เนื่องจากช่วงนี้ได้มีโอกาสดูซีรี่ส์จีนอยู่ 2-3  เรื่องเลยอยากจะมาแชร์ความรู้สึกและเปรียบเทียบกับละครบ้านเราบ้าง

ซีรี่ส์ที่เราเพิ่งดูจบไปมีสองเรื่องค่ะ   คือ  องค์หญิงเว่ยหยาง (ทางnetflix)     แผ่นดินนี้เป็นของตู๋กู (wetv)
 มินิซีรี่ส์  เรื่องคนขุดสุสาน  ตอนคำสาปราชาศพเซียงซี (wetv)

และ  ซีรี่ส์ เรื่อง ประกาศิตหงสา  (wetv)  เรื่องนี้ทำเราปวดหัวมาก  เพราะมันยังไม่จบและเราก็ต้องตามดูเหมือนละครไทย  น่าหงุดหงิดใจพอควร    แต่หลวมตัวดูไปแล้วเลยต้องตามต่อ

องค์หญิงเว่ยหยาง   vs.  แผ่นดินนี้เป็นตู๋กู  vs. ประกาศิตหงสา

สามเรื่องนี้เป็นซีรี่ส์แนวพีเรียดดราม่าวังหลังค่ะ  เครื่องแต่งกายจะเป็นจีนโบราณ  ไม่ใช่ยุคราชวงค์ชิง  ซึ่งเราชอบเพราะว่าดูสวยงามแฟนตาซีดี    ทั้งสามเรื่อง   คอสตูมการแต่งหน้า  ดีพอๆกัน  สวยงามพอๆกัน

เนื้อหาหลัก  เป็นเรื่องราวที่ตัวละครหลักคือนางเอก   เรื่องราวเป็นเรื่องของชะตาชีวิตนางเอกที่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆนาๆ
ทั้งสามเรื่องมีพระเอกที่จัดได้ว่าดีงาม  และเป็นแบ็คให้นางเอก
(องค์หญิงเว่ยหยาง   ผู้ชายหน้าตาดีแทบทุกคน)
สองเรื่องที่จบแล้ว   มีตอนจบอยู่ในเกณฑ์พอรับได้    (ไม่ได้แฮปปี้เอนดิ้ง  แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายชนิดหักอารมณ์คนดูสะบั้น)

สิ่งที่เหมือนกันในทั้งสามเรื่อง  ซึ่งหาได้ยากในละครไทยคือ

นางเอกสามารถ  ฉลาดมีไหวพริบ  ดูดี  และยังคงเป็นคนดีมีคุณธรรมได้   โดยที่นักแสดงไม่ต้องเลือกที่หน้าตาสวยจัดโดดเด่น    แต่ก็ดูสวยไปด้วยบทละคร( และคอสตูมการแต่งหน้าทำผม)   โดยเฉพาะองค์หญิงเว่ยหยาง   นางเอกนั้นหน้าตาอยู่ในเกณฑ์ธรรมดา  ในขณะที่นางร้ายหน้าสวยโดดเด่น  แต่คนดูแบบเรา  ก็จะรักและเอาใจช่วยนางเอก และเกลียดนางร้ายไปตามบท

แน่นอนว่าทั้งสามเรื่อง   นางเอกก็ไม่ได้ฉลาดตลอดเวลา  มีพลาดบ้าง  งี่เง่าบ้าง  ตามธรรมชาติมนุษย์   แต่สิ่งสำคัญคือ  ยังคงมีคุณธรรมความดีงาม   และความผิดพลาดโดยมาก  เกิดเพราะความตั้งใจดีหรือไว้ใจคนใกล้ตัว        จริงๆบทแบบนี้ฟังดูน้ำเน่า  แต่ถ้าเขียนบทละครได้ดี   มันจะกลายเป็นละครสร้างแรงบันดาลใจฟีลกู๊ดได้

ซีรี่ส์ทั้งสามเรื่อง  จะดูในแง่ดราม่ารักสามเส้าชิงรักหักสวาทโรแมนติกก็ได้   หรือจะดูในแง่การหักเหลี่ยมเฉือนคมชิงอำนาจก็สนุก     โดยเฉพาะ  แผ่นดินนี้เป็นของตู๋กู  และ  ประกาศิตหงสา
เรื่องราวเกิดตั้งเป็นพันปีก่อน   แต่ดูๆไปทำไมพลอตมันคุ้นๆ   

ยกตัวอย่าง แง่คิดที่ได้จากละครทั้ง 3  เรื่อง  ในเรื่องการเมืองการปกครอง

- เมื่อมีอำนาจอยู่ในมือ   คนที่เคยดีก็อาจจะเปลี่ยนไปได้ สิ่งสำคัญคือ  อย่าให้อำนาจตกอยู่ในมือคนที่คุณรู้อยู่แก่ใจว่าชั่ว   เพราะมันจะยิ่งชั่ว และ คุณจะปราบมันไม่ได้เลย

- ในฐานะประชาชนและข้าราชการ  เมื่อมี ผู้นำ2 ฝ่ายให้เลือก   ฝ่ายนึงจิตใจดีแต่โง่ อ่อนแอ ไม่เด็ดขาด   อีกฝ่ายฉลาดมากแต่เลวจิตใจโหดเหี้ยม  คดโกง  คุณจะเลือกฝ่ายไหน     แน่นอนว่า   ทั้งสองฝ่ายนำความหายนะเดือดร้อนแก่ประชาชนและบ้านเมืองได้ทั้งคู่

- การตัดสินใจโดยใช้อารมณ์   โดยมากมีผลลัพธ์ที่แย่

ใจเราในฐานะแฟนละครไทย  ก็อยากให้มีบทละครคล้ายๆแบบนี้ให้มากขึ้น    แบบที่มีตัวละครนำเป็นผู้หญิงที่เก่ง  ฉลาด  และยังมีคุณงามความดี   นอกจากเรื่องความรัก  ก็ให้นางเอกได้ชิงไหวชิงพริบในตำแหน่งหน้าที่การงานบ้างอะไรบ้างค่ะ    ละครไทย  ถ้านางเอกฉลาด   นิสัยก็จะแย่หรือเลว  เช่นไปตามแก้แค้นอะไรแบบนี้   (แถมบางเรื่องแก้แค้นผิดคนไปอีก)  ถ้านางเอกเป็นคนจิตใจดี   นางก็มักจะกินหญ้าเป็นอาหารหรือไถนาถูกเอารัดเอาเปรียบไปทั้งเรื่อง

ที่สำคัญ  3  เรื่องที่เล่ามา   ไม่มีการข่มขืนนางเอกจากพระเอก  หรือตัวร้ายที่รักนางเอก  แม้ว่า  พระเอกของตัวละครนั้นจะเป็นคนเลวมาก  (รักจริงไม่ขืนใจ)   ดูแล้วฟีลกู๊ดในแง่ความรัก ความโรแมนติกค่ะ   อยากได้หมดทั้งพระเอก พระร้าย

สรุปคือ   แนวเรื่อง พีเรียดดราม่าโรแมนติก   ซีรี่ส์จีนหลายเรื่องมีบทที่สนุกมากๆๆๆๆ    บทละครไปสุดมากกว่าละครไทยในบางเรื่อง     เครื่องแต่งกาย ฉาก  อลังการงานสร้างสวยงาม    เป็นทางเลือกอีกทางให้คนชอบดูซีรี่ส์หรือละครได้ติดตามนะคะ

มินิซีรี่ส์  เรื่องคนขุดสุสาน    มี 21  ตอน(มั้ย)  จำนวนตอนสั้นกว่าซีรี่ส์ปกติจีน  ที่มักจะมีจำนวน  50 ถึง 60 ตอน    

ซีจีสวยและสมจริงเลยค่ะ  เหมือนดูภาพยนตร์   แอบคิดว่า  ค่าซีจีนี่แพงมากมั้ยนะ   เอามาทำเพชรพระอุมาบ้าง  มีตะขาบยักษ์เหมือนในเรื่องเพชรพระอุมาเลย    แนวเรื่องก็ได้อารมณ์  เพชรพระอุมาผสมอินเดียน่า  โจนส์  แนวย้อนยุคกำลังภายในนิดๆ   วิวทิวทัศน์ในเรื่อง  ก็สวยงามน่าไปเที่ยวเสียจริงๆ

พระเอกเรื่องนี้หล่อแบบมอมแมมดีค่ะ  แต่จบบัดซบไปนิดนึงซึ่งไม่ถึงกับแย่  แต่ถ้าจบแฮปปี้เอนดิ้งก็จะดีกว่านี้

อวยแล้วก็ต้องพูดถึงข้อด้อยบ้างค่ะ

1.ทุกเรื่อง   เวลาบาดเจ็บสาหัส  ซีรี่ส์จีนพีเรียดต้องกระอักเลือด  อันนี้เราไม่เข้าใจจริงๆ   อ่านเจอตั้งแต่เป็นนิยายเลย   คือ  โดนเอามีดทิ่มพุงก็ให้เลือดไหลจากแผลก็ได้     ความทุลักทุเลของการกระอักเลือดนั้น   คือ เมื่อตัวละครต้องการจะสั่งเสียจะลำบากในการพูดและเลอะเทอะเหมือนปอบหยิบกินไก่      ซีนนั้นบางครั้งต้องการความดราม่าสะเทือนอารมณ์   อาจจะดูแล้วขำแทน   ยิ่งถ้าต้องมีการจูบลายิ่งแย่หนัก    จุ๊บเสร็จ  ตัวละครอ้วกเป็นเลือด แทนที่จะซึ้ง  ทำเราหลุดหัวเราะออกมา    แต่มันคงเป็นกิมมิคของเค้าอะนะ

2.จำนวนตอนเยอะมากค่ะ   เฉลี่ยคือ  50  ถึง 60  ตอน  ลองนึกถึงว่า คุณตามเชียร์ตัวละครมา50 ถึง   60 ตอน   แล้วตัวละครที่คุณเชียร์ดันตายหรือแห้วตอนท้ายเรื่อง     วิธีแก้ปัญหา   คือ  หาสปอยล์อ่านก่อน หรือถ้าหาไม่เจอ   ข้ามไปดูตอนจบก่อนเลยค่ะ   แล้วคิดอีกทีว่า  จะ ดูมั้ย    เพราะเรื่องที่สนุกจริงๆ  เช่นองค์หญิงเว่ยหยาง    สปอยล์ตอนจบมาในไตเติ้ลเลย   แต่ว่า  ประเด็นของความสนุกนั้นมันไม่ใช่ว่า  จบอย่างไร   ประเด็นคือ  นางเอกจบแบบนั้นได้อย่างไร     ซึ่งเราคิดว่า   นี่คือวิธีการเขียนบทละครที่เยี่ยมมาก  (ล่อให้คนดูสนใจกระบวนการ  มากกว่าผลลัพธ์ในตอนจบ)

3.  จบมักไม่ค่อยแฮปปี้เอนดิ้ง   จริงๆชีวิตดราม่าจบดีก็ได้นะ   จุดนี้ละครไทยชนะขาดลอย   อาจเป็นเหตุผลที่มีแฟนละครชาวจีนบางส่วนชอบดูละครไทยก็เป็นได้ค่ะ   ละครบ้านเราโดยเฉลี่ยฟีลกู๊ดกว่ามากเลย

รีวิวจากคนที่เพิ่งกลับมาดูซีรี่ส์จีนจริงๆจังๆ  ตั้งแต่เปาบุ้นจิ้นที่เหอเจียจิ้งเล่นเป็นจั่นเจา

ปล.  มีใครดูเรื่องประกาศิตหงสาบ้างคะ   เรื่องนี้จบหรือยังในจีน   ใครรู้ตอนจบบ้าง ช่วยสปอยล์ทีค่ะ    เป็นคนละเรื่องกับหงสาประกาศิตนะคะ   เรื่องนี้นางเอกเป็นนักแสดงกายกรรมละครเร่ดวงซวย จับพลัดจับผลูได้ขึ้นเป็นกุ้ยเฟย    ส่วนพระเอกนั้นซวยยิ่งกว่าที่มาหลงรักนางเอก    ดราม่ามากตามสไตล์