มันคือความรักหรือความหลง

ฉันคบกับผช.คนนึงอยู่ค่ะ คนนี้เป็นแฟนคนที่5ของฉันจุดเริ่มต้นของเรามาจากเพื่อนค่ะ เราเป็นเพื่อนกันรู้จักกันตอนเปิดเทอมเรามีแฟนอยู่แล้วค่ะ แต่แฟนเรานอกใจเรา พอเราเลิกกันเขาเริ่มเข้าหาเรา เข้ามาเป็นเพื่อนคุยพากลับบ้านพากิน จิตใจที่พังกลับมาฟูสดใสอีกครั้ง เราตกลงจะคุยกันไปเรื่อยๆไม่รีบคบค่ะ จริงๆในใจอยากคุยกันไปนานๆ เราก็บอกเขาไปเขาตกลงคุยกันได้ประมาณ2เดือน-3เดือนได้ แล้วเขาก็หายไปประมาณ2อาทิตย์ค่ะ แล้วเขาก็กลับมา พร้อมกับบอกว่าเขากับเราคบกัน จริงๆเรารู้สึกดีนะคะ รู้สึกดีมาตลอดตั้งแต่เขาเข้ามา เราเลยตกลงคบกันแบบงงๆ คบกันมาเรื่อยๆ เขาเสมอต้นเสมอปลายค่ะ เขาชอบเล่นแรงๆต่อยแขนตบหัว เราก็เล่นแรงๆเตะขาทุกอย่างที่เล่นได้5555 เขาไม่เคยง้อเราตั้งแต่ต้น ไม่เคยตามใจ เราถามว่าทำไมถึงไม่ง้อไม่ตามใจเราบ้าง เขาบอกว่า ถ้าวันนี้เขาง้อเรามากๆกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง จะทำให้เราเหลิง งอนเอาแต่ใจเอาบ่อยๆ เรารู้เหตุผลเราก็เริ่มเข้าใจและปรับทุกๆอย่างเพื่อจะอยู่กับเขาได้ค่ะ ทุกๆวันเราใช้เวลาด้วยกันเขาเป็นเหมือนพ่อเหมือนเพื่อนเหมือนลูกเหมือนทุกๆอย่าง ดุบ้าง เล่นบ้าง ตามใจบ้าง อ้อนบ้าง เรามีความสุขค่ะเวลาเราบอกว่าไม่ชอบอะไรเขาจะไม่ทำเลย เขาเป็นคนโมโหง่ายมาก เราใจร้อนค่ะแต่เจอเขาเราก็ต้องเป็นคนใจเย็น เป็นคนง้อตลอด ให้อิสระในการไปเที่ยวต่างๆของเขาไม่ตามไม่โกรธไม่งอนอะไรทั้งนั้น จนวันนึงทะเลาะกันเพราะเรื่องโซเชียล เราเครียดพอดีเราบอกว่าไม่ชอบแบบนี้นะก็จบค่ะไม่ได้มีการงอแงต่อ เราหายไปค่ะ จนกลับมาเขาบอกเราว่าเขาไม่โอเคกับสิ่งที่เราทำความหมายคือเราโกรธเขาเรื่องโซเชียลของเขา แต่จริงๆมันไม่ใช่เราก็พยายามอธิบายว่าไม่ใช่แต่ไม่เป็นผลค่ะเขาบอกอยากอยู่คนเดียว เรากลัวว่าเขาจะทิ้งเราไป ร้องไห้ไม่กล้ามองหน้า เขาก็ไม่คุยเลยค่ะ(แอบใจร้ายมาก) จนตอนเย็นของวันเราไปขอโทษ เขาให้อภัยเราค่ะ ทุกอย่างโอเค เรารู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เราไม่บอกเขา ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเรากลัวเสียเขาไปมาก เวลาเราเล่าเรื่องของแฟนเราให้เพื่อนฟัง เพื่อนจะบอกว่าเราหลงแฟน เราเลยไม่รู้ว่า สิ่งที่เราเป็นมัรคือความรักหรือความหลงกันแน่