มีโอกาสได้เลื่อนชั้นลงมาสอนเด็กประถมปลายค่ะ แต่ก่อนสอนมัธยมปลายมาตลอด วิชาภาษาอังกฤษ
เรื่องมีอยู่ว่า มีเด็กคนหนึ่งเป็นลูกครึ่งสมมติว่าชื่อ เด็กชายเอ นะคะ เขาชอบป่วนในห้องตลอดเวลา
เดินรอบห้อง พูดแทรก แย้งทุกเรื่องทุกประโยค และเวลาเลือกตอบคำถาม ครูจะต้องเลือกเค้าเท่านั้น
ทุกๆอย่างในห้องต้องให้เค้าเป็นตัวเอก คือเรามีกิจกรรมการเรียนการสอนที่ค่อนข้างหลากหลาย
หลักๆคือจะมีการใช้เกม ก็จะมีการทอยลูกต๋อยบ้าง สุ่มจับป้ายบ้าง ซึ่งเด็กชายเอจะโวยวายให้เราเลือกเค้าตลอด
พอเราไม่เลือกเค้าก็จะอารมณ์เสีย เราจึงเลือกที่จะเพิกเฉย ซึ่งเรารู้ว่าเค้าเสียความรู้สึก
ล่าสุดสอนคำศัพท์คำว่านกฮูก Owl ค่ะ ออกเสียงว่า อาว (มี ว นิดๆท้ายเสียงก็ว่ากันไป)
เค้าแย้งทันทีว่า โอววว (สระโอหนักแน่นมาก) เราจึงเปิดแอพดิกชันนารีเดี๋ยวนั้น ทั้งแบบอเมริกัน และบริทิช และให้เค้าฟัง
เค้าเลยเริ่มพาล (เหมือนๆที่เคยทำ) บอกว่าปู่เค้าสอนมาแบบนี้ ที่เราสอนเค้าหนะมันผิดนะ
เราเลยเริ่มให้เหตุผลแบบใจเย็นนะคะ กับเค้าว่า ภาษาอังกฤษใช้กันทั่วโลก การออกเสียงสำเนียงในแต่ละประเทศก็ไม่เหมือนกัน
คุณปู่ของเด็กชายเอเป็นคนที่ไหน บอกได้ไหม พวกเราจะได้รู้ไว้ว่าที่นั่นออกเสียงแบบนี้
เค้าก็เริ่มเถียงอีกว่าภาษาอังกฤษ ก็คือภาษาอังกฤษ แล้วก็วนกลับมาลูปเดิมค่ะว่าเราผิด
เราเลยเปิดเสียงคลิปอีกที (ซึ่งจริงๆเราไม่อยากทำ เพราะเรารู้ว่ามันจะเป็นการประจานเพื่อน ทำให้เค้ารู้สึกแย่ว่าเค้าน่ะผิด)
แล้วเราเลยตัดจบ แล้วพูดกับทั้งห้องว่าครูจะไปหาคำตอบให้นะว่าสรุปแล้วอ่านได้สองแบบรึเปล่า
เค้าก็ยังแทรกมาดังๆอีกว่า โอ
เราเลยเพิกเฉย และเปล่อยเบลอไปก่อน เปลี่ยนเรื่องไปคำอื่น
ทุกๆครั้งที่เค้าเริ่มต้นเถียง มันจะยืดยาวมาก ซึ่งเราเป็นห่วงเด็กคนอื่นๆ เพราะเราจะโฟกัสแต่ที่ตัวเค้าคนเดียวไม่ได้
มีเด็กอีก 30 กว่าคนในห้องที่รอให้เราสอน และมันเสียเวลามากๆกับการที่ทำให้เค้าอยู่สงบๆ
เคยให้เค้าลองเล่นเป็นตำรวจดูค่ะ ถ้าใครไม่ฟังครู ไม่เรียน หรือไม่สนใจ ให้เค้าบอกครู ได้ผลอยู่บ้างในสองครั้งแรก
แต่แน่นอนว่าเด็กคนอื่นก็อยากเป็นตำรวจบ้าง และพอลองเปลี่ยน เค้าไม่ได้เป็นบ้าง เค้าก็ประท้วง - -"
เราเริ่มสืบสาวหาต้นเหตุค่ะ จากข้อมูลที่ได้มาคือ
พ่อเค้าเป็นชาวต่างชาติเลิกกับแม่ที่เป็นคนไทย พ่อหนีกลับไปที่ประเทศบ้านเกิดแล้วทิ้งเค้าและพี่ชายไว้ที่นี่
แม่คนไทยแต่งงานใหม่กับพ่อเลี้ยงคนไทย และมีลูกด้วยกันอีกคนนึง (ตัวเด็กชายเอเป็นลูกคนกลางค่ะ)
เด็กจะค่อนข้างกลัวพ่อเลี้ยงมาก ทำให้อยู่บ้านเป็นคนละคนกับที่โรงเรียน
จากปากคนที่รู้จักเด็กคือ เด็กอยู่บ้านจะเรียบร้อยมาก ไม่เล่นกับใคร ไม่คุยกับใคร อยู่เงียบๆ
สงสารก็สงสารค่ะ ไม่รู้จะจัดการยังไงเลย
เรารู้ว่าเค้าอยากเป็นคนสำคัญที่โรงเรียน แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นที่สนใจตลอดเวลา
(เคยเรียกมาคุยส่วนตัวด้วย เราบอกเค้าว่า เค้าต้องให้เพื่อนตอบบ้างนะเพื่อนก็อยากตอบ ครูก็รักเค้านะ แต่ครูก็ต้องรักเพื่อนคนอื่นเท่ากันกับเค้า
คำตอบที่เราได้มาคือ ก็เค้าจะให้ครูสนใจเค้าคนเดียว จะทำไม คนอื่นไม่ได้เก่งเท่าเค้า - -")
เราเองก็รู้สึกแย่นะคะเวลาที่เราเพิกเฉยเค้า เวลาเค้าต้องการจะเอาชนะในการเถียง แต่เราก็คิดถึงเด็กๆคนอื่นๆที่เค้าเบื่อ เค้าเซ็ง เวลารอเราเถียงกับเค้าค่ะ
รบกวนทีนะคะ ใครที่เคยมีประสบการณ์ หรือว่าเคยเจอเคสคล้ายๆกัน
เราอยากให้ห้องเรียนของเราดีกว่านี้ -/l\-
เมื่อนักเรียนท๊อปฟอร์มขนาดนี้ คุณครูจะจัดการอย่างไรดีคะ?
เรื่องมีอยู่ว่า มีเด็กคนหนึ่งเป็นลูกครึ่งสมมติว่าชื่อ เด็กชายเอ นะคะ เขาชอบป่วนในห้องตลอดเวลา
เดินรอบห้อง พูดแทรก แย้งทุกเรื่องทุกประโยค และเวลาเลือกตอบคำถาม ครูจะต้องเลือกเค้าเท่านั้น
ทุกๆอย่างในห้องต้องให้เค้าเป็นตัวเอก คือเรามีกิจกรรมการเรียนการสอนที่ค่อนข้างหลากหลาย
หลักๆคือจะมีการใช้เกม ก็จะมีการทอยลูกต๋อยบ้าง สุ่มจับป้ายบ้าง ซึ่งเด็กชายเอจะโวยวายให้เราเลือกเค้าตลอด
พอเราไม่เลือกเค้าก็จะอารมณ์เสีย เราจึงเลือกที่จะเพิกเฉย ซึ่งเรารู้ว่าเค้าเสียความรู้สึก
ล่าสุดสอนคำศัพท์คำว่านกฮูก Owl ค่ะ ออกเสียงว่า อาว (มี ว นิดๆท้ายเสียงก็ว่ากันไป)
เค้าแย้งทันทีว่า โอววว (สระโอหนักแน่นมาก) เราจึงเปิดแอพดิกชันนารีเดี๋ยวนั้น ทั้งแบบอเมริกัน และบริทิช และให้เค้าฟัง
เค้าเลยเริ่มพาล (เหมือนๆที่เคยทำ) บอกว่าปู่เค้าสอนมาแบบนี้ ที่เราสอนเค้าหนะมันผิดนะ
เราเลยเริ่มให้เหตุผลแบบใจเย็นนะคะ กับเค้าว่า ภาษาอังกฤษใช้กันทั่วโลก การออกเสียงสำเนียงในแต่ละประเทศก็ไม่เหมือนกัน
คุณปู่ของเด็กชายเอเป็นคนที่ไหน บอกได้ไหม พวกเราจะได้รู้ไว้ว่าที่นั่นออกเสียงแบบนี้
เค้าก็เริ่มเถียงอีกว่าภาษาอังกฤษ ก็คือภาษาอังกฤษ แล้วก็วนกลับมาลูปเดิมค่ะว่าเราผิด
เราเลยเปิดเสียงคลิปอีกที (ซึ่งจริงๆเราไม่อยากทำ เพราะเรารู้ว่ามันจะเป็นการประจานเพื่อน ทำให้เค้ารู้สึกแย่ว่าเค้าน่ะผิด)
แล้วเราเลยตัดจบ แล้วพูดกับทั้งห้องว่าครูจะไปหาคำตอบให้นะว่าสรุปแล้วอ่านได้สองแบบรึเปล่า
เค้าก็ยังแทรกมาดังๆอีกว่า โอ
เราเลยเพิกเฉย และเปล่อยเบลอไปก่อน เปลี่ยนเรื่องไปคำอื่น
ทุกๆครั้งที่เค้าเริ่มต้นเถียง มันจะยืดยาวมาก ซึ่งเราเป็นห่วงเด็กคนอื่นๆ เพราะเราจะโฟกัสแต่ที่ตัวเค้าคนเดียวไม่ได้
มีเด็กอีก 30 กว่าคนในห้องที่รอให้เราสอน และมันเสียเวลามากๆกับการที่ทำให้เค้าอยู่สงบๆ
เคยให้เค้าลองเล่นเป็นตำรวจดูค่ะ ถ้าใครไม่ฟังครู ไม่เรียน หรือไม่สนใจ ให้เค้าบอกครู ได้ผลอยู่บ้างในสองครั้งแรก
แต่แน่นอนว่าเด็กคนอื่นก็อยากเป็นตำรวจบ้าง และพอลองเปลี่ยน เค้าไม่ได้เป็นบ้าง เค้าก็ประท้วง - -"
เราเริ่มสืบสาวหาต้นเหตุค่ะ จากข้อมูลที่ได้มาคือ
พ่อเค้าเป็นชาวต่างชาติเลิกกับแม่ที่เป็นคนไทย พ่อหนีกลับไปที่ประเทศบ้านเกิดแล้วทิ้งเค้าและพี่ชายไว้ที่นี่
แม่คนไทยแต่งงานใหม่กับพ่อเลี้ยงคนไทย และมีลูกด้วยกันอีกคนนึง (ตัวเด็กชายเอเป็นลูกคนกลางค่ะ)
เด็กจะค่อนข้างกลัวพ่อเลี้ยงมาก ทำให้อยู่บ้านเป็นคนละคนกับที่โรงเรียน
จากปากคนที่รู้จักเด็กคือ เด็กอยู่บ้านจะเรียบร้อยมาก ไม่เล่นกับใคร ไม่คุยกับใคร อยู่เงียบๆ
สงสารก็สงสารค่ะ ไม่รู้จะจัดการยังไงเลย
เรารู้ว่าเค้าอยากเป็นคนสำคัญที่โรงเรียน แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นที่สนใจตลอดเวลา
(เคยเรียกมาคุยส่วนตัวด้วย เราบอกเค้าว่า เค้าต้องให้เพื่อนตอบบ้างนะเพื่อนก็อยากตอบ ครูก็รักเค้านะ แต่ครูก็ต้องรักเพื่อนคนอื่นเท่ากันกับเค้า
คำตอบที่เราได้มาคือ ก็เค้าจะให้ครูสนใจเค้าคนเดียว จะทำไม คนอื่นไม่ได้เก่งเท่าเค้า - -")
เราเองก็รู้สึกแย่นะคะเวลาที่เราเพิกเฉยเค้า เวลาเค้าต้องการจะเอาชนะในการเถียง แต่เราก็คิดถึงเด็กๆคนอื่นๆที่เค้าเบื่อ เค้าเซ็ง เวลารอเราเถียงกับเค้าค่ะ
รบกวนทีนะคะ ใครที่เคยมีประสบการณ์ หรือว่าเคยเจอเคสคล้ายๆกัน
เราอยากให้ห้องเรียนของเราดีกว่านี้ -/l\-