เราควรอยู่ต่อไปรึควรหนีออกมาให้พ้นๆดีคะ?😥

คือตัวเราอยู่ม.4ค่ะ ชีวิตเราจบลงตั้งแต่ม.2 เพราะยายเราได้กลายเป็นคนพิการ เราจึงต้องย้ายบ้านมาอยู่กับลูกๆของยายเพราะจะได้ช่วยกันดูแลยายค่ะ(หลักเดิมเคยอยู่บ้านหลังนี้อยู่แล้วแต่ต้องย้ายออกเพราะทะเลาะกัน) ตอนแรกพอกลับมาอยู่ที่นี้ทุกอย่างคือดีค่ะมีคนช่วยดูแลยายดูแลเรา ลูกๆของยายมาเยี่ยมไม่ขาดสาย แต่พออยู่นานไปเรื่อยๆทุกอย่างกลับแย่ลงจากที่ทุกคนคอยดูแลยายให้กลับเป็นเราที่ต้องมาดูแลคนเดียวคอยเอาอึเอาเยี่ยวสารพัด จากที่ทำกับข้าวไม่เป็นก็ต้องมาหัดทำโดนไฟลวกบ้างน้ำมันกระเด็นทำให้แผลเป็นบ้าง ต้องมาทำนู้นนี้ทุกอย่าง กลับมาจากโรงเรียนก็ต้องมาทำกับข้าวบางวันทำน้อยก็ได้กินเร็วบางวันทำเยอะก็ได้กินหลัง1ทุ่ม บางวันก็ต้องมานั่งซักผ้าตอน2ทุ่มเพราะพวกเขาทำเครื่องซักพัง ยิ่งกว่านั้นบางวันก็ไม่ได้นอนค่ะเพราะต้องนั่งทำการบ้าน ทำแบบนี้ไปทุกวันๆและมันก็หนักขึ้นทุกวันๆ เราโดนด่าทุกวันในเรื่องที่เราไม่ผิดเราต้องโดนรับแทนหลานๆเขาตลอด ครั้งนึงเราเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายเพราะเราเหนื่อย ทุกอย่างโดนกดดันตลอดเรื่องเรียนเรื่องบ้านเรื่องเงินเรื่องเพื่อน มันเยอะสารพัดที่เด็กม.3คนนึงจะรับไหว แต่ใจนึงก็คิดว่าถ้าเราตายไปใครจะดูยาย แล้วคงมีอีกหลายคนที่แย่กว่าเราทำไมเราไม่สู้ โอเคเราก็พยายามอยู่พยายามเก็บกดไปเรื่อยๆแล้วบอกตัวเองว่าต้องทนนะต้องสู้นะอย่ายอมแพ้นะ บางครั้งก็ต้องแอบไปร้องคนเดียวเพื่อที่จะปล่อยกดออกมา จนมาถึงวันนี้วันที่เขาเริ่มด่าเราขึ้นเรื่อยๆมีแต่คนไม่ชอบเรามีแต่คนเกลียดเราไม่รู้เหมือนกันว่าเราไปทำอะไรให้พวกเขา วันนี้เขาเอาไม้ถูพื้นจะฟาดเราค่ะ พอเราจับแย่งมาเขาก็ตบหน้าเราด่าเราถีบเราจะบีบคอเรา เราควรทำไงอะเราเลยปล่อยความกดดันของตัวเองออกมา เขาก็ยังไม่สนใจเขาเอาแต่คนมีเงิน เวลาเขาไม่สบายยเราก็ดูแลเขาตลอด แต่มันเจ็บใจตรงที่เราไว้ใจป้าที่อยู่กทม.ระบายทุกอย่างให้ฟังหมดแต่เขาก็เอาเรื่องของเราไปเล่าให้ฝั่งนู้นฟังหมด ส่วนยายเราเขาก็ด่าเราตลอดทั้งๆที่เราทำให้เขาทุกอย่าง พยายามเรียนให้สูงๆพยายามสอบติดโรงเรียนระดับอำเภอให้ได้เพื่อที่จะได้ไม่เสียหน้าเขา แต่ไม่รู้ทำไมยิ่งทำดียิ่งแย่ลงนับวันแย่ยิ่งกว่าเดิม เราควรทำไงคะควรทนต่อไปหรอ เรื่องบางเรื่องคือไม่ไหวแล้วค่ะทุกคนเกลียดเราหมดเลยเรายังต้องเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนั้นอยู่ไหมคะ หนูไม่ไหวแล้ว😭
ปล.ถ้าพิมพ์อะไรให้สบสนก็ขอโทษด้วยนะคะ
ปล.2 จะด่าเราว่าเรียกร้องความสนใจก็ได้นะคะคนเราความคิดมันไม่เหมือนกัน อีกอย่างเราโดนแบบนี้จนชินแล้วค่ะ😞