เพื่อนด่าบุพการีต่อหน้าเราเลยTT ทำยังไงดีคะ?

คือเรามีเพื่อนอยู่คนนึงขอแทนว่าบีแล้วกันนะคะ คือนางเป็นผู้ชายแต่นิสัยคล้ายๆกะเทยแต่ก็ยังชอบผู้หญิงอยู่ เมื่อก่อนก็เล่นด้วยกันดีๆ แต่มีปีนึงไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน  แค่ปีนี้ก็อยู่ด้วยกันแล้วนะคะ แล้วเรื่องมีอยู่ว่า..
เราทะเลาะกับบีเรื่องไร้สาระ แต่ก็ไม่ได้โกรธจริงๆหรอก คือเหมือนแค่หยอกๆกัน แล้วเราก็เดินไปซื้อขนมด้วยกัน แต่บีก็ไม่สนใจนะ แล้วซักพักบีก็บอกว่าเดินตามทำไม ไม่มีกิจ แล้วบีก็หันหน้าไปตอนนั้นเราน้อยใจมากเลยเดินกลับมา พอวันต่อมาคือห้องเรานั่งแบบ3คนใช่ม้ะ ตอนแรกบีนั่งตรงกลาง เราานั่งซ้ายสุดแล้วมีเพื่อนอีกคนขอแทนชื่อว่าเอ วันนั้นบีย้ายที่นั่งให้เอมานั่งตรงกลางส่วนบีก้นั่งซ้ายสุด(ก้คือไม่ได้นั่งกับเรา) แล้วเราก็คือพยายามรักษามิตรภาพไว้ไง เวลาบีพูดอะไรเราก็จะตอบ(บางคำ)พร้อมกับนิ้มให้บี แต่บีก็จะตอบกลับมาว่ายุ่ง,(ขอโทษในคำหยาบนะคะ)มันทำให้เราใจอ่อนขึ้นทุกวัน แล้ววันนี้ครูเก็บค่าเสื้อแต่เราลืมเอาเงินมา ครูเลยบอกจ่ายพน.ก้ได้ แต่เราไม่รู้เลยจริงๆว่าแม่จะมาหาตอนกลางวัน พอตอนกลางวันเพื่อนก็มาบอกว่าแม่มาหา แม่ก็เอาตังให้ครู เสร็ตแล้วแม่ก็พาเราไปฝากเงินที่ห้องธนาคาร คือบีไปช่วยครูทำงานอยู่ในนั้นอยู่แล้วไง พอแม่เราเดินเข้าไปบีเห็นก็หลบแม่เรา แม่เราก็เลยถามบีว่ามานี่หน่อย(อันนี้แม่เล่าให้ฟังนะคะ)แต่บีไม่มาบอกว่าผมทำงานอยู่แต่ครูที่ธนาคารบอกให้ไปบีก็เลยไป แม่เราก็ถามว่าโกรธอะไรกันหรอ บีก็บอกว่าไม่ได้โกรธหนิครับ เสร็จแล้วแม่ก็บอกว่าเป็นเพื่อนกันมีอะไรก็ช่วยกัน อย่าโกรธกันเลยนะ อะไรประมาณนี้ เสร็จแล้วบีก็บอกครูว่าจะกลับห้องแล้ว แล้วก้สวัสดีครู พอเข้าห้อง บีก็มาว่าเราว่า"บอกแม่เองไม่ต้องมาบ่อยๆนะ เค้ารำคาญ " แล้วก้มีเพื่อนบอกว่า เรายังไม่รู้เลยว่าแม่เราจะมา แล้วบีก็บอกว่า"ไม่ต้องมา" แล้วตอนนั้นเดินไปเรียนดนตรี เราก็เดินไปกับเพื่อนผญ.แล้วบีก็มาเดินด้วยแล้วก็บ่นประมาณว่า"เอะอะอะไรก็ให้แม่มา(คือเราไม่รู้จริงๆว่าแม่เราจะมาหา) มาบ่อยๆมันก็น่ารำคาญแล้วเรื่องที่เองทะเลาะกับเค้าแม่เองก้รู้ดี ขี้ฟ้อง " คือเราจะบอกก่อนนะคะว่า ก่อนหน้าที่แม่จะรู้ว่าเราโกรธอะไรบีแม่เราถามว่าทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกับบีเลยหรอ เห็นไม่มีเรื่องตลกๆให้ฟัง เราก็บอกไปว่าบีมันโกรธเรา แค่นั้น  กลับไปที่เรื่องบีต่อ คือบีว่าบุพการีของเราซึ่งบียังอายุน้อยกว่าแท้ๆ แล้วบียังบอกว่าฝากไปบอกแม่เองด้วยนะ ไม่ต้องมาบ่อย เค้าจะทำงาน มันน่ารำคาญ... คือเราได้ยินแล้วเรายืนขึ้นเกือบจะชกหน้ามันแล้วอ่TTตอนนั้นเราจุกมาก วันวาเลนไทน์เราก็ซื้อขนมให้ เวลาแม่เรามารับแม่เราก็จะฝากขนมอะไรต่างๆให้บีตลอด แต่พอมาได้ยินอะไรแบบนี้เราจุกมากๆเลยอ่ะ เราคิดว่าบีน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดแล้ว แต่เหมือนเราคิดผิดมากๆ ถ้าย้อนกลับตอนนั้นได้เราคงชกหน้าบีไปแล้วแหล่ะ ตอนนั้นเราโกรธมากๆ มากจริงๆ คือเกือบจะร้องแล้วแต่ก็พยายามบอกตัวเองว่าเราตัวแค่นี้อาจจะยัง ต้องเจออะไรมากกว่านี้ เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ