ในพระไตรปิฎก มีกล่าวถึง คุณ หรือ ประโยชน์ของการกตัญญู มั้ยครับ ? หรือมีกล่าวแต่โทษของการอกกตัญญู

ภาวนาไปแล้ว ก็ยังมีอาการแฉลบใน อเนญชา และการคำนึงในกุศลต่างๆ แม้การเเล่นไปวิจัยในธ ธ​รรม ​ใด ก็จะมีอาการเพิกทิ้ง และ วิ่งเข้าไปคว้าตัวคว้าตน ในอาการเสพสุขในกุศลต่างๆ การยึดติดสภาพไร้ตัวตน ทำให้แม้นควา

การปฏิบัติภาวนาต้องใช้ความคิด เมื่อพูดถึงการปฏิบัติภาวนา ในทัศนะของหลาย ๆ คนคงเข้าใจว่าเป็นการทำจิตใจให้สงบห้ามคิดห้ามปรุงให้อยู่กับความสงบเท่านั้น แล้วก็จะบรรลุธรรมพ้นทุกข์ได้ แต่ในทัศนะของผมความนึกค

เวมานิกเปรตที่เป็นติเหตุกะ อะครับ ในเมื่อร่างกายต้องทุกข์ทรมานตลอดเวลา เหมือนเปรตอื่นๆ แล้วจะ นั่งบำเพ็ญเพียร จนสำเร็จอริยะสงฆ์ ตามลำดับจนนิพพาน ได้ยังไงครับ ถ้าเป็นพวกอสูร ยังว่าไปอย่าง เพราะเป็นเท

สำหรับผู้ที่ทำกรรมไม่ดีไว้แบบนี้แล้ว ต้องตกนรกหมกไหม้ แล้วก็มาเกิดเป็นเปรต แล้วก็มาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน สุดท้ายก็มาเกิดเป็นมนุษย์แต่เศษแห่งวิบากกรรมยังไม่หมด จึงได้มาเกิดเป็นมนุษย์กะเทย แต่ไม่ทราบอย่

เมื่อมนุษย์ตายไปแล้ว มีทางไป ๗ ทาง คือ ทางที่ ๑. ไปพระนิพพาน ด้วยกำลังของ วิปัสสนาญาณ ! ทางที่ ๒. ไปชั้นพรหม ด้วยกำลังของ สมถภาวนา! ทางที่ ๓. ไปสวรรค์ ด้วยกำลังของ หิริโอตตัปปะ คือ เกรงกลัว ละอายต่อบา

ถามเพราะสงสัยครับว่า ทำไมเปรตถึงตัวสูง แล้วมือใหญ่เท่าใบลาน. คือว่า จะได้ทุกข์ทรมานหรือครับ. อย่างที่ว่าปากเท่ารูเข็ม อันนี้รู้จะได้กินอะไรไม่ได้. อล้วที่ตัวสูงกับมือใหญ่นี่เพราะอะไร ผู้ใดทราบช่วยบอกท

การเห็นแต่ละหนึ่ง ที่ไม่ปะปนกันเลย ไม่มีแสดงในพระสูตร แล้วที่ปฏิบัติตามๆพระสอนกันนั้น จะสามารถบรรลุธรรมได้ไง