สวัสดีครับ
กลับมาเจอกันอีกแล้วนะครับ วันนี้ผมนั่งอ่านดูกระทู้เก่าๆ ตั้งแต่ปี 59 แล้วก็ย้อนกลับมามองตัวเองในวันนี้
ผมมีเรื่องราวอยากจะบอกเล่าให้ทุกๆคนได้ฟังกันครับ
'ผมเพิ่งอกหักอีกแล้วครับ'
เป็นเรื่องน่าแปลกนะครับ ความรักกับมนุษย์เป็นของคู่กันจริงๆ ไม่ว่าจะผ่านมาแล้วซักกี่ครั้ง อกหักกี่ครั้งก็ยังทุกข์ใจเหมือนเดิม
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ผมเพิ่งรู้จักได้ไม่นานครับ แต่ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงมีอิทธิพลกับผมได้มากขนาดนี้
ตอนนี้เธอได้จากผมไปแล้ว เพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ความงี่เง่าของตัวผมเองครับ หลังจากเลิกกับเธอผมก็มีโอกาสได้พูดคุยกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่ผมสนิทเป็นอย่างดี
หลังจากที่พูดคุยมาสักพักท่านถามผมว่า จากความรักที่ผ่านมาทั้งหมดในชีวิต ผมได้เรียนรู้อะไรไปแล้วบ้าง
ผมนั่งคิดและตอบว่า 'ทุกอย่างล้วนเกิดจากตัวผมเอง'
ผมนั่งใช้สติ ไตร่ตรองกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น และพบว่าปัญหาส่วนใหญ่นั้น เกิดขึ้นจากตัวผม อารมณ์ต่างๆ จนทำให้คนรักทั้งหมดที่ผ่านมา
'เข้ามา และจากไป'
กระทู้นี้ผมไม่ได้ต้องการให้ทุกท่านโทษตัวเอง หรือโทษใครแต่อย่างใด ผมเพียงอยากจะบอกว่า 'การอกหักเป็นเพียงบทหนึ่งในการเรียนรู้'
หากท่านใดเผชิญกับสิ่งๆนี้อยู่ บางคนอาจจะโทษตัวเอง หรือ โทษคนที่เรารัก เมื่อความรักพังลง แต่อาจจะลืมคิดไปว่า 'ระหว่างทางนั้น มันก็มีความสุขมากๆแล้วไม่ใช่เหรอ'
บางครั้งความรักก็น่ากลัว บางครั้งมันอาจจะเจ็บมาก บางครั้งก็น่าค้นหา บางครั้งก็ช่างมีความสุข แต่สิ่งสำคัญที่สุดเมื่อความรักจบลง เราต้องรู้จัก
'การยอมรับความจริง' และ 'เรียนรู้ที่จะก้าวข้ามผ่านไปข้างหน้า'
บทเรียนบางครั้งมันอาจจะทุกข์ และราคาแพง แต่บทเรียนครั้งนี้ จะทำให้เรามีสติ และไม่ทำให้เราผิดพลาดซ้ำอีก
ผมยังเชื่อในเรื่องเวรกรรม เชื่อเรื่องผลจากกระทำ หากท่านใดเคยอ่านกระทู้เก่าๆของผม
เพราะฉะนั้นหากใครกำลังเจ็บปวด ผมขอให้กำลังใจเหมือนเดิม 'เข้มแข็ง และลุกขึ้นมาให้ได้นะครับ'
หมั่นทำดี สวดมนต์ ไหว้พระ ทำบุญ และที่สำคัญ 'ปล่อยวาง' ให้ได้
ผมนั่งอ่านเรื่องราวของทุกท่าน และพบว่ามีอีกหลายคนที่พบเจอเรื่องราวที่เจ็บมากกว่าเรา แต่เขาก็ยังผ่านมันไปได้
แล้วทำไม 'เราจะผ่านไปไม่ได้ล่ะ'
ให้กระทู้นี้เป็นพื้นที่ของทุกๆคนนะครับ อยากเศร้า เศร้าได้ครับ อยากระบาย เอาให้เต็มที่ แต่สุดท้ายนี้
'ผ่านไปด้วยกันนะครับ'
ใช้ 'เวลา' มีสติ และอยู่กับปัจจุบันกันนะครับ
แล้ววันนึงเราจะกลับมาหายดี
อกหัก l ยอมรับความจริง l เรียนรู้ที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า (พื้นที่สำหรับคนอกหักเข้ามาอ่านกันครับ)
กลับมาเจอกันอีกแล้วนะครับ วันนี้ผมนั่งอ่านดูกระทู้เก่าๆ ตั้งแต่ปี 59 แล้วก็ย้อนกลับมามองตัวเองในวันนี้
ผมมีเรื่องราวอยากจะบอกเล่าให้ทุกๆคนได้ฟังกันครับ
'ผมเพิ่งอกหักอีกแล้วครับ'
เป็นเรื่องน่าแปลกนะครับ ความรักกับมนุษย์เป็นของคู่กันจริงๆ ไม่ว่าจะผ่านมาแล้วซักกี่ครั้ง อกหักกี่ครั้งก็ยังทุกข์ใจเหมือนเดิม
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ผมเพิ่งรู้จักได้ไม่นานครับ แต่ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงมีอิทธิพลกับผมได้มากขนาดนี้
ตอนนี้เธอได้จากผมไปแล้ว เพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ความงี่เง่าของตัวผมเองครับ หลังจากเลิกกับเธอผมก็มีโอกาสได้พูดคุยกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่ผมสนิทเป็นอย่างดี
หลังจากที่พูดคุยมาสักพักท่านถามผมว่า จากความรักที่ผ่านมาทั้งหมดในชีวิต ผมได้เรียนรู้อะไรไปแล้วบ้าง
ผมนั่งคิดและตอบว่า 'ทุกอย่างล้วนเกิดจากตัวผมเอง'
ผมนั่งใช้สติ ไตร่ตรองกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น และพบว่าปัญหาส่วนใหญ่นั้น เกิดขึ้นจากตัวผม อารมณ์ต่างๆ จนทำให้คนรักทั้งหมดที่ผ่านมา
'เข้ามา และจากไป'
กระทู้นี้ผมไม่ได้ต้องการให้ทุกท่านโทษตัวเอง หรือโทษใครแต่อย่างใด ผมเพียงอยากจะบอกว่า 'การอกหักเป็นเพียงบทหนึ่งในการเรียนรู้'
หากท่านใดเผชิญกับสิ่งๆนี้อยู่ บางคนอาจจะโทษตัวเอง หรือ โทษคนที่เรารัก เมื่อความรักพังลง แต่อาจจะลืมคิดไปว่า 'ระหว่างทางนั้น มันก็มีความสุขมากๆแล้วไม่ใช่เหรอ'
บางครั้งความรักก็น่ากลัว บางครั้งมันอาจจะเจ็บมาก บางครั้งก็น่าค้นหา บางครั้งก็ช่างมีความสุข แต่สิ่งสำคัญที่สุดเมื่อความรักจบลง เราต้องรู้จัก
'การยอมรับความจริง' และ 'เรียนรู้ที่จะก้าวข้ามผ่านไปข้างหน้า'
บทเรียนบางครั้งมันอาจจะทุกข์ และราคาแพง แต่บทเรียนครั้งนี้ จะทำให้เรามีสติ และไม่ทำให้เราผิดพลาดซ้ำอีก
ผมยังเชื่อในเรื่องเวรกรรม เชื่อเรื่องผลจากกระทำ หากท่านใดเคยอ่านกระทู้เก่าๆของผม
เพราะฉะนั้นหากใครกำลังเจ็บปวด ผมขอให้กำลังใจเหมือนเดิม 'เข้มแข็ง และลุกขึ้นมาให้ได้นะครับ'
หมั่นทำดี สวดมนต์ ไหว้พระ ทำบุญ และที่สำคัญ 'ปล่อยวาง' ให้ได้
ผมนั่งอ่านเรื่องราวของทุกท่าน และพบว่ามีอีกหลายคนที่พบเจอเรื่องราวที่เจ็บมากกว่าเรา แต่เขาก็ยังผ่านมันไปได้
แล้วทำไม 'เราจะผ่านไปไม่ได้ล่ะ'
ให้กระทู้นี้เป็นพื้นที่ของทุกๆคนนะครับ อยากเศร้า เศร้าได้ครับ อยากระบาย เอาให้เต็มที่ แต่สุดท้ายนี้
'ผ่านไปด้วยกันนะครับ'
ใช้ 'เวลา' มีสติ และอยู่กับปัจจุบันกันนะครับ
แล้ววันนึงเราจะกลับมาหายดี