นคร-สวรรค์ (พวงสร้อย อักษรสว่าง, 2018) คะแนน B (8/10)


"ความตายทำให้เรามีความรักหรือความรักทำให้เรารู้จักความตาย?" ความยาวของหนังเพียงแค่ 1 ชั่วโมง 17 นาที กับบันทึกเรื่องราวของแม่ที่ผู้กำกับพวงสร้อย อักษรสว่าง ได้ถ่ายทอดออกมานั้นมีข้อความและความหมายที่สวยงาม ความทรงจำ และความตายเป็นเรื่องธรรมดาสามัญ จนไปถึงความรักที่แฝงความหมายให้เราได้ขบคิด สะท้อนผ่านตัวละครสมมติ เอย ที่เดินทางกลับบ้านจากเยอรมนี เพื่อมาร่วมไว้อาลัยการจากไปของแม่ พร้อมแชร์ความทรงจำที่มีต่อแม่กับพ่อของเธอ และเพื่อนในสมัยวัยรุ่น ขณะนำเถ้ากระดูกไปลอยอังคารเพื่อนำดวงวิญญาณสู่สวรรค์ ตัดสลับเชื่อมโยงไปกับงานสารคดีของตัวผู้กำกับบันทึกเรื่องราวของแม่ตัวเอง อารมณ์ของหนังจึงเป็นเหมือนการนั่งรับชมภาพยนตร์ที่บอกเล่าเรื่องราวชีวิตธรรมดา ๆ ของตัวละครที่สูญเสียแม่กับสารคดีที่บันทึกเรื่องราวจริง ๆ แต่ทั้งสองเรื่องนั้นเชื่อมโยงเข้าหากันและกลายเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน


นคร-สวรรค์ ภายในเรื่องสำหรับเราจึงไม่ใช่แค่ชื่อจังหวัดซึ่งตอนแรกก่อนดูเข้าใจว่าเป็นชื่อจังหวัด แต่หลังจากดูก็พบว่าไม่ใช่เสียทีเดียว เพราะ ‘นคร-สวรรค์’ ในเรื่องอาจจะเป็นดินแดนที่ไหนสักแห่งที่แบ่งโลกนี้กับโลกหลังความตาย และแน่นอนว่าต้องเป็นดินแดนที่เราต่างจินตนาการนึกถึงมัน และมันก็ไม่ได้ตั้งอยู่ในแผนที่ประเทศไทยหรือมีอยู่จริง อารมณ์ของหนังและงานภาพจึงเป็นโทนสีส้มหม่นเศร้า ความไม่จริงในโลกภาพยนตร์แต่กลับเป็นเรื่องจริงในโลกสารคดีทำให้เกิดรอยต่อของทั้งสอง แต่หนังก็สามารถเชื่อมรอยต่อให้เราเห็นความเศร้าและความเสียใจได้ซึ่งไดอะล็อกสนทนาระหว่างเอยและเพื่อนหนุ่ม ที่พยายามให้ความหมายว่า 'ความเศร้ากับเสียใจต่างกันอย่างไร?' หรือความตายที่ทำให้เราได้เรียนรู้ความรักนั้นพิเศษอย่างไร? ความตายทำให้เรามีความรักหรือความรักทำให้เรารู้จักความตาย? ความสูญเสียกับชั่วโมงของการร้องไห้จำเป็นต้องสัมพัทธ์กันหรือเปล่า? เราจำเป็นต้องร้องไห้มากพอเพื่อที่จะแสดงว่าเราเสียใจหรือเศร้าแค่ไหน? โมเม้นต์ของหนังทำให้เราฉุกคิดต่อความหมายและตั้งคำถาม


อย่างไรก็ตาม นคร-สวรรค์ ดูเป็นงานที่เฉพาะเจาะจงในรายละเอียดของชีวิตคน ๆ หนึ่งที่อยากจะเล่าให้ใครสักคนฟัง และก็ไม่จำเป็นที่จะต้องพยายามให้คนฟัง เพียงแค่อยากเล่าแบบนี้ ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านี้เหมือนที่ตัวละครเอยได้บอกกับพ่อไว้ตอนต้นเรื่อง และมันก็แสดงหรือบอกเป็นนัยให้คนดูรับรู้ว่าหนังจะเป็นแบบนี้นะ ทำให้ภาพรวมของหนังค่อนข้างเป็นเรื่องราวส่วนตัวมาก ๆ เรื่องราวหนึ่ง และก็อาจไม่ได้ทำให้เราเข้าไปมีส่วนร่วมกับเหตุการณ์ภายในเรื่องมากนัก ในที่นี้คือเราสามารถเข้าใจได้ แต่เราไม่สามารถรู้สึกได้ เพราะมันไม่ได้ยึดโยงไปกับเรื่องราวของเราที่เป็นคนกำลังนั่งดูอยู่ ท้ายสุด นคร-สวรรค์ สำหรับเราเป็นภาพยนตร์เรื่องหนึ่งที่ค่อนข้างชอบในวิธีเล่าเรื่องที่ผสมความเป็นโลกภาพยนตร์และสารคดีเข้าด้วยกัน พร้อมทั้งตั้งคำถามในประเด็นของความตาย ความเศร้าเสียใจ ความทรงจำ ที่น่าสนใจและชวนขบคิด ซึ่งหนังเองก็มีความอาร์ตระดับหนึ่ง...


ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ

ตัวอย่าง


ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/ 
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/