คอนเสิร์ต polycat กับการสารภาพรัก

เวลาเราแอบชอบใครสักคนเราจะมีความสุขขอแค่ได้เห็นเขามีความสุข ทุกครั้งที่ได้ยินชื่อ ได้เห็นหน้า ได้ดูเรื่องราวต่าง ๆ ของเขาผ่านสตอรี่ไอจีฉันจะยิ้มจนหุบยิ้มไม่ได้เลยแหละ  ความรู้สึกที่เรียกว่า "แอบรัก" นี่มันมหศจรรย์จริง ๆ เลยนะเพราะแค่ได้คิดถึงก็สุขใจแต่นั่นมันก็ใช้ได้สำหรับความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับคนที่ฉันไม่ได้รู้สึกสนิทด้วยพูดง่าย ๆ ก็คือคนไกลตัวแต่เมื่อมันมาเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวความมหศจรรย์ของมันก็หายไปทันทีเลยแหละ ฉันพยายามที่จะไม่คิดหรือว่าเลิกรู้สึกกับคน ๆ นี้ให้ได้แต่ว่าไม่เป็นผลเลยเพราะไม่ว่าจะห่างกัน ใกล้กัน ไม่ได้เห็นหน้ากันมาเป็นปีหรือว่าลองคุยกับคนอื่น ลองชอบคนอื่นยังไงแต่สุดท้ายฉันก็ยังรู้สึกรักเขาและรักเขามากขึ้นทุกวัน การแอบรักที่เคยคิดว่าแค่ได้ยินชื่อ แค่ได้เห็นหน้าก็ทำให้มีความสุขตอนนี้มันใช้กับฉันไม่ได้เลยจริง ๆ เพราะว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว ใช่ ฉันกำลังแอบรักเพื่อนตัวเองมันเลยทำให้ฉันร็สึกอึดอัด อึดอัดจนทนไม่ไหวแล้ว ฉันคิดว่าฉันควรจะสารภาพความรู้ที่มีออกไปในตอนนี้ตอนที่เวลามันยังไม่ล่วงเลยไปถึง 10 ปี หรือว่า 15 ปี เพราะถ้าฉันเกิดเลิกรู้สึกรักเขาไม่ได้และสารภาพมันไปในตอนนั้นฉันคงต้องเสียใจมากแน่ ๆ ที่ทำลายความรู้สึกดี ๆ ที่เรามีให้กันแต่ก็ใช่ว่าการสารภาพไปในตอนนี้ฉันจะไม่เสียใจนะ ฉันแค่คิดว่าอย่างน้อยถ้ามันเป็นไปไม่ได้เราทั้งสองคนยังพอมีเวลาให้ปรับตัวเข้าหากันในทางที่ดีขึ้นได้ เรายังมีเวลาให้กับความเสียใจและกลับมาเป็นเพื่อนกันได้ ฉันเลยตัดสินใจที่จะชวนเขาไปคอนเสิร์ตของ polycat เพื่อให้บทเพลงที่ถูกขับร้องในคอนเสิร์ตพูดแทนความรู้สึกทั้งของฉันทั้งหมดที่มีต่อเขา ที่เลือกเป็นคอนของ polycat ก็เพราะว่าตอนที่ไม่ได้แอบรัก ตอนที่ได้สารภาพออกไปจพได้มีบทเพลงคอยซับน้ำตาให้ ทุกคนคิดว่ายังไง มันดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหมหรือว่าจริง ๆ แล้วฉันไม่ควรที่จะพูดไป เก็บมันไว้ในใจเหมือนเดิมจะดีกว่า