ยังไม่หลุดพ้นซะที

กลั้นแค่ไหน สุดท้ายก็ไหลเหมือนเดิม

เราเป็นอยู่ค่ะไม่รู้เลยว่าอะไรพาเราไปบ้านหลังนั้นที่เราเคยอยู่รู้ตัวอีกทียืนหน้าบ้านหลังนั้น เราใช้ข้ออ้างว่าแวะหาลูกสาวค่ะ อดีตสามีไม่ได้มาคุยนะคะมีแค่คนในบ้านเค้ามาคุยด้วย เราอ้างหลายอย่างเพื่อให้ได

ร้องไห้กับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ทำพลาดไป เสียใจ เก็บสิ่งนั้นไว้คนเดียว จนเกิดอาการเครียด สับสนไปหมด

เรารู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียว เพื่อนก็ไม่สนใจ คนรอบตัวก็ไม่สนใจ ทำอะไรไม่คิดถึงความรู้สึกเรา เรารู้สึกโดดเดี่ยวมาก นอนร้องไห้ทุกวัน เราแค่ต้องการคนที่สามารถเล่าทุกอย่างให้ฟังได้

รู้สึกเหงาโดดเดี่ยว อยากมีคนอยู่ข้างๆ แต่อีกใจนึงก็กลัวเจ็บ กลัวผิดหวัง กลัวการที่ีต้องกลับมาอยู่คนเดียว บางทีก็สับสนกับความรู้สึกตัวเอง

เคยเป็นป่ะ ร้องไห้แบบไม่มีน้ำตา ไม่มีสีหน้าของความเสียใจ แต่หัวใจมันร้องไห้อยู่ข้างใน. เคยเป็นป่ะ ไม่อยากจะพูดอะไร ไม่อยากจะไปงี่เง่าโวยวายกับใคร แต่รอใครสักคนมาถามว่าเป็นไรไหม และคอยปลอบประโยนหัวใจ.

แฟนเราอยากเลิกกับเราเพราะเขารู้สึกผิดที่ทำให้เราร้องไห้ เสียใจ และเหนื่อยมาตลอด และเขาต้องการที่จะเลิกกับเราจริงๆค่ะ เราคบกันได้ปีกว่าๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาก็ทำเราเหนื่อย ทำเราเสียใจมากจริงๆนั่นแหละค่

คือ ชีวิตช่ววนี้มันพบเจออะไรมามากมาย ตอนมปลายก็ เคยคบสาวมา 3 ปี เเต่มาเลิกตอนมหาลัย ตอนนี้ก็เป็น นักศึกษา ฝึกวาดภาพไปวันๆ หน้าตาก็ไม่ได้ดี เเต่พอช่วงนี้ได้เจอตนมากมายที่มีความรักกัน มันทําให้นึกถึงอดี

เรารู้สึกแค้นใจแฟนเก่าที่ทำให้เราเศร้าเสียใจอยู่บ่อยๆ ทั้งๆ ที่เราซื่อสัตย์กับเขามาตลอด แต่มันมั่วกาม:) จนเรามีรอยแผลที่ขาไม่รู้ติดโรคจากมันมาหรือเปล่า ขอวิธีล้างแค้นทีค่ะ รวมถึงเพื่อนเลวๆ ที่ไม่เคยพู

เจอแต่คนใจร้าย รักแต่ตัวเอง เศร้า…