เรื่องเริ่มต้นเกิดขึ้นเมื่อปี 2550
ครอบครัวของเราได้ซื้อบ้านจัดสรรสวัสดิการทหาร
พื้นที่เดิมเป็นป่า(คุ้นชื่อว่าอีสานเขียว)

บ้านเราเป็นหลังแรกๆที่เข้ามาอยู่ในหมู่บ้าน ณ ขณะนั้นเราเรียนอยู่ที่มหาลัยที่ กทม. ส่วนพ่อไปประจำชายแดนใต้ จึงมีคุณแม่คนเดียวที่เข้าไปอยู่บ้านหลังนี้

คืนแรกที่ไปนอน คุณแม่เล่าให้ฟังว่า เวลาประมาณเที่ยงคืน คุณแม่นอนไม่หลับแต่ก็พยายามข่มตา สักพักได้ยินเสียงคนคุยกันเป็น ผู้หญิง ผู้ชายประมาณ4-5คน เหมือนกำลังเดินผ่านหน้าต่างห้องนอนไป
แต่!? ใครจะเข้ามากันล่ะ?
ในเมื่อบ้านมีรั้วรอบ และห้องนอนที่คุณแม่นอนคือส่วนหลังบ้าน คุณแม่จึงลุกขึ้นมองลอดหน้าต่าง เห็นคนยืนคุยกันและหันมาทางคุณแม่ คุณแม่จึงถามว่า...

คุณแม่: อ้าวเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง
ผู้หญิงผมสั้น ใส่ชุดเดรสประมาณเข่า: ก็พวกฉันเดินทางนี้ทุกวัน มีคนอยู่ด้วยหรอ?
คุณแม่: เพิ่งเข้ามาอยู่จ๊ะ เดินไปทางอื่นพอได้มั๊ย? ที่ตรงนี้ซื้อแล้ว
ผญ,ผช: อ่อได้ๆ เดี๋ยวอ้อมไปทางอื่น แต่กลุ่มอื่นไม่รู้นะจะยอมรึเปล่า เดินผ่านทางนี้กันทุกวัน
แม่: เดี๋ยวฉันจะบอกเขาเอง
ผญ,ผช: (พยักหน้า) เดินหายไป

หลังจากนั้นแม่ก็ลุกขึ้นไปดื่มน้ำ และไปจุดธูปไหว้พระ และยัง งง กับตัวเองว่าฝันหรอ แต่ยังไม่หลับนี่ อาการเหมือนตกอยู่ในภวัง
เช้ามาก็ทำบุญ ใส่บาตร(เป็นปกติของคุณแม่)

หลังจากเหตุการณ์นี้ก็ดูจะเงียบสงบ จนคุณพ่อกลับมาประจำที่นี่และไม่ได้ไปใต้อีก

วันหนึ่งคุณพ่อเดินหอบผ้าห่มมานอนกับคุณแม่(ปกติคุณพ่อชอบนอนห้องรับแขก) แล้วบอกว่ามีผู้หญิงมาทับ ออกแนวขึ้นคร่อมแต่ที่ทำให้ตกใจคือคุณพ่อยังไม่หลับและยังดูทีวีอยู่เลย

หลังจากนั้นคุณพ่อเลยย้ายเข้ามานอนในห้องนอนตลอด แต่ก็เจอเหตุการณ์นิดๆหน่อยๆ คือได้ยินเสียงคนพูดในบ้าน หรือของตกบ้างแต่ไม่ต่อยชัดเจนมาก

เวลาผ่านไป...2ปี
เราปิดเทอมจึงกลับมาบ้านยาวหน่อย แต่วันแรกที่มา
เราบอกคุณพ่อกับคุณแม่ว่าอยากนอนด้วยกันที่ห้องรับแขก(ไม่รู้ทำไม ทั้งที่ก็มี3ห้องนอน)

คืนนั้นน่าจะประมาณตี1-2
ขณะกำลังนอน
เราได้ยินคนตะโกนข้างหูเรา เสียงผู้ชายตะโกนดังมาก จนหูเราชา

เขาพูดว่า

ผช1: ออกไป!!! ออกไปจากบ้านกูเดี๋ยวนี้ อีสัมพเวสี
ผช2: อย่าไปว่าเขาเลย (พูดเบาๆ)
ผช1: ออกไป!!! ออกไป!!! เลว อิเลว!!

เรา: จะขยับตัวลุกแต่ขยับไม่ได้ สั่น! ไม่รู้เพราะโกรธที่โดนด่าหรือกลัว

ตอนนั้น เราลืมตามองในความมืด เสียงด่ายังลั่นอยู่
ด้วยความโมโห เราพยายามตะโกนสุดเสียงแต่เสียงไม่ออก จึงมีคำพูดในใจว่า...

นี่บ้านกู เป็นใคร กูเป็นคน ด่ากูแบบนี้เป็นใครวะอย่าให้ขยับได้นะกูจะฆ่า ถ้าเป็นผีกูจะทำให้ตายแบบไม่ได้ผุดได้เกิด (ด่าไปเพราะความโมโห ล้วนๆ)

แล้วเราก็ลุกได้ ปลุกคุณพ่อ คุณแม่ เล่าให้ฟัง พ่อก็นั่งขำว่าคนอะไรโดนผีด่า แต่คุณแม่โมโหสุดๆ คว้ากริชในบ้านฟันไปตามบ้านพร้อมแช่งๆ ด่าๆ

เราก็เลยบอกว่าเอางี้เราจะนอนคนเดียวในห้องนอน(ที่ไม่ได้ใช้) แล้วก็ตะโกนว่า
มาเลยกุนอนคนเดียว ขอแบบมาเป็นตัวๆ มาเป็นเสียงกระจอกวะ(พูดเพราะโมโห ล้วนๆ) สรุปก็ไม่เจออะไร

วันต่อมา เพื่อนมานอนที่บ้านชื่อ ม.
เพื่อนคนนี้ปกติอยู่หอด้วยกันเป็นรูมเมท ม. โดนผีอำบ่อยมาก เป็นคนชอบไหว้พระ ทำบุญ ใจบุญ สวย
คืนนั้นเรานอนกันห้องรับแขก2คน(อีกแล้ว)
ม.ห้อยพระ ไหว้พระก่อนนอนเช่นเคย

เวลาประมาณตี2
เรารู้สึกเหมือนคน อึกๆอักๆ ยุกยิกๆๆอยู่ข้าง แล้วก็เสียงร้องไห้ เราเลยตื่นขึ้นมาดูสรุปคือ ม.เอง
เราถามว่าเกิดอะไรขึ้น ม. เลยเล่าว่า
ตอนที่นอนอยู่ หลับไปแล้ว
แต่รู้สึกเหมือนมีคนก้มหน้าใกล้ๆ หนังตาหนังๆพยายามลืมตาขึ้นได้เล็กน้อย ม.เห็น!!!!
มือเหี่ยวๆ เอื้อมมาบีบคอ แน่นขึ้น แน่นขึ้น
ม.จึงตัดสินใจสวดมนต์ แต่เสียงนั้นกลับบอกว่า กุก็สวดเป็น ม.เลยพูดว่าจะรีบทำบุญให้เลย ทำเยอะๆให้เลย มือนั้นเลยค่อยๆคลายออก

พอเราได้ฟังโมโหมาก ถึงกับตะโกนทำเพื่อนกุทำไมวะเป็นใครมาทำกุนี่!!!! คุณแม่ได้ยินลุกมาถามเหตุการณ์แล้วไปจุดธูปไหว้พระและให้เราไปนอนในห้องนอน ก็ไม่เจออะไรอีกและกลับบ้านไป (น่าสงสารมาก เหมือน ม.กลัวแล้วจะร้องไห้ตลอดเวลา)

2-3วันต่อมา เพื่อนอีกคนชื่อ ก. มานอนที่บ้าน
คราวนี้ไปนอนในห้องนอนกัน
พอสักตี4 (ได้ยินเสียงคุณแม่ทำกับข้าว)
ก. ก็นอนร้องไห้ ฮือๆๆๆ เราก็เขย่าตัวถามว่าเป็นอะไร
ก.บอกว่า เสียงผู้ชายเค้ามากระซิบข้างๆหู เสียงแหบๆ สะกิดแขน ก. แล้วพูดว่า...

บอกเพื่อนสิ!!! ว่าโดนพี่หลอก

เราก็คิดว่า อีกแล้วหรอออ แต่ไม่เคยเล่าอะไรให้เพื่อนฟังเลย เรื่องที่ผ่านมา

พอเช้ามานั่งกินข้าวกันอยู่เพื่อนก็บอกปวดบ่า หนักๆ
เราก็แกล้งแซวเล่นว่าสงสัยมีคนขี่คอ
เพื่อนถึงกับหวอ =‘=

พอเพื่อนจะเดินพ้นประตูหน้าบ้านก็ได้ยินเสียงพร้อมกันทั้งเราและเพื่อนว่า

บ๊ายบาย ก.ก.(ชื่อเพื่อน)

เป็นเสียงเด็กแหลมเล็ก เรานี่หันมองหน้ากันพูดขึ้นแทบจะพร้อมกันว่า
ได้ยินมั๊ย?
เราสองคนตอบ ได้ยิน แทบจะพร้อมกัน
พอถามว่าได้ยินว่าไง...ตอบเหมือนกัน บ๊ายบาย ก.ก.

พอเพื่อนเดินพ้นประตูรั้วบ้าน หันมาบอกเราว่า “กุหายปวดไหล่แล้ววะ” (เหอๆๆๆ)

เวลาผ่านไปถึงปี2559

คุณพ่อของเราเสียชีวิต (หลังจากเรียนจบเราซื้อคอนโดอยู่ กทม. แทบไม่ได้กลับบ้าน)

เหตุการณ์ก่อนเสีย คุณพ่อเล่าให้คุณแม่ฟังว่า คืนนั้นฝันว่า มีผู้ชายประมาณ4คน เอาลวดมาขันรอบคอคุณพ่อ มัดรอบคอจนตุณพ่อห่ยใจไม่ออก คุณพ่อดิ้นๆ สุดท้ายก็ตื่นก่อน พอเช้ามาเล่าใฟ้คุณแม่ฟังและบอกกับคุณแม่ว่า มันเอาฉันตายแน่ๆเลยคราวนี้
คืนต่อมาจนเวลาเช้าคุณพ่อก็เสียชีวิต แพทย์สรุปว่าติดเชื่อในกระแสเลือด

เหตุการณ์ตอนคุณพ่อยังมีชีวิต เนื่องจากที่บ้านไม่มีศาล คุณแม่ก็ได้ไหว้ เอาอาหารมาไหว้ ปักธูป ริมรั้ว(ตามคำชี้แนะหมอดู ที่คุณแม่ไปดูมา)

แต่คุณพ่อ ไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้เลยแตะข้าวหกหมด บอกว่าไหว้แบบนี้มันไหว้ผีแล้ว หลังจากนั้นคุณพ่อก็ไม่ค่อยอยู่บ้านหลังนี้ เนื่องจากไปดูแลปู่ ย่าที่ต่างจังหวัดอีกที แต่ช่วงหลังก็กลับมาอยู่บ้านหลังนี้เพราะร่างกายอ่อนแอลงนิดหน่อย เลยกลับมาอยู่บ่นพัก๋อน แต่ก็มาเสียชีวิตลง

หลังจากคุณพ่อเสียชีวิตที่บ้านหลังนี้(เสียจริงๆที่ รพ.)
คุณแม่ก็ทำใจไม่ได้ อยู่สักพักก็ขายบ้านไป

หลังจากขายบ้านไม่นาน
หลังบ้าน หน้าบ้าน บ้านข้างๆ ก็เสียชีวิตหลังละคน(ผู้ชาย) ทั้งที่อายุยังไม่มากเท่าไหร่

แล้วเราก็ไม่เคยทราบเหตุการณ์บ้านหลังนี้หลังจากขายไปแล้วอีกเลย

ลาขาด...

เรื่องจริงล้านเปอร์เซ็นจากประสบการณ์ของเราเอง

ต่อ....
เรื่องเล่าต่อไปนี้ คือเรื่องเล่าที่ฟังต่อมาจากคุณแม่และคนรอบๆข้าง แต่ไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเอง...(เหตุการณ์เกิดขึ้นก่อนที่เราจะขายบ้านของเราเล็กน้อง)

เริ่มจากหลังบ้าน

เนื่องจากหลังบ้านเป็นเพื่อนเราสมัยเรียนมัธยม และคุณพ่อคุณแม่ของเราก็เป็นเพื่อนกับคุณพ่อคุณแม่เพื่อนเราด้วย

หลังบ้านเริ่มย้ายเข้ามา หลังจากเรามาอยู่แล้วนานพอสมควร
มีการทำบุญบ้านครั้งใหญ่
วันแรกที่เค้าย้ายเข้ามา กำลังติดเหล็กดัด ปูกระเบื้องอยู่ อยู่ๆคุณพ่อของเพื่อนก็เป็นลมไป(ไม่ทราบสาเหตุ) และผู้ช่วยที่มาช่วยทำบ้าน พอขากลับขับรถมอเตอร์ไซส์กลับโดนรถชน (อาจจะบังเอิญ ทุกคนเลยไม่ได้ใส่ใจว่าจะเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับใดๆ)

พออยู่มาได้ไม่กี่เดือนก็ทำการต่อเติมบ้าน ที่เป็นพื้นที่ข้างบ้าน(ใหญ่พอๆกับบ้านหลังหลัก)
คืนนั้นเองคุณพ่อของเพื่อนก็ฝันว่า...
มีผู้ชายมายืนด่าว่า “มาเหยียบหัวกู กับขากู ขอโทษกูหรือยัง แล้วยังมาปลูกบ้านทับกูอีก” แล้วพอตื่นมา...ตาก็มองไม่เห็นข้างนึง (ที่บ้านจึงเชิญหมอธรรมมาทำพิธีขอขมา)
*หมอธรรมคือ ผู้มีความรู้ทางด้านสิ่งลี้ลับ

หลังจากเหตุการณ์นี้อีก3เดือน เพื่อนเรา(ย่อว่า ค.) ก็เอาลูกมาให้คุณพ่อเลี้ยง แต่เนื่องจากลูกเป็นโคลิก(ร้องไห้ตอนเย็นวันละ1-2ชั่วโมง เวลาประมาณ 5โมงเย็น) คุณพ่อ คุณแม่ของ ค. ก็กังวลใจว่าหลานเป็นอะไรและมีความคิดว่าน่าจะเป็นเพราะสิ่งลี้ลับ

เย็นวันหนึ่ง...ในขณะที่เด็กน้อย(หลาน) ร้องไห้อย่างหนักเช่นเดิม
พ่อของ ค. จึงพูดว่า “อย่ามาทำหลานกู มาทำกูนี่! “
เช้าตรู่ คุณแม่ของ ค. เห็นคุณพ่อยังไม่ลุกมาทานข้าวจึงเข้าไปปลุก ปรากฎว่าคุณพ่อของ ค. ได้เสียชีวิตลง
(ทางการแพทย์สรุปว่า ไหลตายหรือโรคหัวใจวายเฉียบพลัน)

จบเรื่องราวของหลังบ้าน

และ>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ต่อจากนี้อาจจะไม่แน่ชัดเรื่องสิ่งลี้ลับ...แต่เป็นเรื่องราวของผู้คนรอบๆบ้าน ที่เสียชีวิตในเวลาที่ไล่เลี่ยกันมากๆ

ข้างบ้านฝั่งซ้ายมือ...
พอย้ายเข้ามาอยู่สักพัก...ขอเรียกว่า อา ร.
อาศัยอยู่กับลูกชาย2คน ลูกชายเจอคนเดินอยู่ในบ้าน แต่พอเดินตามไปไม่พบใคร หลายต่อหลายครั้งจนทนไม่ไหว ลูกชายจึงย้ายออกไปอยู่บ้านอีกหลัง(อยู่ที่อื่น)
ส่วนอา ร. เราเคยเห็นตอนเรายังอยู่บ้าน เป็นคนแข็งแรงมาก ต่อเติมซ่อมแซมบ้านเองได้เลย แต่พอลูกชายย้ายออกไป อา ร. ก็อยู่คนเดียว บางวันฝันเห็นคนมายืนด่าว่าทำบ้านเค้าเลอะเทอะบ้าง แล้วก็มาเล่าให้แม่เราฟังหลายต่อหลายครั้ง
ต่อมาเมื่อประมาณ 2-3ปีที่แล้ว อา ร. ก็เสียชีวิตลง(ตรงนี้คุณแม่เล่าว่าป่วยและเสียชีวิต)

ต่อไปคือ ฝั่งตรงข้ามหน้าบ้านเรา
เนื่องจากไม่สนิทสนมมาก จึงมีแค่ข้อมูลเล็กน้อย
บ้านตรงข้าม สร้างสนามฝึกยิงปืนไว้ข้างบ้าน(เปิดสอนยิงปืน) เป็นครอบครัวที่อบอุ่น อยู่กันพ่อแม่ลูก
ต่อมาเราได้รับข่าวจากแม่ว่า ท่านเสียชีวิตเนื่องจาก “ปืนลั่น”

ต่อไปคือหลังบ้านอีกหลังหนึ่ง
คุณลุง ต. นอนเล่นบนเปลและนอนฝันว่า
มีผู้ชายตัวดำสนิท โพกหัวสีแดง ใส่ผ้าเตี่ยวสีแดง เดินตรงเข้ามาเทแปลของลุง และพอตื่นมาตัวลุงตกจากเปลจริงๆ ทำให้ได้รับบาดเจ็บที่สะโพกลงไป ไม่สามารถเดินได้ต้องนั่งรถเข็น
(คุณแม่ของเราเล่าให้หังว่า บ้านหลังนี้ทำบุญบ้านกันบ่อยมากๆ)

ต่อไปคือบ้านตรงข้าม อา ร. (เยื้องบ้านเรา)
ในบ้านมีต้นข่อย ต้นใหญ่อยู่หน้าบ้าน จึงคิดจะทำการขุดออก

คืนนั้นคุณลุงฝันว่า มีผู้ชายมาบอกว่า ขุดต้นข่อยทำไม มันเป็นยา
พอตื่นมา...ลุงแกก็ไม่ได้สนใจทำการขุดเลยในวันนั้น

คืนที่ขุดฝันต่อว่า...ผู้ชายคนเดิมพูดว่า ขุดออกทำไมยากู
ลุงแกเลยตอบกลับไปในฝันนั้นว่า: ยาบ้าอะไรแค่ต้นข่อย
ผู้ชายคนนั้นจึงตอบกลับมาว่า: กูบอกไม่ฟัง กูเอามีดแทงนะ!!!!

ต่อมาไม่กี่วันหลังจากฝันนั้น
คุณลุงก็เสียชีวิตลง แต่ก่อนเสีย ภรรยาของคุณลุงเล่าว่า ได้ยินเสียง ร้องของคุณลุงดังมาก(ภรรยาคุณลุงบอกว่าในใจคิดขึ้นมาเลยว่าคุณลุงโดนใครทำร้ายอยู่) พอวิ่งไปดูคุณลุงก็พบเสียชีวิตแล้ว และก่อนหน้านี้คุณลุงไม่ได้ป่วยหรือเป็นโรคอะไรเลย (แปลกที่ทางการแพทย์ก็สรุปว่าหัวใจวายเฉียบพลัน)