ทุกวันนี้เราทำงาน ไม่รวมOT กลับถึงบ้านปนะมาน 5โมงกว่า
เมื่อก่อนป้าเราจะใช้งานเราด้วยการอ้างว่าป้าทำงานมาเหนื่อยๆ
แต่ปัจจุบัน ป้าเราติดมือถือหนักมาก ยาย/ตา ให้ทำอะไร ป้าเราไม่ทำเลย และโยนให้หลานๆ(เรากับพวกลูกพี่ลูกน้อง) ตลอด จนยาย/ตา บ่นด่าก็แล้วป้าเราก็ไม่เปลี่ยน และติดถึงขั้นที่ เมื่อยาย/ตาบอกให้ทำอะไร อารมณ์เสียใส่ท่านบ่อยมาก
จนเมื่อวาน เรากลับถึงบ้านทุ่มกว่า ก็แวะเอาผลไม้ที่ซื้อมาไปให้ตา/ยาย เราเจอกับสภาพที่แย่มาก ยายเรานวดขา ตาเราสวดมน ป้าเรานั่งเล่นมือถือ แต่จานอาหารกองเต็มโต๊ะ ไม่มีใครล้าง
พอเราพูดเปรยๆ ป้าก็บอกว่า วันนี้ไม่มีใครมา ให้ใช้งาน ไหนๆเราก็มาแล้ว ก็ล้างจานสิ เราโมโหมาก(แต่ก็ทำ)
พอวันนี้ เรากลับถึงบ้าน6โมง แวะไปบ้านตา/ยายเหมือนเดิม แต่เราแค่ไปช่วยทำอาหาร จัดโต๊ะอาหาร ไม่ได้กินอะไร พอเขากินเสร็จ เขาก็ใช้เราล้างจาน เราก็งงมาก
เราคุยกับป้าว่า
เรา : ทำไมต้องล้าง ป้ากินป้าก็ล้างสิ
ป้า : มีหลานไว้ทำไม มีหลานให้ใช้งานไง
เรา : ป้าก็สละเวลาเล่นมือถือไปล้างจานสิ
ป้า : ทำไหมหนูขี้เกียจแบบนี้
เรา : ไม่ได้ขี้เกียจ แต่ดูป้าสิ ไม่ทำอะไรสักอย่าง เล่นมือถือไปวันๆ ยายตาใช้อะไรก็โยนงานให้คนอื่น ทำไมทำตัวเป็นมนุษย์ป้าแบบนี้
แล้วก็เป็นยายที่ออกมาปกป้องป้า แล้วไล่เราไปล้างจาน
เรารู้สึกแย่มากที่มีป้าแบบนี้ บางวันเราเหนื่อยมาก ก็ยังโทรให้เราไปบ้านอ้างว่ายาย/ตาจะคุยด้วย พอไปถึงก็แค่ใช้ให้เราถูบ้านให้ ส่วนตัวเองก็นั่งเล่นมือถือสั่งเรา
และเรารู้สึกลึกๆในใจว่าป้ารักหลานไม่เท่ากัน เพราะหลานชาย ป้าไม่เคยใช้เลย มีลูกพี่ลูกน้องผู้หญิงอีกคนป้าก็ชอบใช้งาน(แต่ตอนนี้นางไปทำงานตจว) พอเหลือเราที่เป็นผู้หญิงคนเดียว ป้าใช้งานเราทุกอย่าง
นี่ยังไม่รวมปัญหา108 ที่เกิดจากความคิดโนสนโนแคร์ (เช่น ขับรถ60 แช่ขวา /เราตำหนิแล้วแต่นางไม่ฟัง) และอคติของป้าที่มีต่อคนอื่นไปทั่ว(เช่น เสนอแบบบ้านให้ลุงแต่ลุงไม่เอา ก็อคติไปตำหนิ/นินทาบ้านเขา) อีกนะคะ ปวดหัวจริงๆ
เราควรทำยังไงดีคะ บางทีเราก็อยากลาออกจากงานไปหางานตจว. แต่ก็รู้ว่างานมันไม่ได้หาง่ายขนาดนั้น
ปล . ป้าเรา58 แล้วค่ะ (น่าจะเลยวัยทองมาแล้วมั่งคะ)
มีปัญหากับป้าตัวเอง แทบทุกวัน รับมือยังไงดีคะ
เมื่อก่อนป้าเราจะใช้งานเราด้วยการอ้างว่าป้าทำงานมาเหนื่อยๆ
แต่ปัจจุบัน ป้าเราติดมือถือหนักมาก ยาย/ตา ให้ทำอะไร ป้าเราไม่ทำเลย และโยนให้หลานๆ(เรากับพวกลูกพี่ลูกน้อง) ตลอด จนยาย/ตา บ่นด่าก็แล้วป้าเราก็ไม่เปลี่ยน และติดถึงขั้นที่ เมื่อยาย/ตาบอกให้ทำอะไร อารมณ์เสียใส่ท่านบ่อยมาก
จนเมื่อวาน เรากลับถึงบ้านทุ่มกว่า ก็แวะเอาผลไม้ที่ซื้อมาไปให้ตา/ยาย เราเจอกับสภาพที่แย่มาก ยายเรานวดขา ตาเราสวดมน ป้าเรานั่งเล่นมือถือ แต่จานอาหารกองเต็มโต๊ะ ไม่มีใครล้าง
พอเราพูดเปรยๆ ป้าก็บอกว่า วันนี้ไม่มีใครมา ให้ใช้งาน ไหนๆเราก็มาแล้ว ก็ล้างจานสิ เราโมโหมาก(แต่ก็ทำ)
พอวันนี้ เรากลับถึงบ้าน6โมง แวะไปบ้านตา/ยายเหมือนเดิม แต่เราแค่ไปช่วยทำอาหาร จัดโต๊ะอาหาร ไม่ได้กินอะไร พอเขากินเสร็จ เขาก็ใช้เราล้างจาน เราก็งงมาก
เราคุยกับป้าว่า
เรา : ทำไมต้องล้าง ป้ากินป้าก็ล้างสิ
ป้า : มีหลานไว้ทำไม มีหลานให้ใช้งานไง
เรา : ป้าก็สละเวลาเล่นมือถือไปล้างจานสิ
ป้า : ทำไหมหนูขี้เกียจแบบนี้
เรา : ไม่ได้ขี้เกียจ แต่ดูป้าสิ ไม่ทำอะไรสักอย่าง เล่นมือถือไปวันๆ ยายตาใช้อะไรก็โยนงานให้คนอื่น ทำไมทำตัวเป็นมนุษย์ป้าแบบนี้
แล้วก็เป็นยายที่ออกมาปกป้องป้า แล้วไล่เราไปล้างจาน
เรารู้สึกแย่มากที่มีป้าแบบนี้ บางวันเราเหนื่อยมาก ก็ยังโทรให้เราไปบ้านอ้างว่ายาย/ตาจะคุยด้วย พอไปถึงก็แค่ใช้ให้เราถูบ้านให้ ส่วนตัวเองก็นั่งเล่นมือถือสั่งเรา
และเรารู้สึกลึกๆในใจว่าป้ารักหลานไม่เท่ากัน เพราะหลานชาย ป้าไม่เคยใช้เลย มีลูกพี่ลูกน้องผู้หญิงอีกคนป้าก็ชอบใช้งาน(แต่ตอนนี้นางไปทำงานตจว) พอเหลือเราที่เป็นผู้หญิงคนเดียว ป้าใช้งานเราทุกอย่าง
นี่ยังไม่รวมปัญหา108 ที่เกิดจากความคิดโนสนโนแคร์ (เช่น ขับรถ60 แช่ขวา /เราตำหนิแล้วแต่นางไม่ฟัง) และอคติของป้าที่มีต่อคนอื่นไปทั่ว(เช่น เสนอแบบบ้านให้ลุงแต่ลุงไม่เอา ก็อคติไปตำหนิ/นินทาบ้านเขา) อีกนะคะ ปวดหัวจริงๆ
เราควรทำยังไงดีคะ บางทีเราก็อยากลาออกจากงานไปหางานตจว. แต่ก็รู้ว่างานมันไม่ได้หาง่ายขนาดนั้น
ปล . ป้าเรา58 แล้วค่ะ (น่าจะเลยวัยทองมาแล้วมั่งคะ)