เราคบกับแฟนมาประมาณ 3 ปี แล้วค่ะ คบมาตั้งแต่สมัยเรียนปี 1 จนปัจจุบันเพิ่งเรียนจบ เป็นแฟนคนแรกของเราเลย
ส่วนตัวเป็นลูกคนเดียว ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว แต่พอมีคนนี้เค้ามาจีบ ทีแรกก็ปฎิเสธตลอด แต่เค้าก็ดีกับเรามากๆเลย คอยดูแลเอาใจใส่นั่งรถไฟฟ้าไปส่งที่บ้าน ซื้อขนม หาชีทให้ คอยทักมาให้กำลังใจตลอด ที่สำคัญเค้าเปิดเผยความสัมพันธ์ตลอด ไม่ว่าจะกับเพื่อนหรือครอบครัว ซึ่งเราสามารถเข้ากับเพื่อนและครอบครัวเค้าได้อย่างดี ก็เลยเปิดใจและคบกันค่ะ
พอคบไปคความรักเริ่มจืดจางลง จากที่เคยไปส่งไปรอรับตอนเรียน กลายเป็นเราที่กลับเอง ไปไหนมาไหนเองตลอด แต่เราพยายามที่จะเติมเต็ม เค้ามาหาเราน้อยลง ในใจเราก็แอบน้อยใจแต่คิดว่าไม่เป็นไร ถ้าเค้าไม่มาหา เราไปหาเค้าเองก็ได้ เราเลยเลือกที่จะไปหาเขาก่อน เวลาอยู่ด้วยกันก็มีความสุขมากมากเลย เรายอมรับว่าเราเองที่ตามใจเค้า เวลาเค้าอยากได้อะไรก็จะรีบไปหามาให้ อยากทานอะไรเราก็ไปซื้อมาให้ อยากไปไหนเราก็ไปเป็นเพื่อน เขาอยากทำอะไรเเราคอยที่จะสนับสนุน เช่น เรื่องการเรียนเราก็ช่วยค่ะ ทั้งงานวิจัยอะไรเราช่วยทำเท่ากำลังที่มีตลอด พวกเรามีทะเลาะกันบ้างแต่ก็กลับมาคุยกันมาดีกันตลอด
เรื่องที่ทะเลาะกันส่วนใหญ่คือเรื่องที่เขาไม่ใส่ใจเราเท่าไหร่ค่ะ ซึ่งเราพยายามพูดเรื่องนี้ตลอด แต่ก็คือถูกมองว่างี่เง่าและไร้สาระ เช่น แต่ก่อนเขาจะทักเรามาทุกคืน และทุกเช้า เป็นประจำเลยค่ะ แต่ช่วงหลังๆ ก็คือบางครั้งก็หายไปเลย ซึ่งเราเข้าใจ ว่าบางครั้งง่วง บางครั้งเหนื่อย แต่ยิ่งเวลาผ่านไปมันยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ จากที่ทักมาวันละหลายครั้ง กลายเป็นไม่กี่หน โทรมาคุยกลายเป็นไม่โทรมา
ซึ่งทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราเป็นคนไปง้อเค้าตลอดเลยค่ะ บางครั้งงอนเองง้อเอง หรือเค้าแค่โทรมา ทักมานิดเดียว เราก็จะหายโกรธเป็นปลิดทิ้งเลย ของตายที่แท้ทรู
หลังจากเรียนจบมา มันมีปัญหาที่ทำให้ทะเลาะกันมากขึ้น เราเริ่มรู้สึกว่า เค้าหายไปมากขึ้นค่ะ เค้าไม่ได้โทรมา ไลน์มาแบบแต่ก่อน กว่าจะตื่นก็เป็นช่วงเย็น หรือเล่นโซเชียลก็เล่นน้อยลงค่ะ แต่ก่อนเค้าจะชอบลงรูปคู่กับเราและมีแคปชั่นหวานๆ ตลอด แต่ช่วงหลังคือเค้าลบรูปเราค่ะ (หลายครั้งที่ทะเลาะกันเค้าก็ลบตลอด) แต่เราเลือกที่จะเฉยๆ เพราะรูปที่เค้าลงเราก็คือไม่สวยเลย 5555 ในวันสำคัญวันครบรอบ วาเลนไทน์ ก็ไม่มีการลงรูปอะไรค่ะ เมื่อเราถามเค้าเรื่องโซเชียลเค้าก็บอกค่ะ ว่าเลิกเล่นไปแล้ว แต่เมื่อไม่นานมานี้เค้าไปทำกิจกรรมอาสากับเพื่อนๆมาค่ะ พอกลับมาเค้าก็ลงรูปเยอะมากมากเลย เป็นสิบเลยค่ะ เราก็รู้สึกน้อยใจมากมาก ความรู้สึกคือเข้าใจค่ะว่าเค้าอินและชอบกับกิจกรรม แต่ว่าคือ คบกันมา 3 ปี เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเราเลยค่ะ คือไป 3 วัน ลงรูปมากกว่า คบกับเรา 3 ปี.....
เราน้อยใจมากมากค่ะ แต่เค้าก็คงยังมองว่ามันเป็นเรื่องงี่เง่าและไร้สาระอยู่ดี เวลาโมโหเค้าชอบว่าเราด้วยคำหยาบๆ ค่ะ จนเราเจ็บและชินไปเอง
แต่ครั้งล่าสุดเรายอมรับว่าเราโมโหใส่เค้าค่ะ แรงมากมาก เราโยนเสื้อผ้าเลย ยอมรับว่าสติแตก จนควบคุมสติไม่ได้ ในใจมันวกไปวนมาที่สุด ความรู้สึกเรา คือ สำหรับเรา เราคิดว่าเค้าคือคนที่สำคัญมากที่สุด แต่สำหรับเค้าแล้วเหมือนมันไม่ใช่ ทำไมเค้าไม่เอาใจใส่เราแบบแต่ก่อน เค้าโทรมาหาเฉพาะทีเรื่องอยากให้ช่วยไปทำนู่นนี่ หรือโทรมาเฉพาะเวลาที่เค้าเหงา มาเล่าเรื่องให้ฟัง แต่เค้าไม่เคยถามเราอีกเลยค่ะว่าเราเป็นยังไงบ้าง เหมือนยิ่งคบยิ่งสนใจน้อยลง จนใจเราจะแหลกอยู่แล้ว
เรารู้ตัวค่ะว่าเรางี่เง่าและไร้สาระมาก แต่เรารู้สึกว่าการกระทำของเค้าหลายอย่างเหมือนเราเป็นสิ่งของที่ไม่มีความรู้สึก เราพยายามพูดคุย ก็ถูกมองว่าเป็นเรื่องปัญญาอ่อนไร้สาระ พอเราโมโห เค้าพูดกับเราค่ะ ว่ารับไม่ได้ที่เราเป็นแบบนี้ ในขณะที่เราถูกเค้าว่าแค่ไหนเราก็ยังยอมเลือกที่จะอยู่ข้างเค้าตลอด
เรางี่เง่า ไม่ควรค่ากับการมีคนรักจริงๆใช่มั้ยคะ
มีวิธีที่จะทำให้เค้ากลับมาเอาใจใส่เราเหมือนเดิมมั้ย
เราอาจจพิมผิดถูกๆ ตอนนี้เรารู้สึกเคว้งคว้างมากค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไง คุยกับคนรอบตัวก็ลำบาก ไม่รู้ต้องทำตัวยังไง เราไม่อยากงี่เง่าเลยจริงๆค่ะ
รู้สึกไม่อยากมีความรักอีกแล้ว
ส่วนตัวเป็นลูกคนเดียว ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว แต่พอมีคนนี้เค้ามาจีบ ทีแรกก็ปฎิเสธตลอด แต่เค้าก็ดีกับเรามากๆเลย คอยดูแลเอาใจใส่นั่งรถไฟฟ้าไปส่งที่บ้าน ซื้อขนม หาชีทให้ คอยทักมาให้กำลังใจตลอด ที่สำคัญเค้าเปิดเผยความสัมพันธ์ตลอด ไม่ว่าจะกับเพื่อนหรือครอบครัว ซึ่งเราสามารถเข้ากับเพื่อนและครอบครัวเค้าได้อย่างดี ก็เลยเปิดใจและคบกันค่ะ
พอคบไปคความรักเริ่มจืดจางลง จากที่เคยไปส่งไปรอรับตอนเรียน กลายเป็นเราที่กลับเอง ไปไหนมาไหนเองตลอด แต่เราพยายามที่จะเติมเต็ม เค้ามาหาเราน้อยลง ในใจเราก็แอบน้อยใจแต่คิดว่าไม่เป็นไร ถ้าเค้าไม่มาหา เราไปหาเค้าเองก็ได้ เราเลยเลือกที่จะไปหาเขาก่อน เวลาอยู่ด้วยกันก็มีความสุขมากมากเลย เรายอมรับว่าเราเองที่ตามใจเค้า เวลาเค้าอยากได้อะไรก็จะรีบไปหามาให้ อยากทานอะไรเราก็ไปซื้อมาให้ อยากไปไหนเราก็ไปเป็นเพื่อน เขาอยากทำอะไรเเราคอยที่จะสนับสนุน เช่น เรื่องการเรียนเราก็ช่วยค่ะ ทั้งงานวิจัยอะไรเราช่วยทำเท่ากำลังที่มีตลอด พวกเรามีทะเลาะกันบ้างแต่ก็กลับมาคุยกันมาดีกันตลอด
เรื่องที่ทะเลาะกันส่วนใหญ่คือเรื่องที่เขาไม่ใส่ใจเราเท่าไหร่ค่ะ ซึ่งเราพยายามพูดเรื่องนี้ตลอด แต่ก็คือถูกมองว่างี่เง่าและไร้สาระ เช่น แต่ก่อนเขาจะทักเรามาทุกคืน และทุกเช้า เป็นประจำเลยค่ะ แต่ช่วงหลังๆ ก็คือบางครั้งก็หายไปเลย ซึ่งเราเข้าใจ ว่าบางครั้งง่วง บางครั้งเหนื่อย แต่ยิ่งเวลาผ่านไปมันยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ จากที่ทักมาวันละหลายครั้ง กลายเป็นไม่กี่หน โทรมาคุยกลายเป็นไม่โทรมา
ซึ่งทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราเป็นคนไปง้อเค้าตลอดเลยค่ะ บางครั้งงอนเองง้อเอง หรือเค้าแค่โทรมา ทักมานิดเดียว เราก็จะหายโกรธเป็นปลิดทิ้งเลย ของตายที่แท้ทรู
หลังจากเรียนจบมา มันมีปัญหาที่ทำให้ทะเลาะกันมากขึ้น เราเริ่มรู้สึกว่า เค้าหายไปมากขึ้นค่ะ เค้าไม่ได้โทรมา ไลน์มาแบบแต่ก่อน กว่าจะตื่นก็เป็นช่วงเย็น หรือเล่นโซเชียลก็เล่นน้อยลงค่ะ แต่ก่อนเค้าจะชอบลงรูปคู่กับเราและมีแคปชั่นหวานๆ ตลอด แต่ช่วงหลังคือเค้าลบรูปเราค่ะ (หลายครั้งที่ทะเลาะกันเค้าก็ลบตลอด) แต่เราเลือกที่จะเฉยๆ เพราะรูปที่เค้าลงเราก็คือไม่สวยเลย 5555 ในวันสำคัญวันครบรอบ วาเลนไทน์ ก็ไม่มีการลงรูปอะไรค่ะ เมื่อเราถามเค้าเรื่องโซเชียลเค้าก็บอกค่ะ ว่าเลิกเล่นไปแล้ว แต่เมื่อไม่นานมานี้เค้าไปทำกิจกรรมอาสากับเพื่อนๆมาค่ะ พอกลับมาเค้าก็ลงรูปเยอะมากมากเลย เป็นสิบเลยค่ะ เราก็รู้สึกน้อยใจมากมาก ความรู้สึกคือเข้าใจค่ะว่าเค้าอินและชอบกับกิจกรรม แต่ว่าคือ คบกันมา 3 ปี เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเราเลยค่ะ คือไป 3 วัน ลงรูปมากกว่า คบกับเรา 3 ปี.....
เราน้อยใจมากมากค่ะ แต่เค้าก็คงยังมองว่ามันเป็นเรื่องงี่เง่าและไร้สาระอยู่ดี เวลาโมโหเค้าชอบว่าเราด้วยคำหยาบๆ ค่ะ จนเราเจ็บและชินไปเอง
แต่ครั้งล่าสุดเรายอมรับว่าเราโมโหใส่เค้าค่ะ แรงมากมาก เราโยนเสื้อผ้าเลย ยอมรับว่าสติแตก จนควบคุมสติไม่ได้ ในใจมันวกไปวนมาที่สุด ความรู้สึกเรา คือ สำหรับเรา เราคิดว่าเค้าคือคนที่สำคัญมากที่สุด แต่สำหรับเค้าแล้วเหมือนมันไม่ใช่ ทำไมเค้าไม่เอาใจใส่เราแบบแต่ก่อน เค้าโทรมาหาเฉพาะทีเรื่องอยากให้ช่วยไปทำนู่นนี่ หรือโทรมาเฉพาะเวลาที่เค้าเหงา มาเล่าเรื่องให้ฟัง แต่เค้าไม่เคยถามเราอีกเลยค่ะว่าเราเป็นยังไงบ้าง เหมือนยิ่งคบยิ่งสนใจน้อยลง จนใจเราจะแหลกอยู่แล้ว
เรารู้ตัวค่ะว่าเรางี่เง่าและไร้สาระมาก แต่เรารู้สึกว่าการกระทำของเค้าหลายอย่างเหมือนเราเป็นสิ่งของที่ไม่มีความรู้สึก เราพยายามพูดคุย ก็ถูกมองว่าเป็นเรื่องปัญญาอ่อนไร้สาระ พอเราโมโห เค้าพูดกับเราค่ะ ว่ารับไม่ได้ที่เราเป็นแบบนี้ ในขณะที่เราถูกเค้าว่าแค่ไหนเราก็ยังยอมเลือกที่จะอยู่ข้างเค้าตลอด
เรางี่เง่า ไม่ควรค่ากับการมีคนรักจริงๆใช่มั้ยคะ
มีวิธีที่จะทำให้เค้ากลับมาเอาใจใส่เราเหมือนเดิมมั้ย
เราอาจจพิมผิดถูกๆ ตอนนี้เรารู้สึกเคว้งคว้างมากค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไง คุยกับคนรอบตัวก็ลำบาก ไม่รู้ต้องทำตัวยังไง เราไม่อยากงี่เง่าเลยจริงๆค่ะ