สวัสดีครับวันนี้ผมจะขอมารีวิวการรับน้องของคณะวิทยาลัยการออกแบบหรือที่เขาเรียกกันว่าศิลปกรรมม.รังสิตครับใครบางคนอาจไม่พอใจแต่ยังไงผมก็ยังอยากมารีวิวอยู่ดีครับคือเหตุการณ์ทั้งหมดรับปากร้อยเปอร์เซ็นว่าเป็นเรื่องจริงทั้งหมดไม่รู้ว่าคนที่ทำรับน้องในปีนี้มาเห็นก็อาจเปลี่ยนแผนที่ใช้มาหลายปีก็ได้แต่รีวิวที่ผมและแต่ละปีได้เจอจะเป็นเหตุการประมาณนี้ครับ
เริ่มจากสร้างไลน์กลุ่มของคณะรวมทุกสาขาและจะมีรุ่นพี่ตัวแทนเป็นที่ปรึกษาอยู่ในนั้นและรุ่นพี่ปี2เนียนเป็นเด็กปี1 อยู่ในกลุ่มหรืออาจจะปีอื่นและจะชวนกันไปกินข้าวบ้างออกไปม.ด้วยกันบ้านนู่นนี่นั่นสักพักก็จะมีกิจกรรม3วันที่เรียนกว่าติวศิลป์เป็นกิจกรรมที่หลอกเด็กว่ามาปรับพื้นฐานก่อนจะเข้าเรียนซึ่งจริงๆมันไม่จำเป็นด้วยซ้ำที่นี่เขาก็บอกๆกันอยู่ว่าจะปรับพื้นฐานให้เท่ากันอยู่แล้วแต่ก็ถือว่าเป็นกิจกรรมที่มาเจอเพื่อนรู้จักเพื่อนก่อนเรียนซะมากกว่า2วันแรกก็อาจจะมีกิจกรรมนิดหน่อยให้สังเกตคนที่เข้าหากลุ่มนู้นกลุ่มนี้เยอะและวันที่3 เขาจะเฉลยบุคคลแบบแฝงครับครับคือปีอื่นที่ไม่ใช่ปี1เนียนอยู่หรือเขาเรียกกันว่าพี่เนียนก็อาจจะมีปี2 บ้าง3บ้างจบแล้วก็มีก็จะสนุกบางคนก็ร้องไห้แต่คุณจำไว้ให้ดีว่าปี3ยังเฉลยไม่หมดแน่ๆให้คุณจำตรงส่วนนี้ไว้
ต่อมาก็จะมีรับน้องเอาล่ะก็ต้องชุดนักศึกษาต้นตำหรับของคณะมีละครสั้นสอนเต้นเพลงคณะนั่งท่องกฎนับจำนวนคนทุกวันแล้วก็จะแจกเข็มกลัดดาวของคณะคุณต้องรักษาให้ดีๆวัน2 หรือ3วันแรกอาจจะไม่มีอะไรให้เราตายใจมาวันที่3 หรือ4 แล้วแต่วันนั้นเราก็ร้องรำทำเพลงกันแบบปกติสักพักก็จะมีกลุ่มคนแปลกหน้าเดินแหกปากกันมาแต่ไกลเป็นฝูงๆหรือที่เขาเรียกกันว่าพี่ว้ากแหละครับให้คุณนั่งตรงแถวหลังตรงใครที่ผิดระเบียบก็ซวยบางคนโดนให้ยืนบางคนโดนด่าโดนจี้บ้างนั่งหน้าบมองตรงอาจมีโดนทำโทษถ้าเขาถามแล้วคุณไม่ตอบพอเราถามปี2 ว่าพวกเขาคือใครปี2ก็จะตอบมาว่าไม่รู้เลยอยู่ปีไหนก็ไม่รู้ไม่รู้จักมันตลกตรงนี้ล่ะฮะเรียนมาเป็นปีไม่รู้จักก็เป็นไปไม่ได้แล้วเขาจะมาขอให้คุณทำคัทคัทคือฉากไม้ใหญ่ๆให้คุณสามัคคีออกแบบและช่วยกันวาดแล้วเราต้องวาดเสร็จตามวันที่เขากำหนดจำไว้ว่าคัทอันแรกคุณไม่จำเป็นต้องทำให้สวยหรอกไม่ต้องตั้งใจหรอกเพราะไม่ว่ายังไงเขาจะหาข้อหามาไม่พอใจและพังคัทของคุณเขาจะกระทืบพังแล้วให้คุณทำขึ้นมาใหม่แล้วพอถึงเวลาชนสันก็ต้องไปตามคนมาเยอะๆหลังจากนั้นก็ต้องซ้อมบูมแหกปากกันไป“กำตาลานูปะกำตาลูละปะกำตู” นู้นนี่นั่นแล้วเขาก็จะไม่พอใจให้คุณซ้อมจนคอแตกแข่งกะเขาและอีกนึงเหตุการณ์คือเขาจะให้ป้ายศที่บอกว่าคุณกำลังจะเป็นศิลปกรรมแล้วไม่กี่วันเขาก็จะหาเรื่องโวยคุณยึดป้ายศยึดทุกอย่างแล้วไล่คุณไปทีนี้****เขาก้จะเฉลยปี3ที่ยังเฉลยไม่หมดก็อ้าวดิครับมีหนอนบ่อนไส้งงเป็นไก่ตาแตกเพราะฉะนั้นถ้าคุณเข้ารับน้องจะล้อจะเลียนพี่ว้ากหรือจะพูดถึงก็ระวังล่ะครับถ้าเขายังไม่ถึงเหตุการณ์เฉลยจากนั้นก็จะมีปี4ที่ท่าทางดูใจดีทำทีมาช่วยเหลือให้ข้อตกลงกะคุณคุณก็รู้สึกสบายใจว่าเขาจะมาดูแลคุณทีนี้พอวันต่อมาเราก็มารับน้องปกติพอว้ากลงเท่านั้นแหละอ่าวไหนบอกจะดูแลที่ไหนได้มาว้ากแทนปี3 แล้วมันจะอึ้งตรงที่เขาบอกว่า“ขอต้อนรับสู่การลงลานวันแรก” (ลานคือคำเรียกรับน้องของคณะ) อึ้งดิครับแล้วที่ผ่านมาคืออะไรชิปหายละต้องเริ่มใหม่หมดแล้วสักพักเขาก็จะหาเรื่องคุณอีกไล่คุณออกจากคณะไม่ให้รับน้องยึดปี2 ให้อยู่กันเองทีนี้ละคณะนี้อินดี้หนักเลยปี1รับน้องกันเองเป็นสวัสดีการณ์เป็นพยาบาลกันเองซ้อมเต้นทำไรเองหมดเขาจะตัดหางปล่อยวัดพวกคุณปี2ก็จะติดต่อไม่ได้นอกจากจำเป็นไม่มีปีไหนแลคุณจนสักพักคุณรับน้องกันเองจนมีคนโอเคก็จะมีคนมาบอกว่าจะให้โอกาสคุณให้ไปตามเพื่อนมาเยอะๆตามที่เขาขอแล้วเขาจะคืนปี2ให้พอถึงวันคุณจะโดนปิดตาให้เดินอ้อมไปนู้นไปนี่แล้วไปโผล่หลังตึกแล้วก็จะให้แหกปากร้องเพลงคณะไปเรื่อยๆแล้วเขาก็คืนปี2พร้อมกับดาวให้แล้วได้แถมว้ากคืนมาด้วยจากปี4ก็กลายเป็นปี3เหมือนเดิมแล้วพอไปถึงวันปิดลานเขาก็จะเตรียมการหลอกให้คุณมาแล้วปิดตาคุณเดินไปนู้นไปนี้แล้วไปโผล่สถานที่ลับแลพอเปิดตาออกมาก็จะเจอกับว้ากที่จบไปแล้วมาว้ากคุณว่าคุณสารพัดแล้วก็สั่งทำโทษว้ากปี3 อันนี้ก็แล้วแต่ว่าคุณจะรู้สึกยังไงสะใจเศร้าซึ้งก็แล้วแต่คุณแต่อย่าลืมว่ามันเป็นการจัดฉากขึ้นมาแล้วก็ปิดตาเดินกลับไปที่ตึกเขาก็จะให้คุณบูมบูมจนฟ้ามืดคอแตกเข้าโรงบาลกันไปข้างนึงแล้วก็ปิดลานผูกสายสิญจน์อวยพรพี่ว้ากก็มาเต้นโชว์พร้อมบอกชื่อจบมหากาพอการจัดฉาก
*** ข้อที่อยากบอกคือมหาลัยนี้มันมีอิสระเยอะมันเปิดกว้างถ้าคุณอยากทำสีผมทำอะไรที่มันเป็นตัวคุณเองแต่งตัวยังไงมาเรียนก็ได้ใส่รองเท้าตุ้มหูยังไงก็ได้จะแต่งหน้ายังไงก็ได้ทำผมยังไงก็ได้เดินเข้าตึกโดยเข้าทางไหนก็ได้ไม่ต้องไปอ้อมหลังตึก(คุณคงไม่ได้จ่ายค่าเทอมที่แพงเท่าคนอื่นหรือแพงกว่าคนอื่นเพื่อมาใช้ได้แค่ประตูหลังตึกหรอกจริงไหม) ขึ้นลิฟต์ก็ไม่ได้จะขี้จะเยี่ยวเดินไปไหนมาไหนจะเข้าตึกก็ต้องจับมือก้มหน้าแยกหญิงชายเดินกันไปอีกทั้งเวลาไปชนสันก็ต้องเดินจับมือแหกปากทั่วมหาลัยว่าคุณคือใครตลอดทางเข้ารับน้องผมสงสารสารสุดคือผู้หญิงที่นั่งเต้นยืนเต้นไม่มีคิ้วสักคนเห็นแล้วผมก็เวทนาใจปากก็ซีดประโปรงยาวจะยืนจะนั่งก็ลำบากผู้ชายก็ใส่แต่สแล็กและต้องใส่เข็มขัดมหาลัยกลับบ้านดึกๆดื่นๆโดนทำโทษยืนย่อจนขาแข็งขาสั่นกล้ามเนื้อปวดระบบทุกวันพอตกกลางคืนจะออกไปเที่ยวก็ไม่ได้เพราะขณะรับน้องคุณห้ามกินเหล้าเบียร์ห้ามออกไปเที่ยวกลางคืนจริงๆก็แบบทำก็ได้แหละแต่ถ้าไม่เข้าก็ไม่ต้องร้อนใจและถ้าคุณอยากได้พี่รหัสก็เข้ารับน้องแต่ส่วนใหญ่พอจบลานเฉลยพี่รหัสก็จะแยกกันอยู่เหมือนไม่รู้จักกันตัวใครตัวมันซะมากกว่าปรึกษาอะไรก็แทบไม่ได้ทักทายสวัสดีก็เหมือนไม่รู้จักกันคนที่สนิทกะรุ่นพี่ก็มีแต่คนที่ไม่สนิทก็จะแทบกลายเป็นอีกพวกที่จะถูกแบ่งแยกไม่มีพี่สนใจจริงๆมันก็ไม่จำเป็นเท่าไหร่ถ้าคิดดีๆคุณไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีเพื่อนหรือจะมาแค่ติวศิลป์ก็ได้เพราะถ้าคุณเป็นคนดียังไงคุณก็มีสังคมที่ดีอยู่แล้ว
และจะบอกว่าเหตุการณ์ทั้งหมดจะเกิดขึ้นจริงๆและเกิดขึ้นจริงมาแล้วอย่างที่ได้กล่าวไว้ตั้งแต่ต้นและมันวนลูปอย่างนี้มาหลายปีถ้าอยากทราบข้อมูลเพิ่มเติมก็ถามมาได้ครับเพราะมันมีเหตุการณ์ที่อาจไม่ได้เจาะลึกอีกเยอะและโซตัสเพียบถ้าอยากรู้รายละเอียดปลีกย่อยก็ถามกันเข้ามาได้ครับ
รีวิว รับน้อง คณะวิทยาลัยการออกแบบ (ศิลปกรรม) ม.รังสิต
เริ่มจากสร้างไลน์กลุ่มของคณะรวมทุกสาขาและจะมีรุ่นพี่ตัวแทนเป็นที่ปรึกษาอยู่ในนั้นและรุ่นพี่ปี2เนียนเป็นเด็กปี1 อยู่ในกลุ่มหรืออาจจะปีอื่นและจะชวนกันไปกินข้าวบ้างออกไปม.ด้วยกันบ้านนู่นนี่นั่นสักพักก็จะมีกิจกรรม3วันที่เรียนกว่าติวศิลป์เป็นกิจกรรมที่หลอกเด็กว่ามาปรับพื้นฐานก่อนจะเข้าเรียนซึ่งจริงๆมันไม่จำเป็นด้วยซ้ำที่นี่เขาก็บอกๆกันอยู่ว่าจะปรับพื้นฐานให้เท่ากันอยู่แล้วแต่ก็ถือว่าเป็นกิจกรรมที่มาเจอเพื่อนรู้จักเพื่อนก่อนเรียนซะมากกว่า2วันแรกก็อาจจะมีกิจกรรมนิดหน่อยให้สังเกตคนที่เข้าหากลุ่มนู้นกลุ่มนี้เยอะและวันที่3 เขาจะเฉลยบุคคลแบบแฝงครับครับคือปีอื่นที่ไม่ใช่ปี1เนียนอยู่หรือเขาเรียกกันว่าพี่เนียนก็อาจจะมีปี2 บ้าง3บ้างจบแล้วก็มีก็จะสนุกบางคนก็ร้องไห้แต่คุณจำไว้ให้ดีว่าปี3ยังเฉลยไม่หมดแน่ๆให้คุณจำตรงส่วนนี้ไว้
ต่อมาก็จะมีรับน้องเอาล่ะก็ต้องชุดนักศึกษาต้นตำหรับของคณะมีละครสั้นสอนเต้นเพลงคณะนั่งท่องกฎนับจำนวนคนทุกวันแล้วก็จะแจกเข็มกลัดดาวของคณะคุณต้องรักษาให้ดีๆวัน2 หรือ3วันแรกอาจจะไม่มีอะไรให้เราตายใจมาวันที่3 หรือ4 แล้วแต่วันนั้นเราก็ร้องรำทำเพลงกันแบบปกติสักพักก็จะมีกลุ่มคนแปลกหน้าเดินแหกปากกันมาแต่ไกลเป็นฝูงๆหรือที่เขาเรียกกันว่าพี่ว้ากแหละครับให้คุณนั่งตรงแถวหลังตรงใครที่ผิดระเบียบก็ซวยบางคนโดนให้ยืนบางคนโดนด่าโดนจี้บ้างนั่งหน้าบมองตรงอาจมีโดนทำโทษถ้าเขาถามแล้วคุณไม่ตอบพอเราถามปี2 ว่าพวกเขาคือใครปี2ก็จะตอบมาว่าไม่รู้เลยอยู่ปีไหนก็ไม่รู้ไม่รู้จักมันตลกตรงนี้ล่ะฮะเรียนมาเป็นปีไม่รู้จักก็เป็นไปไม่ได้แล้วเขาจะมาขอให้คุณทำคัทคัทคือฉากไม้ใหญ่ๆให้คุณสามัคคีออกแบบและช่วยกันวาดแล้วเราต้องวาดเสร็จตามวันที่เขากำหนดจำไว้ว่าคัทอันแรกคุณไม่จำเป็นต้องทำให้สวยหรอกไม่ต้องตั้งใจหรอกเพราะไม่ว่ายังไงเขาจะหาข้อหามาไม่พอใจและพังคัทของคุณเขาจะกระทืบพังแล้วให้คุณทำขึ้นมาใหม่แล้วพอถึงเวลาชนสันก็ต้องไปตามคนมาเยอะๆหลังจากนั้นก็ต้องซ้อมบูมแหกปากกันไป“กำตาลานูปะกำตาลูละปะกำตู” นู้นนี่นั่นแล้วเขาก็จะไม่พอใจให้คุณซ้อมจนคอแตกแข่งกะเขาและอีกนึงเหตุการณ์คือเขาจะให้ป้ายศที่บอกว่าคุณกำลังจะเป็นศิลปกรรมแล้วไม่กี่วันเขาก็จะหาเรื่องโวยคุณยึดป้ายศยึดทุกอย่างแล้วไล่คุณไปทีนี้****เขาก้จะเฉลยปี3ที่ยังเฉลยไม่หมดก็อ้าวดิครับมีหนอนบ่อนไส้งงเป็นไก่ตาแตกเพราะฉะนั้นถ้าคุณเข้ารับน้องจะล้อจะเลียนพี่ว้ากหรือจะพูดถึงก็ระวังล่ะครับถ้าเขายังไม่ถึงเหตุการณ์เฉลยจากนั้นก็จะมีปี4ที่ท่าทางดูใจดีทำทีมาช่วยเหลือให้ข้อตกลงกะคุณคุณก็รู้สึกสบายใจว่าเขาจะมาดูแลคุณทีนี้พอวันต่อมาเราก็มารับน้องปกติพอว้ากลงเท่านั้นแหละอ่าวไหนบอกจะดูแลที่ไหนได้มาว้ากแทนปี3 แล้วมันจะอึ้งตรงที่เขาบอกว่า“ขอต้อนรับสู่การลงลานวันแรก” (ลานคือคำเรียกรับน้องของคณะ) อึ้งดิครับแล้วที่ผ่านมาคืออะไรชิปหายละต้องเริ่มใหม่หมดแล้วสักพักเขาก็จะหาเรื่องคุณอีกไล่คุณออกจากคณะไม่ให้รับน้องยึดปี2 ให้อยู่กันเองทีนี้ละคณะนี้อินดี้หนักเลยปี1รับน้องกันเองเป็นสวัสดีการณ์เป็นพยาบาลกันเองซ้อมเต้นทำไรเองหมดเขาจะตัดหางปล่อยวัดพวกคุณปี2ก็จะติดต่อไม่ได้นอกจากจำเป็นไม่มีปีไหนแลคุณจนสักพักคุณรับน้องกันเองจนมีคนโอเคก็จะมีคนมาบอกว่าจะให้โอกาสคุณให้ไปตามเพื่อนมาเยอะๆตามที่เขาขอแล้วเขาจะคืนปี2ให้พอถึงวันคุณจะโดนปิดตาให้เดินอ้อมไปนู้นไปนี่แล้วไปโผล่หลังตึกแล้วก็จะให้แหกปากร้องเพลงคณะไปเรื่อยๆแล้วเขาก็คืนปี2พร้อมกับดาวให้แล้วได้แถมว้ากคืนมาด้วยจากปี4ก็กลายเป็นปี3เหมือนเดิมแล้วพอไปถึงวันปิดลานเขาก็จะเตรียมการหลอกให้คุณมาแล้วปิดตาคุณเดินไปนู้นไปนี้แล้วไปโผล่สถานที่ลับแลพอเปิดตาออกมาก็จะเจอกับว้ากที่จบไปแล้วมาว้ากคุณว่าคุณสารพัดแล้วก็สั่งทำโทษว้ากปี3 อันนี้ก็แล้วแต่ว่าคุณจะรู้สึกยังไงสะใจเศร้าซึ้งก็แล้วแต่คุณแต่อย่าลืมว่ามันเป็นการจัดฉากขึ้นมาแล้วก็ปิดตาเดินกลับไปที่ตึกเขาก็จะให้คุณบูมบูมจนฟ้ามืดคอแตกเข้าโรงบาลกันไปข้างนึงแล้วก็ปิดลานผูกสายสิญจน์อวยพรพี่ว้ากก็มาเต้นโชว์พร้อมบอกชื่อจบมหากาพอการจัดฉาก
*** ข้อที่อยากบอกคือมหาลัยนี้มันมีอิสระเยอะมันเปิดกว้างถ้าคุณอยากทำสีผมทำอะไรที่มันเป็นตัวคุณเองแต่งตัวยังไงมาเรียนก็ได้ใส่รองเท้าตุ้มหูยังไงก็ได้จะแต่งหน้ายังไงก็ได้ทำผมยังไงก็ได้เดินเข้าตึกโดยเข้าทางไหนก็ได้ไม่ต้องไปอ้อมหลังตึก(คุณคงไม่ได้จ่ายค่าเทอมที่แพงเท่าคนอื่นหรือแพงกว่าคนอื่นเพื่อมาใช้ได้แค่ประตูหลังตึกหรอกจริงไหม) ขึ้นลิฟต์ก็ไม่ได้จะขี้จะเยี่ยวเดินไปไหนมาไหนจะเข้าตึกก็ต้องจับมือก้มหน้าแยกหญิงชายเดินกันไปอีกทั้งเวลาไปชนสันก็ต้องเดินจับมือแหกปากทั่วมหาลัยว่าคุณคือใครตลอดทางเข้ารับน้องผมสงสารสารสุดคือผู้หญิงที่นั่งเต้นยืนเต้นไม่มีคิ้วสักคนเห็นแล้วผมก็เวทนาใจปากก็ซีดประโปรงยาวจะยืนจะนั่งก็ลำบากผู้ชายก็ใส่แต่สแล็กและต้องใส่เข็มขัดมหาลัยกลับบ้านดึกๆดื่นๆโดนทำโทษยืนย่อจนขาแข็งขาสั่นกล้ามเนื้อปวดระบบทุกวันพอตกกลางคืนจะออกไปเที่ยวก็ไม่ได้เพราะขณะรับน้องคุณห้ามกินเหล้าเบียร์ห้ามออกไปเที่ยวกลางคืนจริงๆก็แบบทำก็ได้แหละแต่ถ้าไม่เข้าก็ไม่ต้องร้อนใจและถ้าคุณอยากได้พี่รหัสก็เข้ารับน้องแต่ส่วนใหญ่พอจบลานเฉลยพี่รหัสก็จะแยกกันอยู่เหมือนไม่รู้จักกันตัวใครตัวมันซะมากกว่าปรึกษาอะไรก็แทบไม่ได้ทักทายสวัสดีก็เหมือนไม่รู้จักกันคนที่สนิทกะรุ่นพี่ก็มีแต่คนที่ไม่สนิทก็จะแทบกลายเป็นอีกพวกที่จะถูกแบ่งแยกไม่มีพี่สนใจจริงๆมันก็ไม่จำเป็นเท่าไหร่ถ้าคิดดีๆคุณไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีเพื่อนหรือจะมาแค่ติวศิลป์ก็ได้เพราะถ้าคุณเป็นคนดียังไงคุณก็มีสังคมที่ดีอยู่แล้ว
และจะบอกว่าเหตุการณ์ทั้งหมดจะเกิดขึ้นจริงๆและเกิดขึ้นจริงมาแล้วอย่างที่ได้กล่าวไว้ตั้งแต่ต้นและมันวนลูปอย่างนี้มาหลายปีถ้าอยากทราบข้อมูลเพิ่มเติมก็ถามมาได้ครับเพราะมันมีเหตุการณ์ที่อาจไม่ได้เจาะลึกอีกเยอะและโซตัสเพียบถ้าอยากรู้รายละเอียดปลีกย่อยก็ถามกันเข้ามาได้ครับ