ผมมีปัญหาเรื่องการเข้าสังคมครับ ขี้อาย กลัวการเสียหน้า

สวัสดีครับ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ

จริงๆแล้วผมเป็นคนคุยเก่งนะครับ ถ้ากับเพื่อนสนิทที่รู้ใจกันนี่คือ คุยกันทั้งวันก็ไม่หมดเรื่องคุย แต่ปัญหาก็คือ ผมจะรู้สึกมีปัญหามากๆ เวลาที่ต้องเจอกับคนไม่รู้จัก หรือรู้จักกันแล้วแต่ไม่สนิท ที่มหาลัย มีปัญหาตั้งแต่การทักทายเลยครับ 

คือผมจะเป็นคนกลัวการเสียหน้ามากๆ เช่นเวลาทักใครสักคนแล้วเขาไม่เห็น หรือ เขาเห็นแต่ไม่ทักกลับ จะทำให้ผมรู้สึกแย่มากๆเลยละครับ บวกกับด้วยเป็นคนบุคคลิคนิ่งๆ ค่อนข้างจะฟอร์มเยอะ ก็เลยอาจจะทำให้ดูหยิ่งๆในสายตาคนอื่น จนบางครั้งถึงขนาดที่ว่าผมต้องทำเป็นมองไม่เห็นเลยอะครับ เวลาเห็นใครที่ผมรู้จักแต่ไม่สนิทเดินมาแต่ไกล ยิ่งถ้าเดินมากันหลายๆคน ความประหม่าของผมจะยิ่งมากขึ้นเป็นทวีคูณ  

ขนาดถึงเป็นคนที่ผมรู้จักมาพอสมควร ถ้าเดินหรือนั่งอยู่กับคนที่ผมไม่รู้จัก ผมก็จะรู้สึกประหม่าเหมือนกันเลยครับ จนบางครั้งต้องแกล้งทำเป็นไม่เห็น เพราะไม่อยากเรียกไม่อยากทัก กลัวหันมาทั้งโต๊ะ (แต่ถ้าผมกับเพื่อนผมสบตากันพอดีผมก็จะทักตลอดนะ)

ไม่กล้าไปนั่งกับเพื่อนด้วยถ้าโต๊ะนั้นมีเพื่อนของเพื่อนนั่งกันหลายๆคนแล้วเพื่อนเรานั่งกันอยู่แค่คน หรือสองคน กลัวว่าไปนั่งแล้วจะเป็นคนนอก ไม่มีใครคุยด้วย กลัวคนอื่นมองว่าผมไปตามเกาะ 

และก็กลัวมากๆที่จะต้องชวนคุยหรือทำความรู้จักกับใครใหม่ (โดยเฉพาะผู้หญิง) มันคิดเยอะไปหมด แบบว่า เราจะพูดอะไรติดๆขัดๆมั้ย จะดูแปลก จะดูเป็นตัวตลกในสายตาเขามั้ย  

เมื่อก่อนตอนเข้ามามหาลัยแรกๆ มีเพื่อนเยอะพอสมควรครับ ตอนนี้เพื่อนค่อยๆหายไปเรื่อยๆครับ ไม่มีเพื่อนสนิทเลยครับ  เวลา90% ที่มหาลัยจะอยู่คนเดียวตลอด ละก็ผมรู้สึกอายมากๆเวลาผมนั่งอยู่คนเดียว หรือกินข้าวคนเดียว แล้วมีคนที่ผมรู้จักเดินมาเห็น 

ตอนนี้คือมีที่พึ่งเป็นเพื่อนตอนมอปลายอย่างเดียวเลยครับ ไม่งั้นคงเหงาตายไปแล้ว

ขอคำแนะนำด้วยครับ อยากหลุดจากวงจรแบบนี้มากๆ ปีนี้อายุ 21 แล้วครับ รู้ตัวว่าผิดปกติและปัญญาอ่อนมากๆที่ยังดีลกับปัญหาเล็กๆแค่นี้ไม่ได้ กลัวถ้าปล่อยไปเรื่อยๆจะมีผลต่อการเข้าสังคมในที่ทำงานในอนาคต ขอบคุณครับ