นิยาย...รสสวาทพิสูจน์รัก
นางเอก : หลิน เวย เวย
พระเอก 1 : ฮ่องเต้..เต้ออัน
พระเอก 2 : ท่านอ๋อง..ฮั้นหยาง
พระรอง 1 : หมอเทวดา..ฟงเฉิน
พระรอง 2 : จอมยุทธ..กู่เทียน
********************************
>>>>>หลิน เวย เวย ลูกสาวคนเดียวของมหาเศรษฐีหลิน หม่า หวัง ในเมืองกุ้ยหลิน ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองหลวงเกือบ 100 กิโลเมตร เป็นหญิงสาวที่ได้รับการขนานนามว่าสวยสด งดงาม อย่างหาที่ติมิได้...
>>>>>หลิน เวย เวย ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี จากท่านเศรษฐี ผู้เป็นพ่อ ชนิดที่ว่า"ริ้นไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม" โดยให้อยู่เรือนด้านในสุดของคฤหาสน์ มีกำแพงล้อมรอบถึง 3 ชั้น เพื่อป้องกันไม่ให้คนนอกเข้ามาได้ แต่...ธรรมชาติของมนุษย์โลก!... "ยิ่งปิดบัง ยิ่งมีคนอยากรู้อยากเห็น" ดังนั้น บรรดาบ่าวไพร่ทั้งใหม่ ทั้งเก่าที่ยังไม่เคยได้เห็นรูปโฉม โนมพรรณของคุณหนูเวย เวย ต่างพยายามหาโอกาสให้ได้เห็น ความงดงามของคุณหนูเพื่อเป็นบุญตาสักครั้ง สองครั้ง บ้างก็ใช้วิธีถามไถ่เอาความกับคนรับใช้ที่อยู่ใกล้ชิดกับคุณหนู เมื่อได้ฟังคำบอกเล่า พรรณนาถึงความงดงามนั้นแล้ว ก็นำมาซึ่งการบอกปากต่อปาก จาก 1 เป็น 2 จาก 2 ก็เป็น 3 และไม่เพียงแค่คนในคฤหาสน์ท่านเศรษฐีเท่านั้น แต่ความนั้นได้ร่วงรู้ไปถึงคนนอก...จนเป็นที่เลื่องลือกันไปทั้งเมืองกุ้ยหลิน....
>>>>>เมื่อคุณหนูเวย เวย มีอายุเข้าปีที่ 18 นั้นเอง!..ความวุ้นวายจากความงามของคุณหนูเวย เวย ก็เกิดขึ้น! ณ ที่บ้านท่านเศรษฐีหลิน ของกำนันจากหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่มากมาย หลั่งไหลมาสู่ประตูบ้านท่านเศรษฐีไม่ได้ขาด สร้างความหนักใจให้กับท่านเศรษฐีเป็นอย่างมาก ด้วยความที่ท่านเศรษฐีเป็นคนสุภาพ ขี้เกรงใจคน.... ไม่กล้าปฏิเสธใคร เกรงว่าจะเป็นการสร้างศัตรู แล้วจะเกิดภัยอันตรายกับครอบครัวของท่านเศรษฐี เพราะบรรดาหนุ่มๆ ที่หมายหมั้นจะเข้ามาเป็นลูกเขยของท่านเศรษฐี ต่างเป็นผู้มียศฐาบรรดาศักดิ์ หรือเป็นผู้มีอิทธิผลในเมืองกุ้ยหลิน
แล้ววันหนึ่งท่านเศรษฐีก็ได้พบกับทางออกของปัญหาหนักอกเรื่องนี้....เมื่อฮ่องเต้ เต้ออัน มีราชองค์การแต่งตั้งให้ท่านอ๋องฮั้น หยางเป็นผู้ตรวจการแผ่นดิน ให้ออกไปตรวจราชการ ดูแลทุกข์สุขของราษฏรในหัวเมืองน้อยใหญ่ ทั้งใกล้และไกล จนมาถึงเมืองกุ้ยหลิน
...เมื่อท่านเศรษฐีทราบข่าวการเดินทางมาของท่านอ๋องผู้ตรวจการฯ ก็จัดแจงรับอาสากับท่านเจ้าเมืองกุ้ยหลิน จะเป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงต้อนรับท่านผู้ตรวจการฯ เสนอให้ใช้คฤหาสน์ของตนเป็นที่จัดงานเลี้ยงต้อนรับ ด้วยหมายจะฝากบุตรสาวของตนให้ท่านอ๋องนำไปถวายตัวเป็นนางในของฮ่องเต้ ....เพราะเป็นที่แน่นอนที่สุดว่า"จะไม่มีชายหนุ่มหน้าไหน กล้ามาแย่งชิงผู้หญิงของฮ่องเต้" ดังนั้นครอบครัวของท่านเศรษฐีก็จะปลอดภัย อีกทั้งยังเป็นเกียรติกับวงศ์ตะกูล หากอนาคตได้เป็นเจ้าจอม หม่อมห้าม.....
ในงานเลี้ยงต้อนรับท่านอ๋องผู้ตรวจการฯ . . . คือการปรากฏตัวครั้งแรกของคุณหนูเวย เวย ... ที่ทุกๆคนเฝ้ารอคอยกันมานานแสนนาน.. นั้นเอง
+++++++++++++++++++++++++
>>>>>เมื่อเสียงเพลง และการร่ายรำของสาวๆ นางรำที่ท่านเศรษฐีจ้างมาโชว์ในงานเลี้ยง จบลง...
เวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง...
สายตาทุกคู่จับจ้องไปยังหญิงสาว ที่กำลังเดินเข้ามาภายในงานเลี้ยง หญิงสาวในชุดสีชมพูอ่อนๆ เนื้อผ้าพริ้วๆลายกลีบกุหลาบ #เสียงท่านเศรษฐีหลินก็ดังขึ้น เพื่อกล่าวแนะนำหญิงสาวที่ปรากฏให้แขกในงานเลี้ยงทุกคนรู้จัก.."นางคือบุตรสาวของข้าน้อยเอง มีนามว่า หลิน เวย เวย..." แต่เสียงของท่านเศรษฐีนั้นไม่ได้เข้าไปอยู่ในโสตประสาทของผู้ใดเลย ทุกคนกำลังตะลึงกับความงดงามของหญิงสาว ดังเหมือนถูกมนต์สะกดเอาไว้. ด้วยรูปร่างอรชรอ่อนแอ่น สมส่วน ผิวกายที่ขาวราวกับหิมะ หากแต่ไม่ใช่แค่ผิวเนียนขาว ผุดผ่อง ส่องสว่างเมื่อต้องแสงจันทร์เท่านั้น ผิวกายของนางยังมีกลิ่นหอมละมุนชวนฝันหายิ่งนัก ใบหน้าวงรีรูปไข่ คิ้วเข้มโค้งงามรับกับดวงตากลมโตสีดำสนิท ขนตางอนยาว จมูกเป็นสันโด่ง เหมาะรับกับริมฝีปากบางๆรูปกระจับ สีแดงอมชมพู ที่เห็นแล้วอยากจะสัมผัสยิ่งนัก
..เมื่อหญิงสาวเดินมาหยุด อยู่ตรงหน้าโต๊ะ ที่ท่านอ๋องฮั้น หยาง นั่งอยู่⚡จอกสุรา ที่ถูกยกขึ้นเตรียมจะเอาเข้าปาก ร่วงหลุดจากมือของท่านอ๋องฯ ทำให้ทุกคนที่นั่งสงบนิ่งอยู่ในที่นั้น หลุดออกจากภวังค์... กลับมารู้สึกตัวทันที
ท่านอ๋องฯ รีบลุกขึ้นยืน เอามือปัดสุราที่หกมาเปื้อนชุดที่ใส่อยู่..ท่านเศรษฐีรีบสั่งให้บ่าวรับใช้เอาจองสุราอันใหม่มาเปลี่ยนให้ท่านอ๋อง..
คุณหนูเวย เวย ที่ยืนอยู่เบื้องหน้าที่นั่งของท่านอ๋องนั้น รีบส่งผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ในแขนเสื้อที่พกติดตัวมาด้วยยื่นให้กับท่านอ๋อง #ด้วยสัญชาตญาณของความมีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น โดยไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำไปนั้นจะทำให้ท่านอ๋องเกิดความชื่นชอบในตัวนางเพิ่มมากขึ้นไปอีก .....ท่านอ๋องรับผ้าเช็ดหน้านั้นมา กลิ่นตัวอันหอมละมุนของนางที่ติดมากับผ้าเช็ดหน้านั้น ลอยไปสัมพัสที่จมูกของท่านอ๋อง ทำให้ประสาทสัมผัสทั้งหมด ของท่านอ๋องถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาทันที .... ท่านอ๋องรีบคว้าจอกสุรายกขึ้นดื่มเพื่อช่วยดับความเร่าร้อนภายในร่างกายที่เริ่มจะมีมากขึ้นทุกขณะจิต ที่คุณหนูเวย เวยยื่นอยู่เบื้องหน้าของท่านอ๋อง
⚡⚡เสียงของท่านเศรษฐีดังขึ้นอีกครั้ง เพื่อกล่าวถึงวัตถุประสงค์ในการปรากฏตัวของบุตรสาวสุดที่รักในวันนี้....
"ด้วยฮ่องเต้ของเรา ทรงมีพระกรุณาต่อราษฏร ทุกหัวเมือง ทั้งน้อย ใหญ่ โดยได้ส่งท่านอ๋องมาเป็นผู้ตรวจราชการ ดูแลทุกข์สุขของชาวประชา....และข้าน้อยเองก็ได้ทราบมาว่าทุกหัวเมืองน้อย ใหญ่ ต่างหาของขวัญที่ดีที่สุดของแต่ละเมืองเพื่อมอบให้กับฝ่าบาท เพื่อตอบแทนพระกรุณาของท่าน ข้าน้อยเองในนามของตัวแทนเมืองกุ้ยหลิน จึงได้นำสิ่งที่ดีสุดในเมืองนี้และเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของข้าน้อยเอง มาถวายให้กับฮ่องเต้ นั้นก็คือ...บุตรสาวของข้าน้อยเอง ซึ่งเป็นหญิงสาวที่ได้รับการขนานนามว่า เป็นหญิงที่มีความงดงามที่สุดในเมืองกุ้ยหลิน #(หนุ่มๆที่อยู่ภายในงานเลี้ยง ทุกคนต่างเอามือจับหน้าอกด้วยความเสียใจ อกหักพร้อมกัน โดยไม่ได้นัดหมาย) ... **เมื่อสิ้นสุดคำกล่าวของท่านเศรษฐีหลิน..
⚡⚡ท่านอ๋องฮั้น หยาง รู้สึกเย็นวาบไปทั่วแผ่นหลัง รู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน....เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ท่านอ๋องได้พบกับหญิงสาวที่งดงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เกิดความรู้สึกหลงรัก และต้องการได้นางมาแนบกาย... แต่แล้วท่านอ๋องก็ต้องได้รับกับความผิดหวัง เจ็บปวดหัวใจในชั่วเวลานาทีเดียวกันนั้นเอง.
>>>>>ท่านอ๋องพยายามเก็บความรู้สึกทั้งหมดที่มีเอาไว้ แล้วหันไปกล่าวกับท่านเศรษฐี...
"ท่านเศรษฐีหลิน ท่านชั่งเป็นผู้ที่มีน้ำใจกว้างใหญ่ดังมหาสมุทร ข้าในนามตัวแทนของฮ่องเต้เต้อ อัน ขอชื่นชมท่านจากใจ และจะนำความประสงค์ของท่านเศรษฐีไปถวายให้กับฝ่าบาทด้วยความเรียบร้อย....ด้วยตัวข้าเอง" ....ท่านอ๋อง ฝืนยิ้มและลุกขึ้นยืนถือจอกสุรา เชิญให้ผู้ร่วมงานเลี้ยงทุกคนดื่มฉลอง ชื่นชมท่านเศรษฐี...จากนั้นท่านอ๋องก็ขอตัวกลับจวนที่พัก ทั้งๆที่งานเลี้ยงนั้นพึ่งจะเริ่มขึ้นได้ไม่นาน
**********
ขอใช้นามปากกาว่า : ยิ้มทั้งน้ำตา
**** จะเขียนต่อดีมั้ยค่ะ? ****
เริ่มต้นการเป็นสมาชิกของพันทิป กับความฝันที่จะเป็นนักเขียนนิยาย จะไปต่อหรือจะจบดี? รบกวนขอความเห็นหน่อยนะคะ ^-^
นางเอก : หลิน เวย เวย
พระเอก 1 : ฮ่องเต้..เต้ออัน
พระเอก 2 : ท่านอ๋อง..ฮั้นหยาง
พระรอง 1 : หมอเทวดา..ฟงเฉิน
พระรอง 2 : จอมยุทธ..กู่เทียน
********************************
>>>>>หลิน เวย เวย ลูกสาวคนเดียวของมหาเศรษฐีหลิน หม่า หวัง ในเมืองกุ้ยหลิน ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองหลวงเกือบ 100 กิโลเมตร เป็นหญิงสาวที่ได้รับการขนานนามว่าสวยสด งดงาม อย่างหาที่ติมิได้...
>>>>>หลิน เวย เวย ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี จากท่านเศรษฐี ผู้เป็นพ่อ ชนิดที่ว่า"ริ้นไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม" โดยให้อยู่เรือนด้านในสุดของคฤหาสน์ มีกำแพงล้อมรอบถึง 3 ชั้น เพื่อป้องกันไม่ให้คนนอกเข้ามาได้ แต่...ธรรมชาติของมนุษย์โลก!... "ยิ่งปิดบัง ยิ่งมีคนอยากรู้อยากเห็น" ดังนั้น บรรดาบ่าวไพร่ทั้งใหม่ ทั้งเก่าที่ยังไม่เคยได้เห็นรูปโฉม โนมพรรณของคุณหนูเวย เวย ต่างพยายามหาโอกาสให้ได้เห็น ความงดงามของคุณหนูเพื่อเป็นบุญตาสักครั้ง สองครั้ง บ้างก็ใช้วิธีถามไถ่เอาความกับคนรับใช้ที่อยู่ใกล้ชิดกับคุณหนู เมื่อได้ฟังคำบอกเล่า พรรณนาถึงความงดงามนั้นแล้ว ก็นำมาซึ่งการบอกปากต่อปาก จาก 1 เป็น 2 จาก 2 ก็เป็น 3 และไม่เพียงแค่คนในคฤหาสน์ท่านเศรษฐีเท่านั้น แต่ความนั้นได้ร่วงรู้ไปถึงคนนอก...จนเป็นที่เลื่องลือกันไปทั้งเมืองกุ้ยหลิน....
>>>>>เมื่อคุณหนูเวย เวย มีอายุเข้าปีที่ 18 นั้นเอง!..ความวุ้นวายจากความงามของคุณหนูเวย เวย ก็เกิดขึ้น! ณ ที่บ้านท่านเศรษฐีหลิน ของกำนันจากหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่มากมาย หลั่งไหลมาสู่ประตูบ้านท่านเศรษฐีไม่ได้ขาด สร้างความหนักใจให้กับท่านเศรษฐีเป็นอย่างมาก ด้วยความที่ท่านเศรษฐีเป็นคนสุภาพ ขี้เกรงใจคน.... ไม่กล้าปฏิเสธใคร เกรงว่าจะเป็นการสร้างศัตรู แล้วจะเกิดภัยอันตรายกับครอบครัวของท่านเศรษฐี เพราะบรรดาหนุ่มๆ ที่หมายหมั้นจะเข้ามาเป็นลูกเขยของท่านเศรษฐี ต่างเป็นผู้มียศฐาบรรดาศักดิ์ หรือเป็นผู้มีอิทธิผลในเมืองกุ้ยหลิน
แล้ววันหนึ่งท่านเศรษฐีก็ได้พบกับทางออกของปัญหาหนักอกเรื่องนี้....เมื่อฮ่องเต้ เต้ออัน มีราชองค์การแต่งตั้งให้ท่านอ๋องฮั้น หยางเป็นผู้ตรวจการแผ่นดิน ให้ออกไปตรวจราชการ ดูแลทุกข์สุขของราษฏรในหัวเมืองน้อยใหญ่ ทั้งใกล้และไกล จนมาถึงเมืองกุ้ยหลิน
...เมื่อท่านเศรษฐีทราบข่าวการเดินทางมาของท่านอ๋องผู้ตรวจการฯ ก็จัดแจงรับอาสากับท่านเจ้าเมืองกุ้ยหลิน จะเป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงต้อนรับท่านผู้ตรวจการฯ เสนอให้ใช้คฤหาสน์ของตนเป็นที่จัดงานเลี้ยงต้อนรับ ด้วยหมายจะฝากบุตรสาวของตนให้ท่านอ๋องนำไปถวายตัวเป็นนางในของฮ่องเต้ ....เพราะเป็นที่แน่นอนที่สุดว่า"จะไม่มีชายหนุ่มหน้าไหน กล้ามาแย่งชิงผู้หญิงของฮ่องเต้" ดังนั้นครอบครัวของท่านเศรษฐีก็จะปลอดภัย อีกทั้งยังเป็นเกียรติกับวงศ์ตะกูล หากอนาคตได้เป็นเจ้าจอม หม่อมห้าม.....
ในงานเลี้ยงต้อนรับท่านอ๋องผู้ตรวจการฯ . . . คือการปรากฏตัวครั้งแรกของคุณหนูเวย เวย ... ที่ทุกๆคนเฝ้ารอคอยกันมานานแสนนาน.. นั้นเอง
+++++++++++++++++++++++++
>>>>>เมื่อเสียงเพลง และการร่ายรำของสาวๆ นางรำที่ท่านเศรษฐีจ้างมาโชว์ในงานเลี้ยง จบลง...
เวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง...
สายตาทุกคู่จับจ้องไปยังหญิงสาว ที่กำลังเดินเข้ามาภายในงานเลี้ยง หญิงสาวในชุดสีชมพูอ่อนๆ เนื้อผ้าพริ้วๆลายกลีบกุหลาบ #เสียงท่านเศรษฐีหลินก็ดังขึ้น เพื่อกล่าวแนะนำหญิงสาวที่ปรากฏให้แขกในงานเลี้ยงทุกคนรู้จัก.."นางคือบุตรสาวของข้าน้อยเอง มีนามว่า หลิน เวย เวย..." แต่เสียงของท่านเศรษฐีนั้นไม่ได้เข้าไปอยู่ในโสตประสาทของผู้ใดเลย ทุกคนกำลังตะลึงกับความงดงามของหญิงสาว ดังเหมือนถูกมนต์สะกดเอาไว้. ด้วยรูปร่างอรชรอ่อนแอ่น สมส่วน ผิวกายที่ขาวราวกับหิมะ หากแต่ไม่ใช่แค่ผิวเนียนขาว ผุดผ่อง ส่องสว่างเมื่อต้องแสงจันทร์เท่านั้น ผิวกายของนางยังมีกลิ่นหอมละมุนชวนฝันหายิ่งนัก ใบหน้าวงรีรูปไข่ คิ้วเข้มโค้งงามรับกับดวงตากลมโตสีดำสนิท ขนตางอนยาว จมูกเป็นสันโด่ง เหมาะรับกับริมฝีปากบางๆรูปกระจับ สีแดงอมชมพู ที่เห็นแล้วอยากจะสัมผัสยิ่งนัก
..เมื่อหญิงสาวเดินมาหยุด อยู่ตรงหน้าโต๊ะ ที่ท่านอ๋องฮั้น หยาง นั่งอยู่⚡จอกสุรา ที่ถูกยกขึ้นเตรียมจะเอาเข้าปาก ร่วงหลุดจากมือของท่านอ๋องฯ ทำให้ทุกคนที่นั่งสงบนิ่งอยู่ในที่นั้น หลุดออกจากภวังค์... กลับมารู้สึกตัวทันที
ท่านอ๋องฯ รีบลุกขึ้นยืน เอามือปัดสุราที่หกมาเปื้อนชุดที่ใส่อยู่..ท่านเศรษฐีรีบสั่งให้บ่าวรับใช้เอาจองสุราอันใหม่มาเปลี่ยนให้ท่านอ๋อง..
คุณหนูเวย เวย ที่ยืนอยู่เบื้องหน้าที่นั่งของท่านอ๋องนั้น รีบส่งผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ในแขนเสื้อที่พกติดตัวมาด้วยยื่นให้กับท่านอ๋อง #ด้วยสัญชาตญาณของความมีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น โดยไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำไปนั้นจะทำให้ท่านอ๋องเกิดความชื่นชอบในตัวนางเพิ่มมากขึ้นไปอีก .....ท่านอ๋องรับผ้าเช็ดหน้านั้นมา กลิ่นตัวอันหอมละมุนของนางที่ติดมากับผ้าเช็ดหน้านั้น ลอยไปสัมพัสที่จมูกของท่านอ๋อง ทำให้ประสาทสัมผัสทั้งหมด ของท่านอ๋องถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาทันที .... ท่านอ๋องรีบคว้าจอกสุรายกขึ้นดื่มเพื่อช่วยดับความเร่าร้อนภายในร่างกายที่เริ่มจะมีมากขึ้นทุกขณะจิต ที่คุณหนูเวย เวยยื่นอยู่เบื้องหน้าของท่านอ๋อง
⚡⚡เสียงของท่านเศรษฐีดังขึ้นอีกครั้ง เพื่อกล่าวถึงวัตถุประสงค์ในการปรากฏตัวของบุตรสาวสุดที่รักในวันนี้....
"ด้วยฮ่องเต้ของเรา ทรงมีพระกรุณาต่อราษฏร ทุกหัวเมือง ทั้งน้อย ใหญ่ โดยได้ส่งท่านอ๋องมาเป็นผู้ตรวจราชการ ดูแลทุกข์สุขของชาวประชา....และข้าน้อยเองก็ได้ทราบมาว่าทุกหัวเมืองน้อย ใหญ่ ต่างหาของขวัญที่ดีที่สุดของแต่ละเมืองเพื่อมอบให้กับฝ่าบาท เพื่อตอบแทนพระกรุณาของท่าน ข้าน้อยเองในนามของตัวแทนเมืองกุ้ยหลิน จึงได้นำสิ่งที่ดีสุดในเมืองนี้และเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของข้าน้อยเอง มาถวายให้กับฮ่องเต้ นั้นก็คือ...บุตรสาวของข้าน้อยเอง ซึ่งเป็นหญิงสาวที่ได้รับการขนานนามว่า เป็นหญิงที่มีความงดงามที่สุดในเมืองกุ้ยหลิน #(หนุ่มๆที่อยู่ภายในงานเลี้ยง ทุกคนต่างเอามือจับหน้าอกด้วยความเสียใจ อกหักพร้อมกัน โดยไม่ได้นัดหมาย) ... **เมื่อสิ้นสุดคำกล่าวของท่านเศรษฐีหลิน..
⚡⚡ท่านอ๋องฮั้น หยาง รู้สึกเย็นวาบไปทั่วแผ่นหลัง รู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน....เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ท่านอ๋องได้พบกับหญิงสาวที่งดงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เกิดความรู้สึกหลงรัก และต้องการได้นางมาแนบกาย... แต่แล้วท่านอ๋องก็ต้องได้รับกับความผิดหวัง เจ็บปวดหัวใจในชั่วเวลานาทีเดียวกันนั้นเอง.
>>>>>ท่านอ๋องพยายามเก็บความรู้สึกทั้งหมดที่มีเอาไว้ แล้วหันไปกล่าวกับท่านเศรษฐี...
"ท่านเศรษฐีหลิน ท่านชั่งเป็นผู้ที่มีน้ำใจกว้างใหญ่ดังมหาสมุทร ข้าในนามตัวแทนของฮ่องเต้เต้อ อัน ขอชื่นชมท่านจากใจ และจะนำความประสงค์ของท่านเศรษฐีไปถวายให้กับฝ่าบาทด้วยความเรียบร้อย....ด้วยตัวข้าเอง" ....ท่านอ๋อง ฝืนยิ้มและลุกขึ้นยืนถือจอกสุรา เชิญให้ผู้ร่วมงานเลี้ยงทุกคนดื่มฉลอง ชื่นชมท่านเศรษฐี...จากนั้นท่านอ๋องก็ขอตัวกลับจวนที่พัก ทั้งๆที่งานเลี้ยงนั้นพึ่งจะเริ่มขึ้นได้ไม่นาน
**********
ขอใช้นามปากกาว่า : ยิ้มทั้งน้ำตา
**** จะเขียนต่อดีมั้ยค่ะ? ****