สวัสดีค่ะเพื่อนๆ
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า ที่ทำงานมีกันแค่2คน คือเรา และเพื่อนร่วมงาน
เพื่อนร่วมงานทำงานมาได้ 2 ปี ค่ะ
เราทำงานมาได้ 1 ปี
งานทุกตัวเพื่อนร่วมงานสามารถทำได้หมดทุกอย่าง
แต่งานบางตัวเพื่อนร่วมงานไม่ได้สอนงานเรา ซึ่งทำให้"เราก็ทำไม่เป็น"
ตำแหน่งตอนนี้เท่ากันคือพนักงานพาร์ททาม
เงินเดือน 8,000 บาท
วันหยุดไม่มี โอทีไม่มี ค่ะ
ลาหยุดไม่ได้เงิน
ต่อมาหัวหน้าได้เรียกไปคุย ว่าจะเลื่อนตำแหน่งให้คนเก่าเป็นพนักงานประจำค่ะ ซึ่งจะได้เงินเดือน10,000+ สวัสดิการ และลาหยุดก็ได้เงิน
ถามว่าเราเข้าใจตรงจุดนี้ไหม
เราเข้าใจนะคะ เข้าใจมาก ว่าเขาทำงานมานานควรที่จะได้รับตำแหน่งเพิ่ม อีกอย่างเขาทำงานเป็นทุกอย่าง ต่างจากเรา
แต่... ทำไมใจเราอยากร้องไห้ไม่ทราบ ตอนที่เราได้ยินถึงกับหน้าชา หน้าเสีย ยิ้มไม่ออก เพราะหัวหน้าคุยต่อหน้าเราทั้งคู่ ลึกๆเราเข้าใจ แต่เราก็รู้สึกเสียใจแบบบอกไม่ถูกเ อาจจะเพราะเรามีครอบครัว มีลูก เลยอยากมีเงินเดือนถึงหมื่นกับเขาบ้าง ถามว่าอิจฉาไหม มันไม่ได้อิจฉานะ แต่มันรู้สึกอยากร้องไห้ มากกว่า งานแถวบ้านก็หายากมาก เราอยากออกจากงานเลยค่ะ ไม่รู้ว่าคิดแบบนี้ผิดไหม แต่ใครก็อยากเจริญในหน้าที่การงานใช่ไหมคะ เราต้องทนเงินเดือน8,000 แบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ ใจเราไม่มีอยู่ในที่ทำงานแล้วค่ะ เคยทำโอทีไปแล้วเขาก็ไม่จ่ายค่าแรงให้ ทำงานในวันหยุดสงกรานต์ก็ไม่ให้2แรง เหนื่อย ท้อค่ะ ขอกำลังใจหน่อยได้ไหมคะ 😢 ขอคำแนะนำคำปรึกษาแนวทางดีๆในการเลือกงานค่ะ🙏
เพื่อนร่วมงานได้เลื่อนตำแหน่งงาน แต่เรายังคงอยู่ตำแหน่งเดิม
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า ที่ทำงานมีกันแค่2คน คือเรา และเพื่อนร่วมงาน
เพื่อนร่วมงานทำงานมาได้ 2 ปี ค่ะ
เราทำงานมาได้ 1 ปี
งานทุกตัวเพื่อนร่วมงานสามารถทำได้หมดทุกอย่าง
แต่งานบางตัวเพื่อนร่วมงานไม่ได้สอนงานเรา ซึ่งทำให้"เราก็ทำไม่เป็น"
ตำแหน่งตอนนี้เท่ากันคือพนักงานพาร์ททาม
เงินเดือน 8,000 บาท
วันหยุดไม่มี โอทีไม่มี ค่ะ
ลาหยุดไม่ได้เงิน
ต่อมาหัวหน้าได้เรียกไปคุย ว่าจะเลื่อนตำแหน่งให้คนเก่าเป็นพนักงานประจำค่ะ ซึ่งจะได้เงินเดือน10,000+ สวัสดิการ และลาหยุดก็ได้เงิน
ถามว่าเราเข้าใจตรงจุดนี้ไหม
เราเข้าใจนะคะ เข้าใจมาก ว่าเขาทำงานมานานควรที่จะได้รับตำแหน่งเพิ่ม อีกอย่างเขาทำงานเป็นทุกอย่าง ต่างจากเรา
แต่... ทำไมใจเราอยากร้องไห้ไม่ทราบ ตอนที่เราได้ยินถึงกับหน้าชา หน้าเสีย ยิ้มไม่ออก เพราะหัวหน้าคุยต่อหน้าเราทั้งคู่ ลึกๆเราเข้าใจ แต่เราก็รู้สึกเสียใจแบบบอกไม่ถูกเ อาจจะเพราะเรามีครอบครัว มีลูก เลยอยากมีเงินเดือนถึงหมื่นกับเขาบ้าง ถามว่าอิจฉาไหม มันไม่ได้อิจฉานะ แต่มันรู้สึกอยากร้องไห้ มากกว่า งานแถวบ้านก็หายากมาก เราอยากออกจากงานเลยค่ะ ไม่รู้ว่าคิดแบบนี้ผิดไหม แต่ใครก็อยากเจริญในหน้าที่การงานใช่ไหมคะ เราต้องทนเงินเดือน8,000 แบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ ใจเราไม่มีอยู่ในที่ทำงานแล้วค่ะ เคยทำโอทีไปแล้วเขาก็ไม่จ่ายค่าแรงให้ ทำงานในวันหยุดสงกรานต์ก็ไม่ให้2แรง เหนื่อย ท้อค่ะ ขอกำลังใจหน่อยได้ไหมคะ 😢 ขอคำแนะนำคำปรึกษาแนวทางดีๆในการเลือกงานค่ะ🙏