คุณเคยเจอคนที่เป็นได้ทุกอย่างให้คุณไหมคะ ทั้งแฟน พี่ เพื่อน น้อง ลูก ป๊า ช่าง คุณครู เป็นเหมือนทุกๆอย่าง เข้ากันได้ดี คุยเรื่องเดียวกัน แต่แล้ววันนึง เขาก็เปลี่ยนไป แล้วสุดท้ายแม้แต่การเจอกันยังทำไม่ได้เลยค่ะ ฉันไม่รู้ว่าใครคือคนที่ผิด แต่ฉันคิด มันก็คงไม่มีใครผิด มันแค่มีแค่คนที่รัก กับคนที่เคยรัก เท่านั้น แต่ฉันคือคนแบบแรก ผ่านมา1ปีแล้วค่ะ ฉันยังคงคิดถึงเขาบ่อยๆ คิดถึงมากๆ จนค่อยๆยอมรับได้ แต่ก็ยังคิดถึงนะ โดยเฉพาะวันไหน ที่รู้ ท้อแท้ อีกนานไหม กว่าฉันจะมูฟออนได้ ฉันพยามลองเปิดใจคุยกับคนที่เข้าหานะ แต่ทุกอย่างมันดู เหมือนฉันเหนื่อยจนสุดท้ายฉันก็เลือกที่อยู่คนเดียว ฉันยังมีความคิดโง่ๆ ว่าถ้าขอพรได้ ฉันอยากให้เรากลับมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง แต่ก็เป็นไปไม่ได้จริงๆ ฉันพยามตามหา รอ คนที่ทำให้ฉันเป็นตัวเอง ไม่ต้องพยามอะไรเลย แต่เขาก็ยังรักฉัน เข้าใจฉัน แต่มันไม่มีเลยค่ะ มันแปลว่าฉันรัก คนเก่ามากหรอคะ ฉันไม่เคยลืมเขาเลย ขอโทษนะคะ ที่มาระบายอะไรก็ไม่รู้ ฉันคงเหงา เลยคืดถึงเขาเกือบทุกคืน มันผิดไหมคะ ถ้าฉันอยากให้เขากลับมาสีกวันหนึ่ง ตอนนี้มันก็เหมือนฉันรอนะ แต่ก็คอยบอกตัวเองตลอด ว่าต้องก้าวต่อไป เหมือนที่เขาก้าว ฉันเฝ้ามองเขาจากที่ไกลๆ เขามีความสุขดี ฉันก็ดีใจนะ แต่เวลาเขาสวีทกะคนใหม่ ฉันก็ใจชาค่ะ มือชา 555 ตั้งนานแล้ว มันไม่ได้ทำให้ฉัน เป็นคนที่เข้มแข็งขึ้นเลย ฉันมักเกลียดตัวเองอยู่เสมอ กับความชอบคิดถึงอดีต วันนี้ ในปีที่แล้ว ฉันรู้ว่าฉันเจ็บขนาดไหน เวลามันทำให้ฉันดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ปีที่แล้ว มันเจ็บเหมือนจนทนไม่ไหว แต่ในปีนี้ ฉันแค่คิดถึงเขา แต่ยังทนได้อยู่ ปีหน้าฉันอาจจะคืดถึงเขาน้อยลงใช่ไหม อย่าด่าฉันเลยนะคะ ฉันแค่อยากเล่าให้ใครสักคนฟัง เพราะถ้าเพื่อนฉันครอบครัวฉัน เขาคงด่าฉัน ว่าโง่แหละ 555 ฉันไม่เคยพูดถึงความรู้สึกอ่อนแอให้ใครฟังเลย ฉันมักทำตัวเข้มแข็ง ต่อหน้าคนอื่นตลอดเลย จนบางที เวลาอยู่คนเดียวฉันรู้สึกว่าฉันอ่อนแอจัง
ทำไมเรายังคิดถึง