เราเป็นคนกลัวแมวมากค่ะ กล้วถึงขั้นแค่เห็นรูปมายื่นใส่หน้าก็แทบกรี๊ดออกมาเลยอ่ะ มันกลัวมากซึ่งเราต้องขอโทษทาสแมวหรือคนรักแมวตรงนี้เลยนะสำหรับพวกคุณมันน่ารักนะ แต่สำหรับคนที่มีความหลังอันเลวร้ายกับแมวมาตั้งแต่เด็กแบบเรามันกลัวจริงๆ แต่ทำไมเพื่อนมันก็รู้นะว่าเรากลัวแมวมันก็ยังเอาแมวเอาอะไรที่มีรูปแมวมาแกล้งพอเห็นแล้วเราก็จะกรี๊ดแล้วก็วิ่งหนีไงแทนที่จะเห็นใจมันกลับมองเรื่องนั้นเป็นเรื่องตลกหัวเราะชอบใจบอกคนห่าไรกลัวแมวแล้วก็แกล้งเรื่อยๆ เคยคุยกับพวกมันแล้วนะว่าหยุดเถอะขอร้องกลัวจริงๆ แต่มันกลับบอกว่าเจอบ่อยๆไงจะได้หายกลัว คำนั้นใช้กับใครก็ได้แต่ใช้กับอิคนนี้ไม่ได้ค่ะ ถ้ามันทำให้หายได้เราคงไม่กลัวมายันอายุ18แบบนี้หรอก เคยลองแก้ให้หายโดยการไปบ้านป้าที่เลี้ยงแมวสรุปนอกจากจะไม่สำเร็จนี่ยังวิ่งร้องไห้ออกมาอีก เนี่ยเรากลัวแมวมันคือสิ่งที่ควรเอามาล้อเล่นกันเหรอทำไมพวกมันไม่คิดบ้างว่าถ้าเรากลัวจนช็อคตายขึ้นมาทำไง ควรทำไงกับพวกมันดีอ่ะ เลิกคบก็ไม่ใช่เรื่อง พอเปิดใจคุยก็ไม่ฟังอีก เนี่ยล่าสุดมันก็ไปจับแมวที่ไหนไม่รู้มาโยนใส่จนวิ่งเตลิด รู้สึกอยากโด่ดถีบเพื่อนสองตีนคู่มากติดตรงที่พวกมันมีเยอะกว่าเรา
จะทำยังไงกับเพื่อนที่มันชอบเอาสิ่งที่เกี่ยวกับแมวมาแกล้งเราดี?