ขอกำลังใจจากคุณแท่เลี้ยงเดี่ยวหน่อยค่ะ ตอนนี้เหนื่อย และท้อมากไม่รู้จะเริ่มจัดการชีวิตจากตรงไหนดี...
- เลิกกันกับพ่อของลูกมาสักพักค่ะ แต่ก็ยังคงคิดถึงวันเก่าๆ วันแรกที่คบกัน ความสุข ความอบอุ่น ตัดสินใจเลิกกันกับพ่อของลูกด้วยเหตุผลที่ว่า เขาทุบตีเราเวลาดื่มสุรา ถ้าไม่ทุบตีก็จะหาเรื่องต่างๆนาๆ เขาทุบตีเราหลายครั้ง ทุกครั้งเราจะให้อภัยตลอด แต่ครั้งสุดท้ายมันหนักหนาสาหัสจริงๆ เรากราบเท้าเขา ขอร้อง ขอชีวิต สุดท้ายเราหนีออกมาได้ เราด่าเขานะว่ากินเหล้า เราก็คิดว่ามันเป็นธรรมดาของผัวเมีย กินแล้วนอนเราไม่ว่า กินแล้วเมาอาราวาด ตีลูกเมีย แม้กระทั่งเพื่อนเขาก็เตือนตลอดเวลาเมา ชอบกร่าง
-เรามีลูกด้วยกัน2คน คนโต2ขวบ7เดือนเข้า ร.ร เตรียมอนุบาล
คนเล็ก10เดือน ตอนเราไปทำงานกับสามียายกับแม่ดูลูกให้ แม่เราทำงาน ตอนกลางวันอยู่กับยายทวด เพื่อนบ้านช่วยเลี้ยงบ้าง แต่ตอนนี้เราหนีออกจากทาสสุรามาอยู่กับลูก ยังตั้งตัวไม่ได้
-ควรจัดการชีวิตแบบไหนดีคะ อยากทำงาน สมัครงานแถวบ้านเขาก็ไม่เรียกเพราะคนตกงานเยอะ จะไปทำงานต่างจังหวัดก็ต้องสำรองเงินไว้ชื้อนมชื้อแพมเพิสของลูกๆทั้ง2คน อีก เพราะพ่อของลูกเขาไม่ได้ส่งเสียอะไร และตอนนี้เขากำลังมีความสุขกับแฟนคนใหม่ อยู่หรู กินสบาย ตัดมาที่เรา อดๆ อยากๆ ค่าขนมลูก ค่านม ท้อมาก ควรจัดการปัญหายังไงคะ