ชีวิตตัวคนเดียว โดดเดี่ยวมาก

สวัสดีค่ะ เราอายุ18แล้วฉันยังโตไม่พอีกหรอฉันเกิดมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์แบบญาติพี่น้องไม่มีความสามัคคีกันมีปัญหาตั้งเเต่ฉันยังเด็กๆ เป็นครอบ ีี่ีี่ีี่ีีี่ีี่ีีีี่ีี่ีี่ีีี่ีี่ีีีี ครัวที่ไม่อุ่น เวลา

อาทิตย์คล้อยลอยต่ำค่ำลงแล้ว ลมพัดแผ่วแว่วกล่อมย้อมอุษา เงาไม้ทอดแนวยาวคราวนิทรา กลบเวลาทั้งวันอันเหนื่อยล้า ฝูงนกน้อยล่องลมกลับรังเร้น สยายเส้นปีกโบยพลอยอ่อนค่า เสียงเจื้อยแจ้วแว่วหายกลางเวหา ดั่งลาท

ขอลบนะคับผมได้แนวคิดแล้ว ขอบคุณทุกคนที่แสดงความมคิดเห็นด้วยคับ ..." ขอบคุณจากใจผมคับ" ไม่แค้น ไม่ยึดติด ปล่อยวาง ผมไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้แล้ว ผมปลดตัวเองจากอดีตได้แล้วคับ ผมอยากรู้มุมมองแ

 ขอใช้พื้นที่นี้ในการระบายนะคะ ไม่ดราม่านะ เคยเหนื่อยกับสิ่งแวดล้อมข้างตัวไหม เคยท้อไหมกับการเรียนในตอนนี้ ขึ้นปี1มาอยู่ต่างที่ต่างถิ่นไม่ได้อยู่กับครอบครัว ต้องอยู่คนเดียวใช้ชีวิตในมหาลัยแบบเหงา

สวัสดีค่ะคือเราอยากรู้ว่าอาการที่เป็นอยู่มันใช่อย่างที่คิดรึป่าวตลอด3ปี รู้สึกว่าเบื่อเหงา เหนื่อยท้อหมดกำลังใจเศร้าอึดอัดไม่อยากเจอใครอยากอยู่คนเดียวไม่น่าเกิดมาบางทีก็ร้องไห้ออกมาทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่า

เหนื่อยอยากมีคนคอยฟังฉันบ้าง มนุษย์แฟนก็ได้ เพื่อน พี่น้องก็ได้ ก็ไม่ใช่หญิงแข็งแรงนะ ร้องไห้เป็น ท้อเป็น เหงาเป็นบางเวลา ทำดีไงดีคะ จะผ่านความรู้สึกแบบนี้ไปได้ อยากมีคนข้างๆคอยสนับสนุนอยู่นะ

คนที่หาก็ทำไป ทั้งหนักทั้งเหนื่อย ส่วนญาติที่ขอ ก็ขออยู่ร่ำไป อ้างว่าเป็นญาติกัน

ใครกำลังหาคนคุยอยู่บ้างครับ อาจจะเป็นเพื่อนคุยเล่นๆ หรือคุยกันจริงจัง หรือกำลังมองหาใครสักคนที่จะเป็นที่ปรึกษา เวลาเราอยู่คนเดียว อยู่เป็นเพื่อนเราเวลามีอะไรไม่สบายใจเหนื่อยหรือท้อก็จะมองเห็นคนๆนี้อยู

คือฉันได้ออกมาจากตรงที่เคยอยู่ แล้วมองกลับไป รู้สึกว่าตรงที่เคยอยู่มันท้อกซิกมาก กุอยุ่ไปได้ไง เมื่อก่อนเราเป็นเพื่อนกับเพื่อนอีกคนแบบเรียนเซคเดียวกันรู้จักกัน แล้วทีนี้ก็มีเพื่อนอีกคนเพิ่มเข้ามา เพรา

อันนี้ผมรู้สึกท้อมากอันนี้คือเรื่องจริงแล้วกำลังเกิดขึ้นกับผมโดยที่ผมพยามทำตัวเป็นที่ยอมรับของหลายๆคนแต่เขากับทำเหมือนผมเป็นตัวไร้ค่าไม่มีตัวตนและวันนี้ผมจะมาเล่าโดยหลายเหตุการณ์เช่น ผมมีเพื่อนอยู่คน