ไหนใครว่า...ฉันคือปลาทอง

โดยนิสัยส่วนตัวแล้วเป็นคนคิดบวกกับเรื่องที่ตัวเองชอบมาโดยตลอด

พอวันนึงกลับค้นพบว่า
พอเป็นเรื่องคนที่เรารักแล้วนั้น
ดันเลือกจำแต่เรื่องดีๆ
เรื่องที่ไม่ดีก็ถือคติว่า

“อะไรที่ไม่ดีก็อย่าไปจำ”

เลยกลายเป็น”ไม่รู้จักจำ”

ยอมให้เขาเอาเปรียบอยู่เรื่อยมา
เจ็บมากๆเข้าก็ทำเป็นลืม
สุดท้ายแล้วก็ลืมจริงๆว่ามันเจ็บแค่ไหน

ความจำด้านความเจ็บปวดโครตสั้น
ลืมเก่งเหมือน ปลาทอง

แล้วจะมีใครรู้มั้ยว่าปลาทองตัวนี้
ไม่ใช่จำไม่เก่ง แต่เลือกเองที่จะลืม