เราเป็นคน กทม แล้วสามีอยู่ ตจว ใกล้ๆกันนี่แหละ คบกันมาแปดปี แล้วตกลงแต่งงานกัน ทางบ้านเรา และสามีไม่มีปัญหาไรกันเลย ส่วนเราก็แฮปปี้มาก กับการตกลงแต่งงานกับเค้า ก่อนตกลงแต่งงาน ก็มีการคุยเรื่องสินสอด ทองหมั้น แม่สามีตกลงให้ เงิน หนึ่งแสนห้าหมื่น ทองสิบบาท ตามที่ตกลงกัน
พอใก้ลถึงวันแต่งงาน เราหมดค่าใช้จ่ายกันเยอะมาก เพราะแขก เกือบ ห้าพันกว่าคน ทางเราสองพันห้า ทางบ้านสามี สองพันห้า ค่าใช้จ่าย หลายล้านบาท จัดงานสามวัน เราก็เข้าใจทางบ้านสามี ก็พอมีพอกิน มีบ้าง แต่ก็เก็บ และประหยัด เราก่อตกลงกับแม่สามีว่า ให้เอาทองมาให้เรา ก็คือทองที่มีอยู่ ไม่ต้องซื้อใหม่ เพราะเราสงสารแม่สามีมาก ที่จ่ายค่าใช้จ่ายหลายอย่าง เราก็เลยบอกไปแบบนั้น ในใจก็กลัวที่บ้านเราจะมีปัญหา เพราะทางผู้ใหญ่บ้านเราค่อนข้างชัดเจน ในเรื่องที่ตกลงกัน ตัวเราไม่ได้คิดอะไร และไม่อยากได้อะไรของทางบ้านสามีอยู่แล้ว เพราะจะได้เอาเงินไปทำอย่างอื่น เช่นใช้จ่ายค่าอาหาร แม่สามีก็ตกลง และบอกว่าจะซื้อให้หลังงานแต่งเสร็จ แล้วเขาก็ซื้อจี้ น้ำหนักรวมประมาน 4 บาท ส่วนตัวสร้อย ก้เอาที่มีอยู่ ของเก่า แต่พอซื้อเสร้จ แม่สามีก็เป็นคนเก็บ พร้อมออกปากว่า จะเอาก็มาเอาได้ แบ่งกันใช้ ซึ่งเราก็งงมาก กับสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมเราไม่ได้เป็นคนเก็บทอง ด้วยที่มันเป็นของส่วนตัว หรือสินสอดที่เราจะได้
พอหลังงานเราก็ต้องใช้เงินจ่ายค่าต่างๆมากมาย เงินสินสอด ก็จ่ายค่าอาหาร ฉาก หลายๆอย่างไปหมดแล้ว เรากับสามีก็ทำงาน หาเงินกันจนตาแข็ง จนสุดหนทาง ก็นึกถึงสิ่งที่คุยกับแม่สามีไว้ เราให้สามีไปขอทองมา สักบาท สองบาท เพื่อที่จะนำไปเข้าจำนำ และเอาเงินมาใช้จ่าย สร้างชีวิตต่อไป เราไม่มีอะไรเลย เราแทบตัวเปล่าทั้งคู่แล้ว จนตอนนี้ เรื่องทองที่เหลือ ที่ยังซื้อให้ไม่ครบสิบบาท ก็ยังเงียบไป พร้อมกับคำตอบ ก็คือ จะไม่ให้เอาทองแต่งงานไปขาย และให้เก็บไว้ที่แม่ของสามี เราและสามีก็นอยๆ และพยามทำใจยอมรับ (เราก็พยามโอเค ทำใจ เรื่องทองจบไป )
ผ่านมาไม่นาน วันนึง เราก็กลับมา กทม
แม่สามีโทรมาหาเรา
ให้โทรหาพ่อสามีให้หน่อย และให้ถามว่า “ เมื่อไหร่จะเอาทองมาให้ “ ??
เราตกใจมาก คือไม่รู้เรื่องอะไรเลย และงง กับสิ่งที่เกิดขึ้น แม่สามีก็บอกเรา และยอมรับว่า ให้พ่อสามี ยืมทองไป เพื่อที่จะไปจ่ายค่าอะไรที่จำเปน และให้เราเป็นคนทวง เพราะนั่นเป็นทองของเรา เราไม่โอเคเลย และไม่พูดไรต่อ ได้แต่โกหกเขาว่า เราโทรแล้ว แต่พ่อสามีไม่รับสาย แต่จริงๆแล้วเรานังไม่ได้โทร ทางสามีเรา ก็ปวดหัวมาก กับสิ่งที่แม่เค้ากำลังทำ เค้าเครียด เราสงสาร และให้กำลังใจกัน แต่ก่ไม่ได้พูดอะไรต่อ สามีเราก้ไปคุยกับแม่เค้าให้ ว่าสิ่งที่เค้ากำลังทำ มันไม่ถุกต้อง และเดือดร้อนคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
ในตอนนี้เราก็ไม่ได้มีเงินก้อน มีเงินเก็บ แต่ก็พอมีพอกินไปวันๆ ตกกลางคืน บ้านสามีเราจะร้อนมาก เป็นบ้านไม้ เราจึงตัดสินใจติดแอร์บนห้อง ที่เรานอน
บอกก่อน ห้องนอนบ้านสามีที่เรานอน คือห้องของพ่อกับแม่เค้า แต่เค้าให้เรานอน ในบ้านที่ ตจว บ้านสามี เป็นบ้านรวม มีสมาชิก หลายครอบครัว นอนกางมุ้งบนบ้าน ก็มี แต่สามีเรา อยู่บ้านนั้น ตั้งแต่เดกๆ แม่เค้าพ่อสามีเรา ก้เลยมีห้องให้อยู่ของเขาสองคนหนึ่งห้อง ส่วนอีกห้อง เปนของน้าสามี น้าสามีจะกลับมาบางวัน ก็จะผลัดกันนอนห้องที่ว่าง แต่ห้องแม่สามี สามีเราก็นอนทุกคืน ส่วนแม่เขา ก็ออกมากางมุ้งบ้าง นอนห้องน้าบ้าง สลับไป
วันนึง เราตัดสินใจกับสามีว่าติดแอร์ ในห้อง เพื่อที่เราไป เราจะได้นอนสบาย เพราะร้อนจริงๆ ทั้งหมด เป็นเงินเรา แต่ดันไปติดในห้องแม่เค้า ก็ต้องทำใจ วันไหน ที่เรากลับ เราก็ได้นอน วันไหนเราไม่อยู่ ก็จะมีแม่สามี น้องสาว มาคอยนอนในห้องที่เราติดแอร์ เราอยากทำห้อง สามีก็อยาก แต่ไม่มีที่พอจะทำแล้ว เราอึดอัดมาก เพราะทางบ้านเรา เลี้ยงเราในอีกแบบนึง และเราอยู่ กทม ก้มีห้องของเราเอง ไม่ต้องไปอาศัยห้องใคร และติดแอร ให้เค้า แต่เค้าก็ใช้ของเรา เราเครียด และอึดอัดมาก อยากให้สามีย้ายมาอยู่ กทม ด้วย แต่คงเป็นไปได้ยาก เพราะจะเสียงานของสามีที่ทำอยู่ เราเครียด เราเหนื่อยไปกับทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น ไม่รู้จะทำไงดี
****** เดี๋ยวมาเล่าต่อ กระทู้ข้างล่างนะ ขอพักก่อนนะ ปวดหัวมากเลย
แต่งงานได้ไม่ถึงสองเดือน แต่เครียดกับปัญหาที่ต้องเจอมากมาย
พอใก้ลถึงวันแต่งงาน เราหมดค่าใช้จ่ายกันเยอะมาก เพราะแขก เกือบ ห้าพันกว่าคน ทางเราสองพันห้า ทางบ้านสามี สองพันห้า ค่าใช้จ่าย หลายล้านบาท จัดงานสามวัน เราก็เข้าใจทางบ้านสามี ก็พอมีพอกิน มีบ้าง แต่ก็เก็บ และประหยัด เราก่อตกลงกับแม่สามีว่า ให้เอาทองมาให้เรา ก็คือทองที่มีอยู่ ไม่ต้องซื้อใหม่ เพราะเราสงสารแม่สามีมาก ที่จ่ายค่าใช้จ่ายหลายอย่าง เราก็เลยบอกไปแบบนั้น ในใจก็กลัวที่บ้านเราจะมีปัญหา เพราะทางผู้ใหญ่บ้านเราค่อนข้างชัดเจน ในเรื่องที่ตกลงกัน ตัวเราไม่ได้คิดอะไร และไม่อยากได้อะไรของทางบ้านสามีอยู่แล้ว เพราะจะได้เอาเงินไปทำอย่างอื่น เช่นใช้จ่ายค่าอาหาร แม่สามีก็ตกลง และบอกว่าจะซื้อให้หลังงานแต่งเสร็จ แล้วเขาก็ซื้อจี้ น้ำหนักรวมประมาน 4 บาท ส่วนตัวสร้อย ก้เอาที่มีอยู่ ของเก่า แต่พอซื้อเสร้จ แม่สามีก็เป็นคนเก็บ พร้อมออกปากว่า จะเอาก็มาเอาได้ แบ่งกันใช้ ซึ่งเราก็งงมาก กับสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมเราไม่ได้เป็นคนเก็บทอง ด้วยที่มันเป็นของส่วนตัว หรือสินสอดที่เราจะได้
พอหลังงานเราก็ต้องใช้เงินจ่ายค่าต่างๆมากมาย เงินสินสอด ก็จ่ายค่าอาหาร ฉาก หลายๆอย่างไปหมดแล้ว เรากับสามีก็ทำงาน หาเงินกันจนตาแข็ง จนสุดหนทาง ก็นึกถึงสิ่งที่คุยกับแม่สามีไว้ เราให้สามีไปขอทองมา สักบาท สองบาท เพื่อที่จะนำไปเข้าจำนำ และเอาเงินมาใช้จ่าย สร้างชีวิตต่อไป เราไม่มีอะไรเลย เราแทบตัวเปล่าทั้งคู่แล้ว จนตอนนี้ เรื่องทองที่เหลือ ที่ยังซื้อให้ไม่ครบสิบบาท ก็ยังเงียบไป พร้อมกับคำตอบ ก็คือ จะไม่ให้เอาทองแต่งงานไปขาย และให้เก็บไว้ที่แม่ของสามี เราและสามีก็นอยๆ และพยามทำใจยอมรับ (เราก็พยามโอเค ทำใจ เรื่องทองจบไป )
ผ่านมาไม่นาน วันนึง เราก็กลับมา กทม
แม่สามีโทรมาหาเรา
ให้โทรหาพ่อสามีให้หน่อย และให้ถามว่า “ เมื่อไหร่จะเอาทองมาให้ “ ??
เราตกใจมาก คือไม่รู้เรื่องอะไรเลย และงง กับสิ่งที่เกิดขึ้น แม่สามีก็บอกเรา และยอมรับว่า ให้พ่อสามี ยืมทองไป เพื่อที่จะไปจ่ายค่าอะไรที่จำเปน และให้เราเป็นคนทวง เพราะนั่นเป็นทองของเรา เราไม่โอเคเลย และไม่พูดไรต่อ ได้แต่โกหกเขาว่า เราโทรแล้ว แต่พ่อสามีไม่รับสาย แต่จริงๆแล้วเรานังไม่ได้โทร ทางสามีเรา ก็ปวดหัวมาก กับสิ่งที่แม่เค้ากำลังทำ เค้าเครียด เราสงสาร และให้กำลังใจกัน แต่ก่ไม่ได้พูดอะไรต่อ สามีเราก้ไปคุยกับแม่เค้าให้ ว่าสิ่งที่เค้ากำลังทำ มันไม่ถุกต้อง และเดือดร้อนคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
ในตอนนี้เราก็ไม่ได้มีเงินก้อน มีเงินเก็บ แต่ก็พอมีพอกินไปวันๆ ตกกลางคืน บ้านสามีเราจะร้อนมาก เป็นบ้านไม้ เราจึงตัดสินใจติดแอร์บนห้อง ที่เรานอน
บอกก่อน ห้องนอนบ้านสามีที่เรานอน คือห้องของพ่อกับแม่เค้า แต่เค้าให้เรานอน ในบ้านที่ ตจว บ้านสามี เป็นบ้านรวม มีสมาชิก หลายครอบครัว นอนกางมุ้งบนบ้าน ก็มี แต่สามีเรา อยู่บ้านนั้น ตั้งแต่เดกๆ แม่เค้าพ่อสามีเรา ก้เลยมีห้องให้อยู่ของเขาสองคนหนึ่งห้อง ส่วนอีกห้อง เปนของน้าสามี น้าสามีจะกลับมาบางวัน ก็จะผลัดกันนอนห้องที่ว่าง แต่ห้องแม่สามี สามีเราก็นอนทุกคืน ส่วนแม่เขา ก็ออกมากางมุ้งบ้าง นอนห้องน้าบ้าง สลับไป
วันนึง เราตัดสินใจกับสามีว่าติดแอร์ ในห้อง เพื่อที่เราไป เราจะได้นอนสบาย เพราะร้อนจริงๆ ทั้งหมด เป็นเงินเรา แต่ดันไปติดในห้องแม่เค้า ก็ต้องทำใจ วันไหน ที่เรากลับ เราก็ได้นอน วันไหนเราไม่อยู่ ก็จะมีแม่สามี น้องสาว มาคอยนอนในห้องที่เราติดแอร์ เราอยากทำห้อง สามีก็อยาก แต่ไม่มีที่พอจะทำแล้ว เราอึดอัดมาก เพราะทางบ้านเรา เลี้ยงเราในอีกแบบนึง และเราอยู่ กทม ก้มีห้องของเราเอง ไม่ต้องไปอาศัยห้องใคร และติดแอร ให้เค้า แต่เค้าก็ใช้ของเรา เราเครียด และอึดอัดมาก อยากให้สามีย้ายมาอยู่ กทม ด้วย แต่คงเป็นไปได้ยาก เพราะจะเสียงานของสามีที่ทำอยู่ เราเครียด เราเหนื่อยไปกับทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น ไม่รู้จะทำไงดี
****** เดี๋ยวมาเล่าต่อ กระทู้ข้างล่างนะ ขอพักก่อนนะ ปวดหัวมากเลย