ผมเป็นคนขี้หึง (หึงมาก)จนแฟนผมอึดอัดไม่ว่าแฟนผมจะไปไหนกับเพื่อนผมก็จะคอยหาเรื่องจับผิดโน่นนี้นั้นต่าง

เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นคนขี้หึง (หึงมาก)จนแฟนผมอึดอัดไม่ว่าแฟนผมจะไปไหนกับเพื่อนผมก็จะคอยหาเรื่องจับผิดโน่นนี้นั้นต่างๆนาๆ 

ผมก็ไม่อยากเป็นแบบนี้นะ. แต่มันห้ามใจตัวเองไม่ไห้คิดไม่ได้. เพราะเมื่อก่อนแฟนผมแอบคุยกับคนอื่นบ่อย จนผมต้องกลายเป็นแบบนี้   ผมก็เข้าใจเธอนะคับว่าเธอคงอึดอัดและคิดผิดที่มีผมในชีวิต. ผมคิดตลอดว่าถ้าเธอไม่มีผมชีวิตเธอจะมีความสุขมาก..  เธอเคยขอแยกกันอยู่กับผมหลายครั้ง (ก็คือขอเลิกนั้นแหละ) แต่ผมขอร้องเธอไม่ให้เธอไป. ทั้งขอโทษที่ทำให้เธออึดอัด. เธอก็ไม่ไป จนทุกวันนี้เธอเฉยชากับผม อยู่กับผมก็เงียบไม่ค่อยคุย. ต่างกันกับอยู่กับเพื่อนเธอเลยคับเธอมีปัญหาอะไรหรืออยากระบายอะไรเธอไม่เคยพูดกะผมแต่เธอกับพูดกับเพื่อนเธอครอบครัวเธอ.   จนผมคิดว่าผมเป็นคนนอก.ไม่ว่าผมจะงอลหรือเรียกร้องความสนใจอะไรเธอไม่เคยง้อผมเลย. ผมเคยคิดนะถ้าผมไม่มีเธอชีวิตผมคงไม่เหลือใครเลยเพราะเธอคือทุกอย่างสำหรับผมคับเป็นทั้งกำลังใจเดียวที่ผมมีถ้าผมไม่มีเธอผมจะอยู่ไปเพื่อใครเพื่ออะไรผมยังไม่รู้เลย

แต่งต่างกับชีวิตเธอเลย. ถ้าเธอไม่มีผมชีวิตเธอคงมีความสุขมากเธอมีทั้งเพื่อนทั้งครอบครัวมีคนที่รักเธอ. ผมควรทำไงดีคับ.

ถ้าผมรั้งเขาไว้แบบนี้จะดูเป็นการรักตัวเองหรือป่าว หรือผมควรปล่อยให้เธอได้เจอกับสิ่งดีๆจะได้ไม่ต้องทนกับคนอย่างผม.