ยังไม่หลุดพ้นซะที

ระหว่างคนป่วยกาย กับคนป่วยใจใครจะตายก่อนกัน คนป่วยกาย ร่างกายอ่อนแอแต่มีคนดูแล คอยให้ความสำคัญ ให้ความรัก กับอีกคนป่วยทางใจ ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ญาติ พี่น้องเพื่อนฝูง พ่อแม่ก็ไม่มี สัตว์ที่เคยมีก็มา

บอกอยู่ทุกครั้ง......พูดกับตัวเองในใจตลอดว่าไม่ เป็นไร เหงา เศร้า ไม่มีใครเข้าใจ ไม่เคยได้ปลด ปล่อยหัวใจที่อ่อนล้า......เหมือนต้นไม้ที่ถูกทิ้งไว้ไม่มีใครสนใจว่ามันเป็นต้นอะไร?......มันอาจจะยืนหยัดได้ด

ฉันรักเธอเข้าแล้ว ฉันทำอะไรได้บ้างนอกจากทำใจ ฉันเสียใจร้องไห้ทุกค่ำคืนขณะที่เธอทิ้งฉันไปหัวเราะกับคนอื่นชื่นมื่นหัวใจ I'm crying ฉันรักเธอแล้วฉันทำอะไรได้บ้าง?

อกหักค่ะ เสียใจมาก วันนี้ดีขึ้นแล้วแต่ยเปราะบางอยู่ เลิกคิดถึงไม่ได้เลย แค่ร้องไห้น้อยลง ขอกำลังใจหน่อยนะคะ

คุณมีวิธี "จัดการกับความรุสึกผิดในอดีต" ในเรื่องของความรัก กันยังไงบ้างครับ ผมอยุกับมันมา 5 ปีแล้ว เหมือนจะลืมแล้ว แต่พอมีอะไรมาสกิดนิดนึง ผมก้อปวดใจกับความผิดตัวเองทุกครั้ง ไม่เคยหายไปจากใจ

เคยเป็นป่ะ ร้องไห้แบบไม่มีน้ำตา ไม่มีสีหน้าของความเสียใจ แต่หัวใจมันร้องไห้อยู่ข้างใน. เคยเป็นป่ะ ไม่อยากจะพูดอะไร ไม่อยากจะไปงี่เง่าโวยวายกับใคร แต่รอใครสักคนมาถามว่าเป็นไรไหม และคอยปลอบประโยนหัวใจ.

กลั้นแค่ไหน สุดท้ายก็ไหลเหมือนเดิม

คือ มีคนมาจีบเราแล้วเราก็คุยกับเขาทุกวันจนรู้สึกดีมากๆ แต่พอมาวันนี้ทะเลาะกันแล้วเขาลบเฟสเรา เราเสียใจมากแบบเราไม่ได้เปนแฟนกันนะแต่ทำไมเสียใจแบบร้องไห้ฟูมฟาย คืออ่อนแอ จริงๆ ใจเราหวิวๆมันรุ้สึกไม่อยาก

ตามนั้นเลยค่ะ คือแบบเราชอบมาคิดๆในสิ่งที่ทำลงไปแล้ว แล้วเราก็รู้สึกเสียใจและร้องไห้ แบบว่าเราชอบคิดว่าที่เราทำสิ่งนั้นดขาจะคิดยังไงนาาา เขาจะเสียใจมั้ย เขาจะเศร้ามั้ย เขาจะร้องไห้มั้ย คิดมาก็ยังเศร้าค

หลายครั้งที่เราเสียใจแบบมากๆ แล้วมันรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ เสียวแปร๊บๆ ที่ตรงหัวใจจริงๆค่ะ มันรู้สึกแย่มาก ตอนนี้รู้สึกเศร้ามากค่ะ พอคิดถึงเรื่องที่ทำให้เศร้าทีไร หัวใจมันเหมือนโดนบีบ ฟังดูอาจจะตลกๆนะคะ