงน่ารักมาก เขาขอช่องทางการติดต่อเรียบร้อยแล้ว เล่าให้ผมฟังหมดเลยว่าไปทำอะไรกันมาบ้าง(ผมก็งงจะจีบจะอะไรก็ต้องมาบอกถึงขนาดนี้เลยถึงเขาไม่ได้บอกตรงๆว่าจีบก็เถอะครับก็เหมือนทุกครั้งครับแต่ครั้งนี้มันเกินไปบอกทุกวันน่ารักอย่างนู่นน่ารักอย่างนี้ย้ำอยู่แบบนั้นตลอด)ผมก็ถามเขา เขาก็บอกเพื่อน ผมรู้ผมไม่เชื่อเขาเป็นอันขาดก็ได้แต่ตอบพลางๆแซวเขาไป ผมหรอครับรู้สึกช็อก ช็อกมากๆ หัวใจเต้นแรงไม่รู้เป็นเพราะอะไร น้ำตาก็ไหลออกมา รู้สึกเศร้าก็เศร้ารู้สึกโมโหก็โมโหที่คุยกันมาไม่มีประโยชน์อะไรเลย ที่ทำท่าทีว่ามีใจให้ ที่มาให้ความหวัง หรือจะเป็นที่เขาคิดกับเราแค่เพื่อนจริงๆ หรือแค่เราที่คิดไปเองมาตลอด หรือว่าเขาแค่เหงาอยากมีคนคุยตอนที่เขาอกหักแต่ตอนนี้ปัจจุบันนี้ ก็คงไม่เหงา ม.ผมเปิดเดือนหน้านี่ ตอนนี้คิดมากมากๆครับก็มีเพื่อนๆมาปลอบบ้างก็อย่างว่าล่ะครับยังไงก็เจอกัน ถึงตอนนั้นเขาอาจจะขอคบคนนั้นเป็นแฟนแล้วก็ได้
- ผมขอโทษที่คิดกับคุณแบบนั้นนะครับ -
เรื่องอาจไร้สาระจากคนเป็นเกย์คนนึง อึดอัดใจมากครับ จะบอกใครก็ไม่ได้จะบอกว่าเป็นเกย์กับใครก็ไม่ได้อีกกลัวใครๆเขารับไม่ได้ที่ผมเป็นและอีกอย่างผมก็ไม่อยากเสียเพื่อนไป ที่มาเขียนกระทู้ครั้งนี้ไม่ใช่อะไรหรอกนะครับ ผมไม่เคยมีใครมา 19 ปี แล้วตอนนี้ผมก็19ปีแล้ว ผมให้ใจก็ให้เขาคนนั้นคนเดียวหมดแล้ว ตอนนี้ผมก็ได้แต่จะหาทางห่างๆอยู่ครับ กระทู้อาจจะยาวนะครับ ขอบคุณ PANTIP ที่ให้ผมมาระบายความรู้สึกนะครับ และขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ แสดงความคิดเห็นได้ แนะนำได้นะครับ
ปรึกษาเรื่องความรักครับ อึดอัดมานานกว่า 5จะ6ปีแล้ว
ตอนผมอยู่ม.2ผมได้ถูกย้ายห้อง และได้มาเจอกับ เพื่อนผช คนนึงบอกเลยครับว่าชอบมากๆ ทั้งๆที่เพิ่งเคยเจอกัน เริ่มต้นผมทักแชทไปกะว่าจะลองคุยกันดู เขาพิมพ์กลับมาด้วยข้อความที่เฉยชามาก แต่ผมก็ดันทุรังพยายามคุยกัน จนเวลาผ่านไป ถึงม.3 เราก็ได้คุยกันมากขึ้นกวนกันมากขึ้น ยิ่งทำให้ผมใจชื้นมากขึ้น มีหวังมากขึ้น และความหวังก็จบลงเพราะเขามีแฟนครับเป็น ผญ ตอนนั้นผมเสียใจมาก ไม่ติดต่อเขาเลยครับ และไม่นานเขาเลิกกัน ผมก็ดีใจขึ้นมาหน่อย(ดูเป็นคนเลวใช่ไหมครับ) เขาก็มาระบายให้ผมฟัง มาฟูมฟาย ผมก็ได้แค่ปลอบใจ ตอนแรกก็ว่าจะเลิกชอบเพราะตอนนั้นจะจบม.3 จะขึ้นม.4ต่างคนต่างแยกย้าย
สรุปพอขึ้นม.4มาก็ได้อยู่เดียวกันอีก ลืมยากเลยล่ะครับทีนี้ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่กำลังจีบคนอื่น ก็เลยมาปรึกษาผม มาถามผมว่าทำไงดี หลังจากนั้นเขาก็มาบอกผมว่าจีบไม่ติด ตามเคยครับผมก็ได้แค่ปลอบ เราได้คุยกันมากขึ้น มากขึ้นจนจะไปไหนก็ไปด้วยกัน ขอให้ช่วยอะไรก็ช่วย ตามประสาเพื่อน (สำหรับผมก็แอบหวังแหละครับ) เขาดีกับผมมากๆ ชวนไปกินข้าว ชวนไปดูหนัง ตอนคุยกันเขาชอบพิมพ์อะไรแปลกๆก็เช่น "รักครับ" "คิดถึง" "บอกฝันดีเกือบทุกวัน" (ผมก็คิดไปเองสิครับจะเหลืออะไร)
พอจะจบม.6ก็ได้บอกลากัน เขาถามว่าจะเรียนต่อไหน ผมก็บอกๆเขา เขาก็บอกว่าผมต้องเรียนม.นี้นะไปเรียนกับเขา เขาบอกแบบนั้น ทำไงได้ล่ะครับคนมันแอบชอบ ปัจฉิมม.6ก็ได้จบลง สรุปพวกเราได้เรียนม.เดียวกันครับ ตอนแรกก็คิดเรื่องหอกับเพื่อนคนอื่นๆไว้ วันหนึ่งเขาก็ทักมาถามว่าจะนอนหอกับเขาได้ไหม (ลืมบอกครับ ตอนเขาอยู่ม.6 เขามีคนคุยมาตลอดครับ แต่ผมไม่รู้ มารู้ก็ตอนที่เขาอกหักละมาคุยกับผม ก่อนจะปัจฉิมบอกเลยตอนนั้นผมตัดสินใจเด็ดขาดมาก คือทั้งหึงทั้งโมโห แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรครับ ผมไม่มีสิทธิ์หึง ก็เลยตัดสินใจไม่คุยไม่ทักแชท บล้อกเฟส บล้อกการติดต่อ พร่ำมายาวละโทษทีครับ) นั้นแหละครับก็เพิ่งมาคุยกันตอนรู้ว่าติดม.ไหน ติดต่อทางไหนหรอครับ ทางIGครับและก็ชวนผมเล่นเกมครับเล่นกันทุกวัน และผมก็ได้เปิดใจลองคุยอีกครั้ง ก็ยิ่งคิดไปเองอีก เขาชอบพูดหยอดใส่ประมาณว่า ตอนนั้นผมบอกหิวข้าวมาก กินช้างได้ทั้งตัวเลย และเขาก็บอกกลับมาว่า กินช้างเลยหรอ กินผม(เขา)ก็ได้มั้ง อ่อมีบางตอนที่เขาถามสเปคที่ผมชอบ พอผมถามว่าทำไมถึงถาม เขาบอกอยากรู้เฉยๆว่าผมคิดยังไง บอกฝันดีเกือบทุกคืน ส่งข้อความมาเตือนปลุกให้ตื่นบ้าง เยอะแยะครับ
หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันทางไลน์บ้าง ไอจีบ้าง เร็วๆนี้เขาก็ได้ไปเรียนซัมเมอร์เขาก็บอกผมครับ จะไปวันไหนกลับวันไหน ไปกี่โมง ถึงก็บอก วิดิโอคอลคุยกันบอกฝันดี ล่าสุดเขาบอกเขาเจอผญคนนึงน่ารักมาก เขาขอช่องทางการติดต่อเรียบร้อยแล้ว เล่าให้ผมฟังหมดเลยว่าไปทำอะไรกันมาบ้าง(ผมก็งงจะจีบจะอะไรก็ต้องมาบอกถึงขนาดนี้เลยถึงเขาไม่ได้บอกตรงๆว่าจีบก็เถอะครับก็เหมือนทุกครั้งครับแต่ครั้งนี้มันเกินไปบอกทุกวันน่ารักอย่างนู่นน่ารักอย่างนี้ย้ำอยู่แบบนั้นตลอด)ผมก็ถามเขา เขาก็บอกเพื่อน ผมรู้ผมไม่เชื่อเขาเป็นอันขาดก็ได้แต่ตอบพลางๆแซวเขาไป ผมหรอครับรู้สึกช็อก ช็อกมากๆ หัวใจเต้นแรงไม่รู้เป็นเพราะอะไร น้ำตาก็ไหลออกมา รู้สึกเศร้าก็เศร้ารู้สึกโมโหก็โมโหที่คุยกันมาไม่มีประโยชน์อะไรเลย ที่ทำท่าทีว่ามีใจให้ ที่มาให้ความหวัง หรือจะเป็นที่เขาคิดกับเราแค่เพื่อนจริงๆ หรือแค่เราที่คิดไปเองมาตลอด หรือว่าเขาแค่เหงาอยากมีคนคุยตอนที่เขาอกหักแต่ตอนนี้ปัจจุบันนี้ ก็คงไม่เหงา ม.ผมเปิดเดือนหน้านี่ ตอนนี้คิดมากมากๆครับก็มีเพื่อนๆมาปลอบบ้างก็อย่างว่าล่ะครับยังไงก็เจอกัน ถึงตอนนั้นเขาอาจจะขอคบคนนั้นเป็นแฟนแล้วก็ได้
- ผมขอโทษที่คิดกับคุณแบบนั้นนะครับ -
เรื่องอาจไร้สาระจากคนเป็นเกย์คนนึง อึดอัดใจมากครับ จะบอกใครก็ไม่ได้จะบอกว่าเป็นเกย์กับใครก็ไม่ได้อีกกลัวใครๆเขารับไม่ได้ที่ผมเป็นและอีกอย่างผมก็ไม่อยากเสียเพื่อนไป ที่มาเขียนกระทู้ครั้งนี้ไม่ใช่อะไรหรอกนะครับ ผมไม่เคยมีใครมา 19 ปี แล้วตอนนี้ผมก็19ปีแล้ว ผมให้ใจก็ให้เขาคนนั้นคนเดียวหมดแล้ว ตอนนี้ผมก็ได้แต่จะหาทางห่างๆอยู่ครับ กระทู้อาจจะยาวนะครับ ขอบคุณ PANTIP ที่ให้ผมมาระบายความรู้สึกนะครับ และขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ แสดงความคิดเห็นได้ แนะนำได้นะครับ